Lindsey Buckingham - Lindsey Buckingham

Na het verlaten van Fleetwood Mac in 2018 keert Lindsey Buckingham terug met een ijzersterk soloalbum, waarop hij laat horen hoeveel invloed hij had op het geluid van de band en wat een geweldig songwriter hij nog altijd is
Het nieuwe soloalbum van Lindsey Buckingham is direct vanaf de eerste noten een feest van herkenning. De Amerikaanse muzikant reproduceert in een aantal tracks het glorieuze geluid van Fleetwood Mac, maar maakt ook uitstapjes richting de jaren 60 of het heden. Zijn zo herkenbare stem en gitaarspel klinken direct vertrouwd, maar ook de songs zijn in vrijwel alle gevallen van het niveau dat we van Lindsey Buckingham gewend zijn. Een aantal songs had niet misstaan op de albums van Fleetwood Mac, maar ook het solo oeuvre van de Amerikaanse muzikant wordt verrijkt op een album dat zomaar kan uitgroeien tot zijn beste soloalbum tot dusver, wat een prestatie van formaat mag worden genoemd.

Toen Lindsey Buckingham aan het begin van de jaren 70, samen met Stevie Nicks, opdook als het duo Buckingham Nicks, kon niemand vermoeden hoeveel invloed ze zouden krijgen op de popmuziek van de jaren 70 en 80. Na een goed ontvangen, maar ook snel vergeten titelloos debuut, werd het tweetal ingelijfd door de Britse band Fleetwood Mac. De rest is geschiedenis. 

De invloed van Lindsey Buckingham op het nieuwe geluid van Fleetwood Mac was groot. Alle albums die de band tussen 1975 en 1987 maakte bevatten nadrukkelijk het uit duizenden herkenbare stempel van Lindsey Buckingham. Na het succesvolle Tango In The Night uit 1987 verliet hij de band en sindsdien komt en gaat hij bij de band die nog met veel succes op het podium staat, maar sinds het genoemde album uit 1987 geen baanbrekend werk meer heeft afgeleverd. 

Het laatste vertrek van Lindsey Buckingham uit de band, heeft naar verluidt alles te maken met het deze week verschenen titelloze soloalbum van de Amerikaanse muzikant, dat in 2018 al klaar lag, maar niet samenviel met de plannen om het vijftigjarig bestaan van Fleetwood Mac groots te vieren. 

We hebben alsnog drie jaar moeten wachten op het nieuwe soloalbum van Lindsey Buckingham. Dat heeft niets te maken met de kwaliteit van het album, maar alles met de ellende die hem trof (gezondheidsproblemen, een echtscheiding en het vertrek uit de band die hem nog altijd lief is). 

Lindsey Buckingham had al een aantal uitstekende soloalbums op zijn naam staan, maar het deze week verschenen album steekt er wat mij betreft boven uit. Direct vanaf de openingstrack hoor je hoe groot de invloed van Lindsey Buckingham op het geluid van Fleetwood Mac is geweest. Openingstrack Scream had niet misstaan op een van de albums die de Amerikaanse band in haar beste jaren maakte en dat geldt voor veel tracks op het album. 

De karakteristieke stem van de Amerikaanse muzikant, zijn al even herkenbare gitaarspel en het slimme gebruik van vervormde koortjes, die bijna suggereren dat voormalige kompanen Stevie Nicks en Christine McVie van de partij zijn, roepen onmiddellijk herinneringen op aan het werk van Fleetwood Mac, waarbij Lindsey Buckingham zich zowel laat beïnvloeden door de perfecte pop van Rumours, het avontuur van Tusk, de magie van het onderschatte Mirage of de vernieuwing van Tango In The Night. 

In een aantal songs op het album voorziet Lindsey Buckingham het jaren 70 geluid van Fleetwood Mac van een jaren 60 gevoel, maar de muzikant die volgende maand zijn 72e verjaardag hoopt te vieren, sleept het Fleetwood Mac geluid hier en daar ook op bijzondere wijze het nieuwe millennium in, bijvoorbeeld met interessante ritmes. 

Lindsey Buckingham knutselde zijn nieuwe album in zijn eentje in elkaar en staat niet alleen stil bij de muziek van Fleetwood Mac die hem wereldberoemd maakte, maar ook bij de muziek waarmee hij opgroeide, wat een aantal nostalgische momenten en rustpunten oplevert. 

