De Nederlandse muzikante Lilian Hak maakte twintig jaar geleden twee uitstekende albums met toegankelijke maar ook spannende elektronische popmuziek. Hierna verloor ik haar uit het oog waardoor ik twee interessante albums heb gemist. Het deze week verschenen RESET heb ik gelukkig niet gemist, want ook het vijfde album van Lilian Hak is een hele mooie. Ook dit keer verwerkt de Nederlandse muzikante uiteenlopende invloeden in haar songs, die soms nostalgisch en filmisch klinken. In muzikaal opzicht zit het allemaal weer razend knap in elkaar en ook de zang van Lilian Hak is weer van hoog niveau. We hebben lang op RESET moeten wachten, maar het is wederom een indrukwekkend album.
Tussen de nieuwe albums van deze week kwam ik RESET van Lilian Hak tegen. Het is een naam waarvoor ik even terug in de tijd moest, want in 2004 en 2006 was ik zeer te spreken over de eerste twee albums van de Nederlandse muzikante. Op Silence Feels Safe (2004) en Love's Victory March (2006) maakte Lilian Hak aanstekelijke maar ook avontuurlijke of zelfs experimentele elektronische popmuziek, die niet onder deed voor de muziek die in het buitenland in dit genre werd gemaakt.
Na deze twee albums kwam ik Lilian Hak alleen nog tegen op een album van de eveneens Nederlandse muzikante iET, die ik helaas ook wat uit het oog ben verloren. Ik had wat beter op moeten letten, want zowel van iET als van Lilian Hak verschenen sindsdien nog twee albums. Het zijn albums waar ik niet eens naar heb geluisterd en dat is zonde, want Lilian Hak maakte met Old Powder New Guns (2010) en Lust Guns & Dust (2013) twee interessante albums (naar die van iET ga ik nog luisteren).
Het zijn albums waarop de elektronica een stapje terug deed ten gunste van een filmisch geluid dat bij vlagen zeer nostalgisch klonk en hier en daar invloeden van soundtracks van Spaghetti westerns liet horen. Het zijn twee albums die een veel beter lot hadden verdiend. De kans op eerherstel komt met het deze week verschenen RESET, dat na een stilte van twaalf jaar is verschenen.
Het is goed dat Lilian Hak terug is, want ze heeft nog altijd veel te bieden. Ook op RESET laat ze een wat nostalgisch en met enige regelmaat ook filmisch geluid horen. Het is een geluid met in de openingstrack flink wat blazers, wat het album voorziet van soul. Het is slechts een van de vele invloeden die is te horen op het album, want ook invloeden uit de jazz, triphop en zeker ook de filmmuziek hebben hun weg gevonden naar het vijfde album van Lilian Hak en dat is nog lang niet alles.
De Utrechtse muzikante werkt op RESET met meerdere producers en flink wat gastmuzikanten en dat is te horen. Het album klinkt fantastisch en laat een spannend en veelkleurig geluid horen, dat zich niet makkelijk in een hokje laat duwen. Het is een persoonlijk album geworden waarop Lilian Hak zoekt naar rust in een chaotische wereld, waarin we op persoonlijk niveau wel een reset kunnen gebruiken (overigens niet de great reset uit onzinnige complottheorieën).
Het doet me af en toe denken aan de muziek van Portishead, zeker wanneer de ritmes belangrijk zijn, wat ook direct een compliment is voor de zang van Lilian Hak op het abum. De Nederlandse muzikante zingt vooral ingetogen, maar echt bijzonder mooi en met veel gevoel, hier en daar bijgestaan door de eerder genoemde iET.
Zeker in de meest ingetogen tracks, die vaak een kosmisch soulgeluid laten horen, is de stem van Lilian Hak bijzonder mooi en verdient overigens ook de muziek een groot compliment, want wat wordt er met veel precisie gespeeld op het album. Het organisch en vaak soulvolle klinkende RESET is echt mijlenver verwijderd van de muziek die ik zo’n twintig jaar geleden van Lilian Hak leerde kennen, maar ook dit keer hoor je haar talent en klasse. RESET is ook nog eens een album dat anders klinkt dan de meeste andere albums van het moment, wat het nieuwe album van Lilian Hak nog wat knapper en bijzonderder maakt. Goed dat ze terug is. Erwin Zijleman
