Liefhebbers van popalbums hebben de laatste tijd niets te klagen, want nogal wat grote popsterren doken het afgelopen jaar op met een nieuw album. Ik hou het genre best goed in de gaten, maar rosie van ROSÉ is me niet opgevallen. Mogelijk door de onhandige releasedatum in december en mogelijk om dat ik niets heb met K-pop. ROSÉ is een van de grote sterren uit het genre en bewijst met haar eind vorig jaar verschenen debuutalbum rosie dat ze niet alleen binnen de K-pop tot grootse daden in staat moet worden geacht. Het debuutalbum van de K-pop ster laat een veelzijdig geluid horen, staat vol met aansprekende songs en laat horen dat ROSÉ geweldig kan zingen. Het sterrendom lonkt wat mij betreft, ook buiten de K-pop.
Ik heb absoluut een zwak voor pop en daar schaam ik mij zeker niet voor. Pop mag van mij ook best aan de gladde kant zijn en ook als er in productioneel en vocaal opzicht hoorbaar flink gesleuteld is aan een popalbum haak ik niet direct af. Toch is het niet zo dat alle grote popalbums van het moment mij goed bevallen, want de meeste popalbums laat ik uiteindelijk liggen.
Het deze week bejubelde nieuwe album van Kesha heb ik snel weer opzij gelegd en ook het vorig jaar zo uitvoerig geprezen album van Charli XCX is bij mij eerlijk gezegd nooit echt geland en dit ondanks het feit dat ik het album talloze keren heb beluisterd, zeker toen brat eind vorig jaar talloze jaarlijstjes aanvoerde.
Ik heb vorig jaar heel veel popalbums besproken, maar in december verscheen er nog een die bij mij tussen wal en schip is gevallen. Het is een album dat ik een paar weken geleden pas heb ontdekt en dat me bij iedere keer horen weer net wat beter bevalt. Het gaat om het album rosie van ROSÉ, dat overigens flink wat aandacht heeft gekregen, ook van muziekmedia die ik normaal gesproken raadpleeg.
ROSÉ is het alter ego van de in het Nieuw-Zeelandse Auckland geboren Roseanne Park. Ik had echt nog nooit van haar gehoord en dat heeft alles te maken met een flinke blinde vlek. ROSÉ is immers een van de grootste sterren uit de K-pop, die de afgelopen jaren ongelooflijke aantallen fans aan zich heeft weten te binden.
Samen met Jisoo, Jennie en Lisa vormde ze de razend populaire Koreaanse band BlackPink, die in het genre de nodige records heeft gebroken. Het is me allemaal ontgaan en dat geldt dus ook voor het eind vorig jaar verschenen eerste soloalbum van ROSÉ. Het is jammer want rosie is echt een prima album, als je van pop met een hoofdletter P houdt tenminste.
Het is een album waar flink wat geld is gestoken, wat gezien de status van ROSÉ als een van de grote sterren uit de K-pop ook niet zo gek is. Voor rosie werd een enorm blik met producers open getrokken, van wie ik de meeste overigens niet ken. Meestal ben ik niet zo gek op albums waarop iedere producer zijn of haar kunstje wil doen, maar rosie van ROSÉ klinkt verrassend consistent.
Ik ben niet heel bekend met K-pop en het debuutalbum van ROSÉ gaat daar niets aan veranderen, want het alter ego van Roseanne Park blijft op het album redelijk verwijderd van de K-pop en kiest voor Amerikaans klinkende popmuziek. Luister naar rosie en je hoort echo’s van flink wat grote popalbums uit het recente verleden. Je hoort het in de zwaar aangezette ballads, waarvan er flink wat zijn te vinden op het album, maar je hoort het ook in de songs die zijn voorzien van een zwoele R&B injectie.
Hier blijft het niet bij, want ROSÉ blijkt op haar debuutalbum verrassend veelzijdig en laat horen dat ze ook uit de voeten kan met meer ingetogen of juist wat stevigere songs. Het klinkt in muzikaal en productioneel allemaal zeer verzorgd en bijzonder aangenaam en ook met de songs van de K-pop ster is niets mis. ROSÉ blijkt ook nog eens een prima zangeres, die flink kan uithalen in de zwaar aangezette ballads, maar ook makkelijk overeind blijft in de meer ingetogen tracks.
Ik heb pop liever net wat meer indie of eigenzinniger dan hetgeen ROSÉ laat horen op haar debuutalbum, maar als ik dit album vergelijk met een aantal recent verschenen grote popalbums, gaat mijn voorkeur duidelijk uit naar het uitstekende rosie. Erwin Zijleman
