Blaudzun paste ooit in het hokje singer-songwriter, maar schoof het afgelopen decennium steeds meer op richting theatrale of zelfs pompeuze indiepop en indierock. Zijn vorige albums heb ik daarom laten liggen, maar het deze week verschenen Lonely City Exit Wounds bevalt me weer een stuk beter. De zang zit me dit keer niet in de weg en ook de instrumentatie is wat mij betreft een stuk smaakvoller. Het is hier en daar nog steeds wat teveel pop naar mijn smaak, maar het album bevat ook een aantal tracks die de singer-songwriter Blaudzun laten horen. Al met al een zeer aangename hernieuwde kennismaking met de muziek van de Nederlandse muzikant.
Blaudzun, het alter ego van de Nederlandse muzikant Johannes Sigmond, dook 14 jaar geleden voor het eerst op met een titelloos debuutalbum. Op dit debuutalbum manifesteerde Blaudzun zich nog vooral als singer-songwriter. De songs op het album waren betrekkelijk sober en voor een belangrijk deel akoestisch ingekleurd en ontleenden een groot deel van hun zeggingskracht aan de bijzondere stem van de Nederlandse muzikant, al viel ook de veelkleurige instrumentatie in positieve zin op.
Blaudzun maakte vervolgens wat mij betreft zijn twee beste albums met Seadrift Soundmachine uit 2010 en Heavy Flowers uit 2012, waarop het geluid van de Nederlandse muzikant wel steeds voller werd, zijn stem steeds expressiever klonk en waarop de singer-songwriter Blaudzun langzaam maar zeker transformeerde in de pop- en rockmuzikant Blaudzun.
Die transformatie sloeg wat mij betreft te ver door op de albums die volgden. De muziek van Blaudzun werd steeds elektronischer en bombastischer en schoof steeds meer op richting de muziek van een band als Arcade Fire. Op zich niets mis mee, maar één Arcade Fire vind ik persoonlijk wel genoeg.
De vier albums die volgden op Heavy Flowers heb ik allemaal laten liggen, maar tien jaar na dit album heb ik toch weer eens een album van Blaudzun opgepakt. Het deze week verschenen Lonely City Exit Wounds is de opvolger van het uit 2018 stammende _UP_ , dat ik volgens mij helemaal niet heb beluisterd. Een hernieuwde kennismaking met de muziek van Blaudzun dus en het is een kennismaking die goed is bevallen.
De openingstrack en titeltrack van Lonely City Exit Wounds (de tegenwoordig wel erg vaak opduikende verplichte hoofdletters laat ik maar even achterwege) is subtiel en sfeervol ingekleurd en bouwt de spanning prachtig op. Het is een track waarmee Blaudzun zich wat mij betreft onmiddellijk weet te onderscheiden, wat overigens voor een belangrijk deel de verdienste is van de prachtige zang.
De stem van de Nederlandse muzikant is altijd een van zijn sterkste wapens geweest, maar ik was er lang niet altijd gek op. Op zijn nieuwe album zingt de Nederlandse muzikant echter prachtig en met veel gevoel en kleuren de hoge en expressieve vocalen fraai bij de instrumentatie en de songs.
Die instrumentatie roept nog altijd associaties op met de muziek van Arcade Fire, maar het ligt er minder dik bovenop. Bovendien klinken in de instrumentatie regelmatig invloeden uit de jaren 70 door, bijvoorbeeld van Electric Light Orchestra, wat het nieuwe album van Blaudzun een tijdloos karakter geeft.
Lonely City Exit Wounds verschilt zeker niet heel veel van de vorige albums van de Amsterdamse muzikant, maar subtiele wijzigingen kunnen een groot verschil maken. Lonely City Exit Wounds is minder theatraal en bombastisch dan de vorige albums van de Nederlandse muzikant en ook de zang is minder over the top. Op zijn nieuwe album hoor ik weer wat vaker de singer-songwriter Blaudzun en die heb ik op de afgelopen albums te vaak gemist.
Soms is het me wat teveel lichtvoetige pop (Real Hero vind ik ondanks de zwaar beladen achtergrond bijvoorbeeld helemaal niks), waardoor Blaudzun hier en daar opschuift richting The Killers of, nog veel erger, Coldplay, maar de meeste songs op het album bevallen me uitstekend, waarbij mijn voorkeur uitgaat naar de songs met zo min mogelijk opsmuk. Ik ga Blaudzun toch weer in de gaten houden, want het grootste deel van zijn nieuwe album is erg goed. Erwin Zijleman
Lonely City Exit Wounds van Blaudzun is verkrijgbaar via de Mania webshop:
