Het maken van een lijstje met de beste albums van 2024 bewaar ik voor het einde van het jaar, dus Kacey, Taylor, Billie, Beth, Faye en Arooj komen later, maar halverwege het jaar vraag ik wel aandacht voor een aantal albums die ik hoog heb zitten, maar die wel wat weer aandacht hadden verdiend. Onder het mom 'too good to be forgotten' vandaag aandacht voor Blue Raspberry van Katy Kirby.
Katy Kirby debuteerde drie jaar geleden veelbelovend, maar maakt diepe indruk met het prachtig klinkende Blue Raspberry, dat betovert met bijzonder klanken, prachtige zang en even mooie als eigenzinnige songs
Het valt direct bij eerste beluistering van Blue Raspberry op hoe mooi en bijzonder de songs van Katy Kirby klinken, maar vervolgens blijft ze je betoveren met bijzondere arrangementen en klanken, met een hoofdrol voor het fraai gitaarwerk en stemmige strijkers. Blue Raspberry is niet alleen in muzikaal opzicht een bijzonder album, want Katy Kirby zingt op haar tweede album echt prachtig. Het album klinkt af en toe als een singer-songwriter album uit een ver verleden, tot toch weer eigentijdse accenten opduiken. Het klinkt allemaal fantastisch, maar de muzikante uit Brooklyn schrijft ook nog eens fantasierijke songs, die steeds doen wat je niet verwacht, maar genadeloos verleiden.
Het valt direct bij eerste beluistering van Blue Raspberry op hoe mooi en bijzonder de songs van Katy Kirby klinken, maar vervolgens blijft ze je betoveren met bijzondere arrangementen en klanken, met een hoofdrol voor het fraai gitaarwerk en stemmige strijkers. Blue Raspberry is niet alleen in muzikaal opzicht een bijzonder album, want Katy Kirby zingt op haar tweede album echt prachtig. Het album klinkt af en toe als een singer-songwriter album uit een ver verleden, tot toch weer eigentijdse accenten opduiken. Het klinkt allemaal fantastisch, maar de muzikante uit Brooklyn schrijft ook nog eens fantasierijke songs, die steeds doen wat je niet verwacht, maar genadeloos verleiden.
Lees de hele recensie en beluister het album hier: