27 april 2024

Kathryn Williams & Withered Hand - Willson Williams

Kathryn Williams staat al vijfentwintig jaar garant voor uitstekende Britse folkalbums met een eigenzinnige touch en heeft er nu ook een gemaakt met de Schotse muzikant Dan Willson, aka Withered Hand
De rek leek er een paar jaar geleden wat uit bij Kathryn Williams, maar de Britse folkie revancheerde zich in 2022 knap met het vernieuwende Night Drives. Deze week keert ze terug met een nieuw album dat ze samen maakte met Withered Hand, het alter ego van de Schotse muzikant Dan Willson. De twee vonden elkaar in een periode van verlies en verdriet en deze thema’s hebben een plek gekregen op Willson Williams. Het is een album met mooi ingekleurde folksongs, die worden gedragen door de stemmen van de twee. Het zijn flink verschillende stemmen, maar ze passen verrassend goed bij elkaar en weten elkaar te versterken. Ik zie Willson Williams als een tussendoortje, maar het is wel een hele mooie.



Het is bijna niet te geloven dat Dog Leap Stairs, het debuutalbum van de Britse singer-songwriter Kathryn Williams, zeer binnenkort alweer de vijfentwintigste verjaardag viert. Dog Leap Stairs werd in 2000 gevolgd door het wonderschone Little Black Numbers, dat ik nog altijd schaar onder de allermooiste albums van het huidige millennium. 
Little Black Numbers viel op door mooie folksongs en een spannende instrumentatie, maar betoverde met de zachte en bijzonder mooie stem van Kathryn Williams. 

Sinds Little Black Numbers volg ik de muzikale verrichtingen van Kathryn Williams nauwgezet. De Britse muzikante heeft inmiddels elf albums op haar naam staan en hoewel Little Black Numbers er voor mij nog altijd uit springt hebben ook de andere albums van de Britse muzikante een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Na het opvallende Night Drives uit 2022, waarop Kathryn Williams experimenteerde met een wat elektronischer geluid, keert de Britse muzikante deze week terug met Willson Williams. 

Het is een album dat ze niet alleen maakte, want op het album werkt Kathryn Williams samen met de Schotse muzikant Dan Willson, die muziek maakt onder de naam Withered Hand. De twee muzikanten kwamen elkaar jaren geleden tegen op een folkfestival en spraken af om in de toekomst nog eens samen te werken. Op Willson Williams vonden de twee elkaar in een periode die werd getekend door de dood van dierbaren. Het album staat grotendeels in het teken van verlies en verdriet, wat de meeste songs op het album voorziet van een flinke dosis melancholie. 

Die melancholie is verstopt in lekker in het gehoor liggende songs, die warm en aangenaam klinken. Dan Willson en Kathryn Williams tekenen uiteraard voor de vocalen en voegen hiernaast akoestische gitaren en een mellotron toe aan het geluid op Willson Williams. Het is een geluid dat door flink wat gastmuzikanten is verrijkt met bas, drums, cello, accordeon en flink wat keyboards. Ondanks de melancholie van het centrale thema klinkt het album verrassend zonnig en opgewekt en het album klinkt bovendien puur en eerlijk. 

De instrumentatie klinkt zeer verzorgd, maar het meeste vuurwerk komt van de stemmen van Kathryn Williams en Dan Willson. De stem van Dan Willson is wat krachtiger dan die van Kathryn Williams, waardoor hij in de harmonieën meestal de bovenliggende partij is. Dat vind ik als liefhebber van de bijzondere stem van Kathryn Williams wel eens jammer, maar zeker bij beluistering met de koptelefoon valt er toch meer dan genoeg te genieten van de bijzondere stem van de Britse muzikante. Ook Dan Willson is overigens een prima zanger en de stemmen van de twee passen echt prachtig bij elkaar. 

Naast de verzorgde instrumentatie en de prachtige stemmen trekken ook de songs op Willson Williams makkelijk de aandacht, waardoor het album van Kathryn Williams & Withered Hand me makkelijker heeft overtuigd dan ik op voorhand had verwacht. Kathryn Williams was in muzikaal opzicht wat aan het kwakkelen sinds het uitstekende Songs From The Novel Greatest Hits uit 2017, maar zowel met Night Drives als met Willson Williams laat de Britse muzikante horen dat ze nog steeds garant staat voor prima albums, dit keer mede met dank aan Dan Willson natuurlijk. Erwin Zijleman

De muziek van Kathryn Williams & Withered Hand is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikante: https://kathrynwilliams1.bandcamp.com/album/willson-williams.



