Laura Veirs - July Flame
De carrière van de uit Seattle afkomstige, maar inmiddels al een aantal jaren in Portland woonachtige singer-songwriter Laura Veirs verliep tot dusver voorspoedig. Ze debuteerde een jaar of tien geleden met een sobere folkplaat, verkende in de jaren die volgden meerdere stijlen, sprong van een klein label naar een major, verruilde haar altijd wat sobere en intieme geluid voor een voller, steviger en toegankelijker klinkend geluid en groeide, toch wel enigszins tegen de verwachting in, uit tot lieveling van de critici. Na de release van het in 2007 verschenen Saltbreakers leek Laura Veirs klaar voor het veroveren van een breed publiek, maar op één of andere manier kwam het er niet van. Of het er nog van gaat komen is ook maar de vraag, want met haar zevende plaat keert Laura Veirs niet alleen terug naar een klein onafhankelijk label, maar kiest ze bovendien weer voor het soberdere geluid van haar eerste platen. Op July Flame staan de songs, de teksten en de heldere stem van Laura Veirs centraal en worden geen concessies gedaan. De instrumentatie is, zeker vergeleken met die op haar vorige plaat, betrekkelijk sober gehouden, wat uiteindelijk alleen maar bijdraagt aan de kracht en intimiteit van deze plaat. July Flame klinkt op het eerste gehoor net zo sober als de vroegere platen van Laura Veirs, maar desondanks hebben er heel wat muzikanten aan deze plaat bijgedragen en is er veel aandacht besteed aan de productie, waarvoor uiteraard wederom Laura’s partner Tucker Martine tekende. July Flame heeft, in tegenstelling tot de vorige twee platen van Laura Veirs, een volledig akoestisch geluid met een hoofdrol voor gitaar en piano, een opvallende rol voor de bijzondere vioolklanken van Eyvind Kang en doeltreffende incidentele bijdragen van banjo en extra strijkers. De muziek is stemmig en fraai, maar staat volledig in dienst van de stem van Laura Veirs, die in een aantal songs wordt omgeven door de uitstekend bij haar stem passende achtergrondvocalen van My Morning Jacket zanger Jim James. July Flame lijkt bij eerste beluistering misschien nog een sobere folkplaat die op een zomeravond bijna achteloos in elkaar is geknutseld, maar het blijkt al snel een plaat waarop alles klopt. July Flame is een plaat die dankzij een serie prachtige songs niet veel tijd nodig heeft om je te overtuigen, maar vervolgens nog heel lang blijft groeien. July Flame is waarschijnlijk niet de plaat waarmee Laura Veirs het succes dat na Saltbreakers voor het grijpen lag gaat oogsten, maar het is wel haar beste plaat tot dusver. Een veel mooier begin van 2010 hadden liefhebbers van eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriters zich niet kunnen wensen. Erwin Zijleman
De carrière van de uit Seattle afkomstige, maar inmiddels al een aantal jaren in Portland woonachtige singer-songwriter Laura Veirs verliep tot dusver voorspoedig. Ze debuteerde een jaar of tien geleden met een sobere folkplaat, verkende in de jaren die volgden meerdere stijlen, sprong van een klein label naar een major, verruilde haar altijd wat sobere en intieme geluid voor een voller, steviger en toegankelijker klinkend geluid en groeide, toch wel enigszins tegen de verwachting in, uit tot lieveling van de critici. Na de release van het in 2007 verschenen Saltbreakers leek Laura Veirs klaar voor het veroveren van een breed publiek, maar op één of andere manier kwam het er niet van. Of het er nog van gaat komen is ook maar de vraag, want met haar zevende plaat keert Laura Veirs niet alleen terug naar een klein onafhankelijk label, maar kiest ze bovendien weer voor het soberdere geluid van haar eerste platen. Op July Flame staan de songs, de teksten en de heldere stem van Laura Veirs centraal en worden geen concessies gedaan. De instrumentatie is, zeker vergeleken met die op haar vorige plaat, betrekkelijk sober gehouden, wat uiteindelijk alleen maar bijdraagt aan de kracht en intimiteit van deze plaat. July Flame klinkt op het eerste gehoor net zo sober als de vroegere platen van Laura Veirs, maar desondanks hebben er heel wat muzikanten aan deze plaat bijgedragen en is er veel aandacht besteed aan de productie, waarvoor uiteraard wederom Laura’s partner Tucker Martine tekende. July Flame heeft, in tegenstelling tot de vorige twee platen van Laura Veirs, een volledig akoestisch geluid met een hoofdrol voor gitaar en piano, een opvallende rol voor de bijzondere vioolklanken van Eyvind Kang en doeltreffende incidentele bijdragen van banjo en extra strijkers. De muziek is stemmig en fraai, maar staat volledig in dienst van de stem van Laura Veirs, die in een aantal songs wordt omgeven door de uitstekend bij haar stem passende achtergrondvocalen van My Morning Jacket zanger Jim James. July Flame lijkt bij eerste beluistering misschien nog een sobere folkplaat die op een zomeravond bijna achteloos in elkaar is geknutseld, maar het blijkt al snel een plaat waarop alles klopt. July Flame is een plaat die dankzij een serie prachtige songs niet veel tijd nodig heeft om je te overtuigen, maar vervolgens nog heel lang blijft groeien. July Flame is waarschijnlijk niet de plaat waarmee Laura Veirs het succes dat na Saltbreakers voor het grijpen lag gaat oogsten, maar het is wel haar beste plaat tot dusver. Een veel mooier begin van 2010 hadden liefhebbers van eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriters zich niet kunnen wensen. Erwin Zijleman