Met name de alternatieve Amerikaanse muziekpers is behoorlijk enthousiast over Moth van Fana Hues. Dat was in 2022 niet anders toen het vorige album van Fana Hues verscheen. Ik begrijp het volkomen, want de muzikante uit Los Angeles maakt met grote regelmaat lekker in het gehoor liggende R&B, maar ook R&B die anders en zeker ook spannender klinkt dan gebruikelijk in het genre. Op Moth sleept Fana Hues er flink wat andere invloeden bij, kiest ze voor een ingetogener geluid dan gebruikelijk in het genre en zingt ze prachtig ingetogen. Ik heb over het algemeen niet zo heel veel met R&B albums, maar Moth wist me eigenlijk direct te boeien en wordt steeds interessanter.
De Amerikaanse muzikante Fana Hues trok in het voorjaar van 2022 nadrukkelijk de aandacht met haar tweede album flora + fauna. Het is een album dat terecht het label R&B kreeg opgeplakt en dat is een genre waar ik niet zonder meer voor warm loop. Het album van Fana Hues hoorde wat mij betreft echter thuis in het rijtje avontuurlijke R&B albums waar ik wel mee uit de voeten kan.
Net als bijvoorbeeld Solange, Janelle Monáe, Tirzah, Cleo Sol, Amel Larrieux en Kelela maakte Fana Hues op flora + fauna lekker in het gehoor liggende R&B, maar ook R&B met een avontuurlijke twist. Het tweede album van de muzikante uit Los Angeles viel op door een combinatie van lome en dromerige R&B en een wat sober en bij vlagen onderkoeld geluid. De muziek van Fana Hues klonk niet alleen anders dan het gemiddelde album in het genre, maar bovendien een stuk avontuurlijker. De Amerikaanse muzikante vertrouwde voor de afwisseling eens niet op zwaar aangezette beats en gelukkig ook niet op al die irritante stembuigingen die tegenwoordig bijna gemeengoed zijn in het genre.
Fana Hues keert deze week terug met Moth en ook het derde album van de muzikante uit Los Angeles is zeker geen standaard R&B album. Ook op Moth ligt het tempo betrekkelijk laag, is de muziek behoorlijk subtiel en bij vlagen experimenteel en is de zang van Fana Hues vooral ingetogen. Net als flora + fauna is Moth onmiskenbaar een R&B album, maar het is er wederom een die ook liefhebbers van omliggende genres en die van wat spannendere R&B zal aanspreken.
Op Moth kan Fana Hues ook verrassend folky klinken en ook invloeden uit de soul, jazz, psychedelica, rock, hip hop en pop spelen een belangrijke rol op het album. Wanneer Fana Hues kiest voor een fraai ingekleurde R&B ballad kun je je zomaar voorstellen dat ze nog eens een dikke hit gaat scoren, maar haar muziek kan ook ver verwijderd zijn van de R&B song met flink wat hitpotentie.
Net als op flora + fauna overtuigt Fana Hues makkelijk met mooie en lekker in het gehoor liggende songs, maar het zijn ook spannende songs, die minder voorspelbaar zijn dan ze op het eerste gehoor lijken. Dat hoor je bijvoorbeeld in de geweldige en razend knap in elkaar zittende muziek op het album, maar ook in de songstructuren.
Ik vind het door producer Josh Grant gecreëerde geluid nog wat mooier en subtieler dan het geluid op het vorige album en ook de stem van Fana Hues komt op het nieuwe album nog beter uit de verf, zeker wanneer ze kiest voor heerlijk zwoele zang en subtiele klanken. Moth is net wat toegankelijker dan flora + fauna en hierdoor misschien ook wat minder spannend, maar het is wat mij betreft nog altijd een stuk interessanter dan het gemiddelde R&B album.
Persoonlijk vind ik Moth overigens nog wat beter dan zijn voorganger omdat Fana Hues echt prachtig zingt in de toegankelijkere songs op het album en bovendien oorstrelend mooie muziek maakt. Ik vind de meeste R&B albums die ik de laatste tijd heb gehoord wat tegenvallen en dat geldt ook voor de albums die zijn gemaakt door R&B muzikanten die me eerder wel wisten te verrassen, maar Fana Hues laat op Moth horen dat ze binnen de wat avontuurlijkere R&B nog altijd met de besten mee kan. Warm aanbevolen dus, ook voor een ieder die normaal gesproken niet veel kan met het genre. Erwin Zijleman
De muziek van Fana Hues is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://fanahues.bandcamp.com/album/moth.