26 april 2024

Lucy Rose - This Ain’t The Way You Go Out

Lucy Rose moest noodgedwongen een lange pauze nemen, maar keert vijf jaar na No Words Left terug met het avontuurlijke This Ain’t The Way You Go Out, dat continu sprankelt en het muzikale avontuur zoekt
Lucy Rose was op haar vorige albums een typische Britse folkie, maar op This Ain’t The Way You Go Out laat ze horen dat ze ook totaal andere muziek kan maken. De akoestische gitaar werd verruild voor de piano, haar stem kreeg een soulinjectie en producer Kwes verrijkte het geluid van Lucy Rose met invloeden uit de R&B, soul, hiphop, jazz en psychedelica. Het ene moment hoor je een jaren 70 singer-songwriter album of zingt Joni Mitchell je toe vanuit de Laurel Canyon, maar het volgende moment sleept Lucy Rose je mee naar het heden op een persoonlijk album, dat na een heleboel ellende vooral hoop en plezier uitstraalt. Een moedig en zeer geslaagd album.



Van de Britse singer-songwriter Lucy Rose besprak ik in 2019 het album No Words Left. Het was al het vierde album van de muzikante uit Warwickshire, maar het was het eerste album waarop de Britse muzikante me volledig overtuigde. Dat deed Lucy Rose op haar eerdere albums al wel met haar prachtige stem, maar op No Words Left deed ze het ook met haar zeer persoonlijke songs, waarin ze onder andere de strijd aan ging met depressies en een burn-out. 

De afgelopen vijf jaar was het helaas stil rond Lucy Rose en dat was niet voor niets. Na de geboorte van haar eerste kind kreeg de Britse singer-songwriter te maken met ernstige gezondheidsproblemen, die er voor zorgden dat ze zich lange tijd niet bezig kon houden met het maken van muziek. Nadat ze was hersteld begon ze aan het opnemen van haar vijfde album This Ain’t The Way You Go Out en dat album is deze week verschenen. 

De Britse muzikante werd uitgenodigd in de studio van niemand minder dan Paul Weller, maar besloot andere wegen in te slaan. Op haar nieuwe album werkt Lucy Rose intensief samen met haar vaste band en met producer Kwes. Dat laatste is een opvallende keuze, want de Amerikaanse producer heeft een verleden in de hip-hop en R&B en werkte onder andere samen met Solange. Het is niet direct de producer die je verwacht bij Lucy Rose, maar de samenwerking tussen de twee pakt echt geweldig uit. 

This Ain’t The Way You Go Out werd in slechts twee dagen opgenomen en klinkt bijzonder energiek. Lucy Rose was in het verleden toch vooral een Britse folkie, maar op haar nieuwe album slaat ze in muzikaal opzicht haar vleugels uit. Producer Kwes heeft, bijvoorbeeld in de ritmes, subtiele invloeden uit de R&B en hiphop toegevoegd aan de muziek van Lucy Rose, die verder vooral soulvol en jazzy klinkt met hier en daar een vleugje speelse psychedelica en de lome sfeer van de singer-songwriter albums uit de jaren 70. 

This Ain’t The Way You Go Out volgt op een aantal zware jaren, maar het nieuwe album van Lucy Rose straalt vooral plezier uit. Dat hoor je in de muziek die sprankelt en op subtiele wijze het avontuur opzoekt en je hoort het in de zang van Lucy Rose, die veelzijdiger en soulvoller klinkt dan op haar vorige albums en song na song indruk maakte met haar zang. 

This Ain’t The Way You Go Out is een totaal ander album geworden dan voorganger No Words Left. Dat is aan de ene kant jammer, want de stemmige folksongs op dat album smaakten zeker naar meer, maar aan de andere kant is het te prijzen dat Lucy Rose zich blijft ontwikkelen. This Ain’t The Way You Go Out is bovendien een spannend album dat zich makkelijk weet te onderscheiden van de andere albums van het moment. 

Ondanks het feit dat het album in een vloek en een zucht werd opgenomen valt er heel veel te beleven in de instrumentatie op het album waarin de piano de hoofdrol speelt, wat zeker ook de verdienste is van producer Kwes, die er in is geslaagd om verschillende genres te combineren in een bijzonder geluid. 

Het is een geluid dat af en toe heerlijk ontspoort in wat psychedelische passages, maar de muziek op het album staat ook altijd in dienst van de mooie stem van Lucy Rose, die laat horen dat ze niet alleen als folkie kan excelleren. Met name de Amerikaanse muziekpers is tot dusver behoorlijk enthousiast over het album, maar This Ain’t The Way You Go Out verdient ook in Europa alle aandacht. Erwin Zijleman

De muziek van Lucy Rose is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikante: https://lucyrose.bandcamp.com/album/this-aint-the-way-you-go-out.


This Ain’t The Way You Go Out van Lucy Rose is verkrijgbaar via de Mania webshop: