Dum Dum Girls - I Will Be
I Will Be van de Amerikaanse band Dum Dum Girls kwam misschien net een minuut uit de speakers en ik wist het al: briljante plaat! Inmiddels is het debuut van de Amerikaanse meidenband al heel vaak voorbij gekomen en wat mij betreft wordt I Will Be alleen maar leuker. De band rond ene Dee Dee (het alter ego van Kristin Gundred) citeert op haar debuut schaamteloos uit een paar decennia popmuziek en maakt nagenoeg perfecte popliedjes. Het zijn popliedjes die je voor je gevoel allemaal al eens gehoord hebt, maar ze klonken nog nooit zo lekker als vandaag. Dum Dum Girls maakt op haar debuut girl pop, zoals die in de jaren 60 aan de hand van Phil Spector werd gemaakt, in de jaren 70 door Blondie en in de jaren 80 door The Go-Go’s. Phil Spector moet voorlopig brommen en daarom werd voor de productie van I Will Be een beroep gedaan op Richard Gottehrer, die in het verleden werkte met, je raadt het al, Blondie en The Go-Go’s. Nu zijn er meer meidengroepen geweest die de mosterd in de 60s, 70s en 80s haalden, maar Dum Dum Girls is een geval apart. De 60s meidenpop van het viertal is immers overgoten met flink wat invloeden van The Ramones en The Jesus And Mary Chain. De popsongs van Dum Dum Girls worden in sneltreinvaart afgewerkt, rammelen aan alle kanten, klinken volstrekt tijdloos en door het laagje gitaarnoise lekker gruizig. In muzikaal opzicht stelt het niet zo heel veel voor, maar wat klinkt het allemaal verschrikkelijk lekker. Naar variatie zul je tevergeefs zoeken op I Will Be, want eerlijk gezegd klinken alle songs hetzelfde, maar het zijn wel stuk voor stuk geheide hits. I Will Be werd met eenvoudige middelen opgenomen en zal voor audiofielen geen traktatie zijn, maar op een of andere manier maakt het de songs van Dum Dum Girls voor mij alleen maar aantrekkelijker. Houterige en soms wat blikkerige drums, rauwe en soms licht psychedelische gitaarloopjes, flink wat echo en feedback en onweerstaanbare vrouwenvocalen (met hier en daar een verdwaalde mannenstem) vormen de basis waarop Dum Dum Girls het ene na het andere briljante popliedje uit de hoge hoed tovert. De een is nog simpeler dan de ander, maar op een of andere manier klopt het allemaal precies. Dum Dum Girls hebben met I Will Be een plaat gemaakt waarop heel veel maar tegelijkertijd ook helemaal niets valt aan te merken. De noisy kauwgomballenpop van de Califiornische meiden is van het soort dat direct in de smaak valt, maar deze keer houdt deze smaak ook verbazingwekkend lang aan. Kortom, een briljante plaat, maar dat zei ik in de eerste zin van deze recensie eigenlijk al. Erwin Zijleman
I Will Be van de Amerikaanse band Dum Dum Girls kwam misschien net een minuut uit de speakers en ik wist het al: briljante plaat! Inmiddels is het debuut van de Amerikaanse meidenband al heel vaak voorbij gekomen en wat mij betreft wordt I Will Be alleen maar leuker. De band rond ene Dee Dee (het alter ego van Kristin Gundred) citeert op haar debuut schaamteloos uit een paar decennia popmuziek en maakt nagenoeg perfecte popliedjes. Het zijn popliedjes die je voor je gevoel allemaal al eens gehoord hebt, maar ze klonken nog nooit zo lekker als vandaag. Dum Dum Girls maakt op haar debuut girl pop, zoals die in de jaren 60 aan de hand van Phil Spector werd gemaakt, in de jaren 70 door Blondie en in de jaren 80 door The Go-Go’s. Phil Spector moet voorlopig brommen en daarom werd voor de productie van I Will Be een beroep gedaan op Richard Gottehrer, die in het verleden werkte met, je raadt het al, Blondie en The Go-Go’s. Nu zijn er meer meidengroepen geweest die de mosterd in de 60s, 70s en 80s haalden, maar Dum Dum Girls is een geval apart. De 60s meidenpop van het viertal is immers overgoten met flink wat invloeden van The Ramones en The Jesus And Mary Chain. De popsongs van Dum Dum Girls worden in sneltreinvaart afgewerkt, rammelen aan alle kanten, klinken volstrekt tijdloos en door het laagje gitaarnoise lekker gruizig. In muzikaal opzicht stelt het niet zo heel veel voor, maar wat klinkt het allemaal verschrikkelijk lekker. Naar variatie zul je tevergeefs zoeken op I Will Be, want eerlijk gezegd klinken alle songs hetzelfde, maar het zijn wel stuk voor stuk geheide hits. I Will Be werd met eenvoudige middelen opgenomen en zal voor audiofielen geen traktatie zijn, maar op een of andere manier maakt het de songs van Dum Dum Girls voor mij alleen maar aantrekkelijker. Houterige en soms wat blikkerige drums, rauwe en soms licht psychedelische gitaarloopjes, flink wat echo en feedback en onweerstaanbare vrouwenvocalen (met hier en daar een verdwaalde mannenstem) vormen de basis waarop Dum Dum Girls het ene na het andere briljante popliedje uit de hoge hoed tovert. De een is nog simpeler dan de ander, maar op een of andere manier klopt het allemaal precies. Dum Dum Girls hebben met I Will Be een plaat gemaakt waarop heel veel maar tegelijkertijd ook helemaal niets valt aan te merken. De noisy kauwgomballenpop van de Califiornische meiden is van het soort dat direct in de smaak valt, maar deze keer houdt deze smaak ook verbazingwekkend lang aan. Kortom, een briljante plaat, maar dat zei ik in de eerste zin van deze recensie eigenlijk al. Erwin Zijleman