Het is een prachtig stapeltje albums dat de Nederlandse muzikante Christien Oele inmiddels heeft gemaakt als VanWyck en ze had hier maar een paar jaar voor nodig. Het zijn albums die deels zijn geworteld in de singer-songwriter muziek uit het verleden, maar de albums van VanWyck weten ook altijd te verrassen. Dat doet het deze week verschenen Dust Chaser onder andere met hier en daar wat steviger gitaarwerk. Naast verrassen weet Christien Oele ook dit keer weer te imponeren met persoonlijke songs, met prachtige muziek, met bijzondere arrangementen en vooral met haar emotievolle en zeer karakteristieke stem. Het levert ook dit keer een jaarlijstjesalbum op en dat is voor de vijfde keer op rij.
De Amsterdamse muzikante Christien Oele maakte tussen 2004 en 2012 twee bijzondere albums als lid van het duo Nevada Drive. Het zijn wat experimentele albums die vrijwel niets deden, maar die het beluisteren zeker waard zijn. In 2018 debuteerde Christien Oele onder de naam VanWyck met het bijzonder mooie An Average Woman en slaagde ze er wel in om de aandacht te trekken van de critici en een breder publiek.
Dat was volkomen terecht, want An Average Woman bleek niet alleen een volstrekt tijdloos singer-songwriter album, maar ook in alle opzichten een hoogstaand singer-songwriter album. An Average Woman was niet alleen een van de mooiste albums van 2018, maar ook het begin van de zegetocht van VanWyck. An Average Woman werd gevolgd door Molten Rock (2019), God Is In The Detour (2020) en The Epic Tale Of The Stranded Man (2022), die allemaal in het verlengde lagen van An Average Woman, maar er zeker niet voor onder deden.
Christien Oele wist met alle albums van VanWyck mijn jaarlijstje te halen, waardoor het deze week verschenen Dust Chaser voor mij zonder enige twijfel de belangrijkste release van de week is. Dat legt de lat hoog voor het vijfde album van VanWyck, maar Christien Oele gaat er ook dit keer met gemak overheen.
Dust Chaser bevat een aantal inmiddels bekende ingrediƫnten. Zo werkt Christien Oele ook dit keer samen met muzikant Reyer Zwart, die ook op alle vorige albums van VanWyck een belangrijke rol speelde en ook dit keer zorgt voor prachtige klanken en bijzondere arrangementen. Minstens even belangrijk is de bijzondere stem van Christien Oele, die ook op Dust Chaser weer indruk maakt. Het is een zeer karakteristieke stem en het is bovendien een stem waar de emotie van af spat. De Amsterdamse muzikante heeft tenslotte ook voor haar vijfde album een aantal zeer persoonlijke en aansprekende songs geschreven.
Dust Chaser klinkt door de bovengenoemde ingrediƫnten deels bekend, maar Christien Oele verkent ook dit keer nieuwe wegen. Zo begint de openingstrack, het prachtige Unravel, fraai ingetogen, maar wordt de spanning in de track steeds verder opgebouwd met een verrassend stevig en bluesy gitaargeluid, een wat nadrukkelijker aanwezige ritmesectie en uiteindelijk ook nog een heerlijk Wurlitzer orgel. Het is een fraai begin van een album dat meerdere keren een wat steviger geluid laat horen, maar ook betovert met de zeer spaarzaam ingekleurde songs die we inmiddels kennen van VanWyck.
Dust Chaser verleidt daarom minstens net zo makkelijk als zijn voorgangers, maar Christien Oele weet ook weer een stap te zetten. De stem van de Amsterdamse muzikante heeft nog altijd iets van Natalie Merchant en Tanita Tikaram, maar voegt heel veel van zichzelf toe en wordt eigenlijk alleen maar mooier. Zeker in de tracks met wat ruwer gitaarwerk blijkt er ook nog iets van PJ Harvey in Christien Oele te zitten en ook dit gaat haar uitstekend af.
Twaalf songs staan er op Dust Chaser en de een is nog mooier dan de ander. Christien Oele laat zich ook op haar nieuwe album deels inspireren door grote singer-songwriters uit het verleden en heeft met een track als The Swell een song geschreven die ook zomaar van de hand van Leonard Cohen had kunnen zijn. Het zegt alles over de kwaliteit van de songs van Christien Oele, die ook dit keer de nationale en internationale concurrentie het nakijken geeft met een in alle opzichten prachtig album. Erwin Zijleman