Angus & Julia Stone - Down The Way
Het Australische broer-zus duo Angus & Julia Stone maakte met het (ook nog eens prachtig verpakte) A Book Like This één van de meest memorabele platen van 2007. Omdat vorig jaar in het teken stond van Angus Stone’s hobbyproject Lady Of The Sunshine (wat het opvallend sterke Smoking Gun opleverde) hebben we even moeten wachten op de opvolger van A Book Like This, maar inmiddels ligt Down The Way dan eindelijk in de winkel. Direct bij eerste beluistering van Down The Way is duidelijk dat Angus en Julia weliswaar voortborduren op A Book Like This, maar de zo succesvolle voorganger niet nauwgezet proberen te reproduceren. Ook Down The Way bevat voornamelijk lome folkpop, die het uitstekend zal doen op dagen waarop je niets hoeft, maar het klinkt toch allemaal net wat anders dan op A Book Like This. Gebleven zijn de fraaie, voornamelijk akoestische instrumentatie en de prachtige harmonieën van broer en zus Stone, maar Down The Way klinkt over de hele linie wat uitgesprokener en urgenter dan zijn voorganger. Het wat meer uitgesproken karakter van de nieuwe plaat van Angus en Julia Stone uit zich voornamelijk in de net wat stevigere accenten en nieuwe invloeden, waaronder invloeden uit de 70s rock en West Coast pop. Hiernaast bevat Down The Way een aantal wat langere tracks en complexere en minder vrijblijvende songstructuren. Anders of niet; het effect dat Angus & Julia Stone met hun muziek weten te bereiken is grotendeels gelijk gebleven. Net als A Book Like This, is Down The Way een plaat waarbij het heerlijk wegdromen is, maar waarbij je niet snel in slaap zult vallen. De akoestische instrumentatie en de fraaie strijkers (met een belangrijke rol voor de cello) zorgen voor een lekker loom sfeertje, maar de bijzondere zang van met name Julia Stone houdt je scherp. Waar A Book Like This direct bij eerste beluistering een onuitwisbare indruk wist te maken maar vervolgens niet echt meer groeide, is Down The Way een plaat waar je even aan moet wennen, maar die vervolgens alleen maar beter wordt. In eerste instantie vond ik Down The Way dan ook net wat minder dan zijn voorganger, maar inmiddels denk ik daar heel anders over. Angus & Julia Stone hebben een plaat gemaakt die de nodige groei laat horen. De songs zijn complexer en avontuurlijker, de instrumentatie is gevarieerder en doeltreffender en de vocalen zijn voller en doorleefder. Down The Way is een avontuurlijke en knap in elkaar stekende maar tegelijkertijd bijzonder aangename plaat, die zijn voorganger op vrijwel alle fronten overtreft. Gezien de hoge kwaliteit van deze voorganger mag dit best een bijzondere prestatie genoemd worden. Met Angus & Julia Stone moet definitief rekening worden gehouden als smaakmakers in een inmiddels stevig uitgedijd genre. Erwin Zijleman
Het Australische broer-zus duo Angus & Julia Stone maakte met het (ook nog eens prachtig verpakte) A Book Like This één van de meest memorabele platen van 2007. Omdat vorig jaar in het teken stond van Angus Stone’s hobbyproject Lady Of The Sunshine (wat het opvallend sterke Smoking Gun opleverde) hebben we even moeten wachten op de opvolger van A Book Like This, maar inmiddels ligt Down The Way dan eindelijk in de winkel. Direct bij eerste beluistering van Down The Way is duidelijk dat Angus en Julia weliswaar voortborduren op A Book Like This, maar de zo succesvolle voorganger niet nauwgezet proberen te reproduceren. Ook Down The Way bevat voornamelijk lome folkpop, die het uitstekend zal doen op dagen waarop je niets hoeft, maar het klinkt toch allemaal net wat anders dan op A Book Like This. Gebleven zijn de fraaie, voornamelijk akoestische instrumentatie en de prachtige harmonieën van broer en zus Stone, maar Down The Way klinkt over de hele linie wat uitgesprokener en urgenter dan zijn voorganger. Het wat meer uitgesproken karakter van de nieuwe plaat van Angus en Julia Stone uit zich voornamelijk in de net wat stevigere accenten en nieuwe invloeden, waaronder invloeden uit de 70s rock en West Coast pop. Hiernaast bevat Down The Way een aantal wat langere tracks en complexere en minder vrijblijvende songstructuren. Anders of niet; het effect dat Angus & Julia Stone met hun muziek weten te bereiken is grotendeels gelijk gebleven. Net als A Book Like This, is Down The Way een plaat waarbij het heerlijk wegdromen is, maar waarbij je niet snel in slaap zult vallen. De akoestische instrumentatie en de fraaie strijkers (met een belangrijke rol voor de cello) zorgen voor een lekker loom sfeertje, maar de bijzondere zang van met name Julia Stone houdt je scherp. Waar A Book Like This direct bij eerste beluistering een onuitwisbare indruk wist te maken maar vervolgens niet echt meer groeide, is Down The Way een plaat waar je even aan moet wennen, maar die vervolgens alleen maar beter wordt. In eerste instantie vond ik Down The Way dan ook net wat minder dan zijn voorganger, maar inmiddels denk ik daar heel anders over. Angus & Julia Stone hebben een plaat gemaakt die de nodige groei laat horen. De songs zijn complexer en avontuurlijker, de instrumentatie is gevarieerder en doeltreffender en de vocalen zijn voller en doorleefder. Down The Way is een avontuurlijke en knap in elkaar stekende maar tegelijkertijd bijzonder aangename plaat, die zijn voorganger op vrijwel alle fronten overtreft. Gezien de hoge kwaliteit van deze voorganger mag dit best een bijzondere prestatie genoemd worden. Met Angus & Julia Stone moet definitief rekening worden gehouden als smaakmakers in een inmiddels stevig uitgedijd genre. Erwin Zijleman