Crazy For You van Best Coast ligt al een tijdje op de stapel, want er zijn zo veel bandjes als Best Coast. Tenminste, dat dacht ik. Sinds openingstrack Boyfriend voor het eerst uit de speakers knalde heb ik een ongelooflijk zwak voor de tweede plaat van de band uit Los Angeles. Boyfriend laat direct horen wat de kracht van Best Coast is: eenvoudige maar onweerstaanbare gitaarriffs, simpele maar o zo aanstekelijke popliedjes en vooral de heerlijke vocalen van zangeres Bethany Cosentino. De muziek van Best Coast is hoorbaar beïnvloedt door de Phil Spector girlpop uit de jaren 60, maar heeft ook een graantje meegepikt van The Ramones, The Jesus And Mary Chain, The Raveonettes en Mazzy Star, om maar wat namen te noemen. Crazy For You doet me meer dan eens denken aan de ook al zo onweerstaanbare cd van de Dum Dum Girls, die eerder dit jaar verscheen (zie: dekrentenuitdepop.blogspot.com/2010/05/dum-dum-girls-i-will-be.html), maar beide platen zitten elkaar niet in de weg. Natuurlijk zijn het eenvoudige ingrediënten die Best Coast gebruikt in haar muziek en natuurlijk is het allemaal eerder gedaan, maar ondertussen is het bijna onmogelijk om deze plaat te weerstaan. Vergelijk het maar met een beproefd pastarecept dat misschien niet origineel is, maar ondertussen veel beter smaakt dan alle fusion-pasta’s met fancy ingrediënten en overdreven smaaksensaties. Vergeleken met de meeste andere bands die in dit genre opereren beschikt Best Coast over bijzondere songwriting skills. Vrijwel alle tracks op Crazy For You klinken als vergeten klassiekers uit een ver verleden, maar ook als potentiële zomer 2010 hits. Ook in muzikaal en vocaal opzicht is Best Coast net wat beter dan de concurrentie, waardoor Crazy For You zich steeds nadrukkelijker manifesteert als een plaat die er echt toe doet. Boven alles is Crazy For You van Best Coast echter een echte feelgood plaat. Ondanks al het liefdesverdriet dat Bethany Cosentino bezingt en de hier en daar aardedonkere gitaarwolken die overdrijven, is Crazy For You een plaat om heel erg vrolijk van te worden. Doe je zelf ook een plezier met deze verrassend sterke plaat; je krijgt er geen spijt van. Erwin Zijleman