23 maart 2023

Death And Vanilla - Flicker

De Zweedse band Death And Vanilla maakte al een aantal uitstekende albums, maar legt de lat nog wat hoger op het nog wat mooiere en ook net wat avontuurlijkere Flicker, dat de aandacht van een groot publiek verdient
De muziek van de uit Malmö afkomstige band Death And Vanilla trekt nog niet heel veel aandacht en dat is jammer. Op haar vorige albums wist de band zich makkelijk te onderscheiden van al die bands die fantasieloos voortborduren op de dreampop uit de jaren 90 en dat doet Death And Vanilla nog wat nadrukkelijker op het deze week verschenen Flicker. Flicker bevat absoluut ingrediënten uit de dreampop, waaronder mooie gitaarlijnen, atmosferische synths en fluisterzachte vocalen, maar de Zweedse band kiest ook voor het experiment en creëert een bijzondere sfeer. Het levert een bezwerend album op, dat bij iedere luisterbeurt mooier en fascinerender klinkt.


De Zweedse band Death And Vanilla bracht haar debuutalbum uit in 2012, maar mijn eerste kennismaking met de band uit Malmö stamt uit 2019, toen Are You A Dreamer? verscheen. Op haar derde album maakte Death And Vanilla wat mij betreft indruk met lome en dromerige popsongs, waarin subtiele gitaarlijnen, zweverige elektronica en de fluisterzachte stem van Marleen Nilsson elkaar op fraaie wijze wisten te versterken in een geluid dat in het hokje dreampop werd geduwd, maar dit genre op vele manieren ontsteeg. 

Ik werd in 2019 overigens niet direct betoverd door de muziek van Death And Vanilla, maar toen ik eenmaal was gevallen voor de charmes van Are You A Dreamer? werd het een trouwe metgezel, die met name in kleine uurtjes wonderen kon verrichten. Alle reden dus om heel nieuwsgierig te zijn naar het nieuwe album van de band, dat deze week is verschenen. 

Flicker ligt gelukkig in het verlengde van zijn voorganger, maar Death And Vanilla heeft ook op subtiele wijze gesleuteld aan haar geluid. Ook Flicker trekt direct de aandacht met de zachte zang van Marleen Nilsson en ook de inmiddels van de band bekende subtiele gitaarakkoorden en atmosferische synths zijn van de partij. Nieuw is de wat grotere rol voor baslijnen en ritmes, die het tempo van de muziek van de Zweedse band iets hebben opgevoerd. 

De opvoering van het tempo is in de meeste gevallen zeer subtiel, maar het voorziet de songs op Flicker toch van een net wat andere en vaak wat donkerdere sfeer dan de songs op het vorige album. Net als bij mijn eerste beluistering van Are You A Dreamer? vond ik ook Flicker op het eerste gehoor wat eenvormig, zeker als je het album op de achtergrond laat voortkabbelen, maar wanneer je het album met volledige aandacht en bij voorkeur met de koptelefoon beluistert, heeft ook het nieuwe album van Death And Vanilla een bijna hypnotiserende werking. 

Met haar vorige album paste de band met enige fantasie nog wel in het hokje dreampop, maar op Flicker worden de grenzen van het genre nog veelvuldiger opgezocht. Death And Vanilla klinkt op haar vierde reguliere album (de band maakte ook nog twee soundtracks) psychedelischer dan in het verleden en laat ook duidelijker haar zwak voor zwoele filmmuziek horen. Zeker wanneer de elektronica wat tegendraadser klinkt hoor je dit keer ook een vleugje Krautrock of zelfs een beetje progrock, waardoor Flicker gevarieerder en dynamischer klinkt dan de vorige albums van de Zweedse band, al moeten de verschillen met deze albums zeker niet worden overdreven. 

Flicker klinkt bij vlagen ook zeker wat lichtvoetiger dan de vorige albums van de band, maar dit is niet ten koste gegaan van de kwaliteit van de songs van de band, die ook op het nieuwe album weer hoog is. Door het voorzichtig opvoeren van het tempo, maar zeker ook door de wat experimenteler klinkende elektronica bevalt Flicker me uiteindelijk nog net wat beter dan het uitstekende Are You A Dreamer?, wat gezien het niveau van dat album een prestatie van formaat mag worden genoemd. Dat Death And Vanilla veel meer aandacht verdient voor haar bijzondere muziek dan de Zweedse band tot dusver krijgt zal inmiddels duidelijk zijn. Erwin Zijleman

De muziek van Death And Vanilla is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Zweedse band: https://deathandvanillamusic.bandcamp.com/album/flicker.


