Edwyn Collins - Losing Sleep
Edwyn Collins dook in 1976 voor het eerst op met zijn band Orange Juice. Aan de vooravond van de punkgolf was er echter weinig belangstelling voor de optimistische, zonnige en over het algemeen rijk gearrangeerde muziek van de Schotten, waardoor zelfs het achteraf bezien memorabele debuut You Can’t Hide Your Love Forever uit 1982 door vrijwel iedereen over het hoofd werd gezien. Hetzelfde geldt eigenlijk voor alle soloplaten die Edwyn Collins na het uit elkaar vallen van Orange Juice heeft gemaakt, met uitzondering van het in 1994 verschenen Gorgeous George. Mede dankzij de geweldige single A Girl Like You, als je het mij vraagt één van de beste popsongs van de afgelopen decennia, kreeg Collins eindelijk de waardering die hij al zo lang verdiende en werd zijn enorme invloed op de Britse popmuziek eindelijk op de juiste waarde geschat. Het succes duurde helaas niet lang, want ondanks prima platen wist Edwyn Collins de aandacht niet vast te houden en herinnerde het grote publiek zich wel A Girl Like You, maar niet de muzikant achter deze klassieke popsong. In 2005 werd Collins getroffen door een zware hersenbloeding die hem bijna fataal werd en blijvende schade heeft aangericht. Vijf jaar later is Edwyn Collins echter terug met een nieuwe plaat (het in 2007 uitgebrachte Home Again werd voor de hersenbloeding opgenomen). Collins ondervindt nog altijd veel hinder van de schade die is aangericht, maar daarvan is op Losing Sleep niet zoveel te horen. Samen met leden van Franz Ferdinand, The Cribs, The Drums en voormalig Smiths gitarist Johnny Marr, heeft Edwyn Collins een plaat gemaakt die recht doet aan zijn grote talent. Edwyn Collins maakt nog altijd aanstekelijke popsongs die zich laten beïnvloeden door 50 jaar popmuziek. Collins maakt nog altijd geen geheim van zijn liefde voor The Beatles en The Kinks, maar laat zich ook hoorbaar beïnvloeden door de muziek van Bowie, The Jam, Aztec Camera, The Smiths, The Clash en zo kan ik nog wel even doorgaan. Losing Sleep bevat tijdloze popmuziek die stijlen overstijgt. Het is op zich nog altijd het soort muziek dat Orange Juice ruim 25 jaar geleden al maakte, al is Collins absoluut met zijn tijd mee gegaan. Losing Sleep is een plaat die niet veel tijd nodig heeft om te vermaken, maar je beseft je pas hoe goed deze plaat is als je hem wat vaker hebt gehoord. En zo is Losing Sleep een plaat die steeds dierbaarder wordt en steeds meer respect afdwingt. Respect dat huizenhoog wordt wanneer je je beseft van hoe ver Edwyn Collins is gekomen. Erwin Zijleman
Edwyn Collins dook in 1976 voor het eerst op met zijn band Orange Juice. Aan de vooravond van de punkgolf was er echter weinig belangstelling voor de optimistische, zonnige en over het algemeen rijk gearrangeerde muziek van de Schotten, waardoor zelfs het achteraf bezien memorabele debuut You Can’t Hide Your Love Forever uit 1982 door vrijwel iedereen over het hoofd werd gezien. Hetzelfde geldt eigenlijk voor alle soloplaten die Edwyn Collins na het uit elkaar vallen van Orange Juice heeft gemaakt, met uitzondering van het in 1994 verschenen Gorgeous George. Mede dankzij de geweldige single A Girl Like You, als je het mij vraagt één van de beste popsongs van de afgelopen decennia, kreeg Collins eindelijk de waardering die hij al zo lang verdiende en werd zijn enorme invloed op de Britse popmuziek eindelijk op de juiste waarde geschat. Het succes duurde helaas niet lang, want ondanks prima platen wist Edwyn Collins de aandacht niet vast te houden en herinnerde het grote publiek zich wel A Girl Like You, maar niet de muzikant achter deze klassieke popsong. In 2005 werd Collins getroffen door een zware hersenbloeding die hem bijna fataal werd en blijvende schade heeft aangericht. Vijf jaar later is Edwyn Collins echter terug met een nieuwe plaat (het in 2007 uitgebrachte Home Again werd voor de hersenbloeding opgenomen). Collins ondervindt nog altijd veel hinder van de schade die is aangericht, maar daarvan is op Losing Sleep niet zoveel te horen. Samen met leden van Franz Ferdinand, The Cribs, The Drums en voormalig Smiths gitarist Johnny Marr, heeft Edwyn Collins een plaat gemaakt die recht doet aan zijn grote talent. Edwyn Collins maakt nog altijd aanstekelijke popsongs die zich laten beïnvloeden door 50 jaar popmuziek. Collins maakt nog altijd geen geheim van zijn liefde voor The Beatles en The Kinks, maar laat zich ook hoorbaar beïnvloeden door de muziek van Bowie, The Jam, Aztec Camera, The Smiths, The Clash en zo kan ik nog wel even doorgaan. Losing Sleep bevat tijdloze popmuziek die stijlen overstijgt. Het is op zich nog altijd het soort muziek dat Orange Juice ruim 25 jaar geleden al maakte, al is Collins absoluut met zijn tijd mee gegaan. Losing Sleep is een plaat die niet veel tijd nodig heeft om te vermaken, maar je beseft je pas hoe goed deze plaat is als je hem wat vaker hebt gehoord. En zo is Losing Sleep een plaat die steeds dierbaarder wordt en steeds meer respect afdwingt. Respect dat huizenhoog wordt wanneer je je beseft van hoe ver Edwyn Collins is gekomen. Erwin Zijleman