26 maart 2025

Review: Lilian Hak - RESET

Het is heel lang stil geweest rond de Nederlandse muzikante Lilian Hak, maar deze week keert ze terug met RESET dat een veelkleurig en avontuurlijk geluid laat horen dat iets toevoegt aan alle muziek die er al is
De Nederlandse muzikante Lilian Hak maakte twintig jaar geleden twee uitstekende albums met toegankelijke maar ook spannende elektronische popmuziek. Hierna verloor ik haar uit het oog waardoor ik twee interessante albums heb gemist. Het deze week verschenen RESET heb ik gelukkig niet gemist, want ook het vijfde album van Lilian Hak is een hele mooie. Ook dit keer verwerkt de Nederlandse muzikante uiteenlopende invloeden in haar songs, die soms nostalgisch en filmisch klinken. In muzikaal opzicht zit het allemaal weer razend knap in elkaar en ook de zang van Lilian Hak is weer van hoog niveau. We hebben lang op RESET moeten wachten, maar het is wederom een indrukwekkend album.



Tussen de nieuwe albums van deze week kwam ik RESET van Lilian Hak tegen. Het is een naam waarvoor ik even terug in de tijd moest, want in 2004 en 2006 was ik zeer te spreken over de eerste twee albums van de Nederlandse muzikante. Op Silence Feels Safe (2004) en Love's Victory March (2006) maakte Lilian Hak aanstekelijke maar ook avontuurlijke of zelfs experimentele elektronische popmuziek, die niet onder deed voor de muziek die in het buitenland in dit genre werd gemaakt. 

Na deze twee albums kwam ik Lilian Hak alleen nog tegen op een album van de eveneens Nederlandse muzikante iET, die ik helaas ook wat uit het oog ben verloren. Ik had wat beter op moeten letten, want zowel van iET als van Lilian Hak verschenen sindsdien nog twee albums. Het zijn albums waar ik niet eens naar heb geluisterd en dat is zonde, want Lilian Hak maakte met Old Powder New Guns (2010) en Lust Guns & Dust (2013) twee interessante albums (naar die van iET ga ik nog luisteren). 

Het zijn albums waarop de elektronica een stapje terug deed ten gunste van een filmisch geluid dat bij vlagen zeer nostalgisch klonk en hier en daar invloeden van soundtracks van Spaghetti westerns liet horen. Het zijn twee albums die een veel beter lot hadden verdiend. De kans op eerherstel komt met het deze week verschenen RESET, dat na een stilte van twaalf jaar is verschenen. 

Het is goed dat Lilian Hak terug is, want ze heeft nog altijd veel te bieden. Ook op RESET laat ze een wat nostalgisch en met enige regelmaat ook filmisch geluid horen. Het is een geluid met in de openingstrack flink wat blazers, wat het album voorziet van soul. Het is slechts een van de vele invloeden die is te horen op het album, want ook invloeden uit de jazz, triphop en zeker ook de filmmuziek hebben hun weg gevonden naar het vijfde album van Lilian Hak en dat is nog lang niet alles. 

De Utrechtse muzikante werkt op RESET met meerdere producers en flink wat gastmuzikanten en dat is te horen. Het album klinkt fantastisch en laat een spannend en veelkleurig geluid horen, dat zich niet makkelijk in een hokje laat duwen. Het is een persoonlijk album geworden waarop Lilian Hak zoekt naar rust in een chaotische wereld, waarin we op persoonlijk niveau wel een reset kunnen gebruiken (overigens niet de great reset uit onzinnige complottheorieën). 

Het doet me af en toe denken aan de muziek van Portishead, zeker wanneer de ritmes belangrijk zijn, wat ook direct een compliment is voor de zang van Lilian Hak op het abum. De Nederlandse muzikante zingt vooral ingetogen, maar echt bijzonder mooi en met veel gevoel, hier en daar bijgestaan door de eerder genoemde iET. 

Zeker in de meest ingetogen tracks, die vaak een kosmisch soulgeluid laten horen, is de stem van Lilian Hak bijzonder mooi en verdient overigens ook de muziek een groot compliment, want wat wordt er met veel precisie gespeeld op het album. Het organisch en vaak soulvolle klinkende RESET is echt mijlenver verwijderd van de muziek die ik zo’n twintig jaar geleden van Lilian Hak leerde kennen, maar ook dit keer hoor je haar talent en klasse. RESET is ook nog eens een album dat anders klinkt dan de meeste andere albums van het moment, wat het nieuwe album van Lilian Hak nog wat knapper en bijzonderder maakt. Goed dat ze terug is. Erwin Zijleman


RESET van Lilian Hak is verkrijgbaar via de Mania webshop:


Review: Men I Trust - Equus Asinus

De Canadese band Men I Trust heeft met haar nieuwe album Equus Asinus een zwoel, dromerig en verleidelijk album gemaakt dat zomaar de soundtrack kan worden van hele mooie en zorgeloze lentedagen
Men I Trust uit Montreal heeft al een aantal albums op haar naam staan, maar slaat op het deze week verschenen Equus Asinus een wat andere weg in. Het tempo ligt wat lager en de muziek van de Canadese band klinkt ook wat minder elektronisch. Invloeden uit de folk en de dreampop hebben aan terrein gewonnen en wat lome en dromerige klanken domineren. Het past uitstekend bij de stem van zangeres Emma Proulx, die het verleidelijke karakter van de muziek van Men I Trust nog wat verder versterkt. Ik had nog niet eerder geluisterd naar muziek van Men I Trust, maar Equus Asinus klinkt heerlijk, zeker in de aangename lentezon van het moment.



Op basis van de covert art zou ik Equus Asinus (de wetenschappelijke naam van de ezel) van Men I Trust zeker niet geselecteerd hebben voor een plekje op de krenten uit de pop, maar als de Amerikaanse muziekwebsite Paste enthousiast is over een album, moet ik toch op zijn minst even luisteren. 

Het is sowieso niet de week van de mooie cover art, want ik heb deze week maar weinig covers gezien die ik ingelijst aan de muur zou willen hebben en een heleboel waar ik absoluut niet tegenaan zou willen kijken. Het is stiekem ook wel een voordeel van muziek luisteren via de streaming media platforms en toen ik het album via Spotify beluisterde beviel het me wel. Op datzelfde Spotify zag ik trouwens een kleine handvol albums van Men I Trust, een naam die bij mij echt geen belletje deed rinkelen. 

Het heeft er vast mee te maken dat de andere albums van Men I Trust een stuk elektronischer en een stuk meer uptempo klinken dan het deze week verschenen Equus Asinus en zelfs in het hokje electropop worden geduwd. Dat is een hokje waarin het nieuwe album van Men I Trust zeker niet thuis hoort. In welk hokje het album wel thuis hoort is niet zo makkelijk te zeggen. De muziek van Men I Trust bevat hier en daar invloeden uit de dreampop, maar ook invloeden uit de zwoele softpop en de folk hebben hun weg gevonden naar het geluid van de band. 

Men I Trust is overigens een drietal uit het Canadese Montreal dat bestaat uit Jessy Caron, Dragos Chiriac en Emmanuelle "Emma" Proulx. Ik heb de vorige albums van de band ook beluisterd en die klinken bij vlagen best aangenaam, maar het deze week verschenen nieuwe album van de band bevalt me een flink stuk beter. Het is voor een belangrijk deel de verdienste van de stem van Emma Proulx, die zacht en verleidelijk zingt. Het voorziet de muziek van Men I Trust van iets aangenaam zacht en lieflijks, wat het uitstekend doet in de inmiddels losgebarsten lente. 

Nu zijn er momenteel wel heel veel zangeressen die zacht en lieflijk zingen, maar de stem van Emma Proulx is mooier dan gemiddeld en deed mij onmiddellijk smelten. De zang is een van de belangrijkste sterke punten van Equus Asinus, maar er valt absoluut meer te genieten op het album. In muzikaal opzicht maakt de Canadese band makkelijk indruk met dromerige klanken, die de stem van Emma Proulx nog net wat mooier uit laten komen. 

Het zijn deels organische en deels elektronische klanken, maar het combineert allemaal prachtig. Het veelkleurige geluid van de synths valt op, maar ik heb ook wel wat met de mooie en zeer trefzekere baslijnen in de songs van Men I Trust. Het heeft af en toe een randje dreampop, maar Men I Trust laat zich door meerdere genres beïnvloeden en vermengt al deze invloeden in een bijzonder mooi geluid. 

Het is een geluid dat ook wel wat Frans aandoet en een aantal decennia geleden zomaar door Serge Gainsbourg geproduceerd had kunnen zijn. Serge Gainsbourg had overigens ook wel raad geweten met de stem van Emma Proulx, zeker als ze in de track Girl (2025) uiteindelijk kiest voor het Frans, dat haar stem nog wat zwoeler en verleidelijker maakt. Equus Asinus van Men I Trust komt nog wat beter tot zijn recht wanneer je op een mooie lentedag in het gras gaat liggen met dit album door de koptelefoon. De wereld ziet er vervolgens opeens een flink stuk mooier uit. Erwin Zijleman

De muziek van Men I Trust is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese band: https://menitrust.bandcamp.com/album/equus-asinus.