Flicker van Death And Vanilla is verkrijgbaar via de Mania webshop:



22 maart 2023

Aly & AJ - With Love From

De voormalige tienersterren Aly & AJ hebben al een heel muzikaal verleden achter zich, maar laten op hun nieuwe album With Love From horen dat ze in muzikaal en vocaal opzicht volwassen zijn geworden
Ik had nog nooit van Aly & AJ gehoord, maar was direct gecharmeerd van hun nieuwe album With Love From. Het is een album met invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek, de Westcoast pop van weleer en de hedendaagse pop. De muziek van het tweetal klinkt fris, eigentijds en soms ietwat gepolijst, maar de songs van de twee zussen uit California zijn zeer aangenaam en de stemmen van de twee weten elkaar zeer fraai te versterken. Ik ben in het verleden van Aly & AJ gedoken en dat is lang niet altijd even interessant, maar With Love From is wat mij betreft een album vol belofte. Het is een album dat de ruimte aangenaam vult, maar dat ook zeker van hoge kwaliteit is.


Aly & AJ is een Amerikaans duo dat, toch wel enigszins tot mijn verbazing, al een handvol albums op haar naam heeft staan. Dat ik de zusjes Alyson en Amanda Joy Michalka nog niet eerder ben tegengekomen is ook weer niet zo gek, want in eerste instantie was hun muziek nou niet zo interessant. De twee zussen doken in het eerste decennium van dit millennium op als tienersterren in Disney Channel series met wat doorsnee en vaak aalgladde pop, die hooguit opviel door twee goed bij elkaar passende stemmen. Aly & AJ bleken vervolgens ook uit de voeten te kunnen met suikerzoete countrypop en begaven zich hierna ruim tien jaar lang op het terrein van de musical, waar ik echt helemaal niets mee kan. 

In 2021 doken de Californische zussen weer op met een nieuw album, dat me destijds niet is opgevallen. Deels ten onrechte, want a touch of the beat gets you up on your feet gets you out and then into the sun (geen hoofdletters) gaat deels het ene oor in en het andere oor weer uit, maar het bevat ook een aantal prima songs en laat bovendien horen dat Aly & AJ in muzikaal en vocaal opzicht volwassen zijn geworden. 

Dat laten de twee zussen nog veel duidelijk horen op het deze week verschenen With Love From, dat ik aanzag voor een debuutalbum. Dat is het dus niet, maar With Love From laat zich wel beluisteren als een nieuwe start. Op het vorige album maakten de zussen Michalka vooral elektronisch ingekleurde popmuziek, maar op het nieuwe album klinkt de muziek van de zussen uit Torrance, California, een stuk organischer en schuiven ze in muzikaal opzicht wat op richting Amerikaanse rootsmuziek en Westcoast pop. 

De openingstrack doet heerlijk nostalgisch aan en komt prachtig tot leven wanneer Aly en AJ beginnen te zingen. De stemmen van de twee zussen klinken inmiddels een stuk warmer en rijper dan in hun tienerjaren, maar kleuren gelukkig nog altijd prachtig bij elkaar en doen dat op een manier waarop alleen stemmen van zussen dat kunnen. Door de zang hadden de zussen mij in ieder geval direct te pakken.

In de openingstrack hoor je een vleugje Amerikaanse rootsmuziek, maar Aly & AJ kunnen ook uit de voeten met zonnige Californische pop met hier en daar een flinke knipoog naar de muziek van Fleetwood Mac uit de jaren 70 en 80 of naar de honingzoete maar zeer aangename muziek van Wilson Phillips uit de jaren 90, maar ik hoor hier en daar ook wel wat van First Aid Kit, maar dan met een Californisch sausje.

Om te kunnen genieten van het nieuwe album van de Californische zussen is enige liefde voor lekker in het gehoor liggende popsongs absoluut een vereiste, want With Love From klinkt een stuk gepolijster dan het gemiddelde rootsalbum. Ik hou zelf wel van het soort popliedjes dat Aly & AJ maken en wat mij betreft blijft With Love From altijd aan de goede kant van de streep. De pop met een heel klein beetje country en folk klinkt toch weer anders dan de Nashville countrypop, ook al zijn de ingrediënten grotendeels gelijk. 

Het nieuwe album van Aly & AJ doet verlangen naar warme zomeravonden, waarop dit album kan klinken als een aangenaam koel briesje. Ondertussen valt er wel degelijk veel te genieten, want de songs van het tweetal zijn smaakvol ingekleurd met hier en daar een pedal steel en op de zang van het Amerikaanse tweetal valt wat mij betreft niets aan te merken. Ook de songwriting skills van Aly en AJ zijn dik in orde, want With Love From bevat een serie prima songs. Vergeleken met het vorige album zetten de Amerikaanse zussen een flinke stap en ik heb zomaar het idee dat er nog veel meer in zit bij Aly en AJ. Erwin Zijleman