Uitvoerig teruggrijpen op het verleden levert lang niet altijd interessante albums op, maar het niveau op het nieuwe album van Lindsey Buckingham is hoog, heel hoog. Een aantal songs had zoals gezegd niet misstaan op de beste albums van Fleetwood Mac, maar ook de andere songs op het album lopen over van vakmanschap en inspiratie. Ik had geen hele hoge verwachtingen van dit album, maar het was vanaf de eerste noten genieten en dat blijft het. Erwin Zijleman

Lindsey Buckingham van Lindsey Buckingham is verkrijgbaar via de Mania webshop:

LP (coloured), 29,99 euro

LP, 26,99 euro

CD, 18,99 euro

Adia Victoria - A Southern Gothic

Adia Victoria debuteerde een jaar of vijf geleden opvallend, maar zet enorme stappen op het zeer fraaie A Southern Gothic, dat op bijzondere wijze genres aan elkaar smeedt in een bijzonder geluid
A Southern Gothic van Adia Victoria is een conceptalbum over het zuiden van de Verenigde Staten vanuit het perspectief van de Amerikaanse muzikante. Het is een album vol bijzondere verhalen en het zijn verhalen die op prachtige, maar ook bijzondere wijze zijn ingekleurd. Adia Victoria bestrijkt binnen de muziek uit het zuiden van de VS een breed palet en slaat een brug tussen rootsmuziek uit het verleden en muziek uit het heden. A Southern Gothic rijgt op bijzondere wijze genres aan elkaar en Adia Victoria maakt dit keer veel indruk als zangeres. Het levert een bijzonder klinkend album op, dat absoluut de aandacht verdient van een breed publiek.

De naam Adia Victoria, die opduikt in de releaselijsten van deze week, deed bij mij niet direct een belletje rinkelen, tot ik er achter kwam dat ik in 2016 haar debuutalbum Beyond The Bloodhounds met zeer lovende woorden besprak op deze BLOG. Ik ben de Amerikaanse muzikante hierna kennelijk snel vergeten, want haar in 2019 verschenen tweede album Silences heb ik niet opgemerkt en ook haar debuut had ik sinds 2016 niet meer beluisterd. 

Beyond The Bloodhounds heb ik er nog eens bij gepakt en is het best te omschrijven als een intrigerend vat vol tegenstrijdigheden. Op het deze week verschenen derde album van Adia Victoria klinkt haar muziek een stuk consistenter dan op het veelkleurige debuut, maar ook A Southern Gothic laat zich niet zomaar in een hokje duwen. 

A Southern Gothic is een conceptalbum over het leven in de zuidelijke staten van de Verenigde Staten. Adia Victoria vertelt persoonlijke verhalen over het leven in het diepe zuiden van de Verenigde Staten en vertelt deze verhalen voor de afwisseling eens niet vanuit het perspectief van de witte man, maar vanuit het perspectief van de zwarte vrouw. 

Adia Victoria groeide zelf op in een zeer gelovige gemeenschap in South Carolina, maar opereert tegenwoordig vanuit Nashville, Tennessee. In muzikaal opzicht beperkt Adia Victoria zich dit keer voornamelijk tot de muziek die in het zuiden van de VS wordt gemaakt, waarbij het nog wel alle kanten op kan en waarbij uitstapjes buiten de gebaande paden niet worden geschuwd. 

In een aantal tracks op het album domineren folk, heel veel blues, soul en gospel, maar A Southern Gothic bevat ook jazzy tracks en kan ook opschuiven richting hiphop of pop. Het knappe is dat de Amerikaanse muzikante al deze invloeden combineert in het instrumentarium waarin de banjo prachtig samenvloeit met moderne elektronica. 

De muziek van de Amerikaanse muzikante sleept zich vaak in een wat lager tempo voort en voelt zo warm en broeierig aan als je verwacht van een album uit het zuiden van de Verenigde Staten. Het voorziet het album van een bijzondere sfeer, die authentiek maar ook eigentijds aanvoelt.

A Southern Gothic bevat eenmalige gastbijdragen van Margo Price, Jason Isbell en Matt Berninger, die van mij buiten het gitaarspel van Jason Isbell niet hadden gehoeven, maar ook niet heel erg in de weg zitten. Voor de productie van het album werkte de Amerikaanse muzikante samen met Mason Hickman, maar ook T-Bone Burnett deed als 'executive producer' een duit in het zakje en dat hoor je. 

Zeker in de wat meer roots georiënteerd tracks op het album waan je je aan de oevers van de Mississippi, maar ook de songs met andere invloeden passen uitstekend op het album. Vergeleken met haar debuutalbum klinkt het album wat minder ruw en explosief, maar de kwaliteit van de instrumentatie is een stuk constanter, terwijl Adia Victoria flinke groei laat horen als zangeres en als songschrijver. 

Ik twijfelde een paar jaar geleden nog wel wat over haar debuutalbum, maar A Southern Gothic is een groots album. Het is een album dat steeds weer andere wegen in slaat, maar geen moment klinkt als een allegaartje. Het is een album dat zich hier en daar heeft laten beïnvloeden door stokoude Amerikaanse rootsmuziek, maar een aantal andere songs op het album kan alleen maar zijn gemaakt in deze tijd. Het levert een album op dat direct overtuigt, maar dat ook hopeloos intrigeert en blijft intrigeren. Erwin Zijleman

A Southern Gothic van Adia Victoria is verkrijgbaar via de Mania webshop:

CD, 29,99 euro