Heavy Trash - Midnight Soul Serenade
Jon Spencer zal waarschijnlijk tot in de lengte van dagen worden geassocieerd met zijn fameuze band The Jon Spencer Blues Explosion. Tussen 1992 en 2002 maakte Spencer met zijn Blues Explosion zes memorabele platen met een mix van rauwe blues en rock ’n roll (waarvan Orange uit 1994 wat mij betreft de beste is). Waar Spencer met zijn Blues Explosion (en voorganger Pussy Galore) nooit over aandacht te klagen had, komt zijn nieuwe band er tot dusver wat bekaaid af. Deze band, Heavy Trash, bestaat naast Jon Spencer uit Matt Verta-Ray, die in een ver verleden speelde in de cultband Madder Rose, maar in een recenter verleden onder andere werkte met rhythm & blues legende Andre Williams (die in een eerder stadium overigens ook al werkte met Jon Spencer). Sinds 2005 vormen Spencer en Verta-Ray Heavy Trash en dit heeft tot dusver drie platen opgeleverd: Heavy Trash uit 2005, Going Way Out With Heavy Trash uit 2007 en het onlangs verschenen Midnight Soul Serenade. Het zijn platen die nauwelijks voor elkaar onder doen en in grote lijnen een vergelijkbaar geluid lieten horen. De muziek van Heavy Trash heeft heel af en toe wel wat raakvlakken met de muziek die Spencer met zijn Blues Explosion maakte, voornamelijk vanwege Spencer’s herkenbare rauwe vocalen, maar over het algemeen genomen is Heavy Trash toch een duidelijk andere band en Matt Verta-Ray bovendien een totaal ander gitarist dan Blues Explosion’s Judah Bauer, die de grootse rock riffs niet schuwde. Waar blues centraal stond in de muziek van The Jon Spencer Blues Explosion, vormt rockabilly het belangrijkste bestanddeel van de muziek van Heavy Trash. Het is groezelige en ongepolijste rockabilly die wordt aangevuld met zeer uiteenlopende invloeden, waaronder invloeden uit de soul, (swamp) blues, garagerock en punk. Midnight Soul Serenade is net wat minder rauw dan zijn twee (bijzonder rauwe) voorgangers en ademt nadrukkelijk de sfeer van de jaren 50; overigens zonder ook maar een moment gedateerd te klinken. Het is muziek zonder opsmuk die met veel energie op de band is gesmeten. Waar je veel hedendaagse bands kunt verwijten dat ze de essentie van de rock ’n roll uit het oog zijn verloren, weet Heavy Trash deze essentie ook op haar derde plaat weer op akelig trefzekere wijze bloot te leggen en maakt het voor de derde maal op rij rock ’n roll die klinkt zoals rock ’n roll moet klinken. Geweldig! Erwin Zijleman 
Jon Spencer zal waarschijnlijk tot in de lengte van dagen worden geassocieerd met zijn fameuze band The Jon Spencer Blues Explosion. Tussen 1992 en 2002 maakte Spencer met zijn Blues Explosion zes memorabele platen met een mix van rauwe blues en rock ’n roll (waarvan Orange uit 1994 wat mij betreft de beste is). Waar Spencer met zijn Blues Explosion (en voorganger Pussy Galore) nooit over aandacht te klagen had, komt zijn nieuwe band er tot dusver wat bekaaid af. Deze band, Heavy Trash, bestaat naast Jon Spencer uit Matt Verta-Ray, die in een ver verleden speelde in de cultband Madder Rose, maar in een recenter verleden onder andere werkte met rhythm & blues legende Andre Williams (die in een eerder stadium overigens ook al werkte met Jon Spencer). Sinds 2005 vormen Spencer en Verta-Ray Heavy Trash en dit heeft tot dusver drie platen opgeleverd: Heavy Trash uit 2005, Going Way Out With Heavy Trash uit 2007 en het onlangs verschenen Midnight Soul Serenade. Het zijn platen die nauwelijks voor elkaar onder doen en in grote lijnen een vergelijkbaar geluid lieten horen. De muziek van Heavy Trash heeft heel af en toe wel wat raakvlakken met de muziek die Spencer met zijn Blues Explosion maakte, voornamelijk vanwege Spencer’s herkenbare rauwe vocalen, maar over het algemeen genomen is Heavy Trash toch een duidelijk andere band en Matt Verta-Ray bovendien een totaal ander gitarist dan Blues Explosion’s Judah Bauer, die de grootse rock riffs niet schuwde. Waar blues centraal stond in de muziek van The Jon Spencer Blues Explosion, vormt rockabilly het belangrijkste bestanddeel van de muziek van Heavy Trash. Het is groezelige en ongepolijste rockabilly die wordt aangevuld met zeer uiteenlopende invloeden, waaronder invloeden uit de soul, (swamp) blues, garagerock en punk. Midnight Soul Serenade is net wat minder rauw dan zijn twee (bijzonder rauwe) voorgangers en ademt nadrukkelijk de sfeer van de jaren 50; overigens zonder ook maar een moment gedateerd te klinken. Het is muziek zonder opsmuk die met veel energie op de band is gesmeten. Waar je veel hedendaagse bands kunt verwijten dat ze de essentie van de rock ’n roll uit het oog zijn verloren, weet Heavy Trash deze essentie ook op haar derde plaat weer op akelig trefzekere wijze bloot te leggen en maakt het voor de derde maal op rij rock ’n roll die klinkt zoals rock ’n roll moet klinken. Geweldig! Erwin Zijleman