Surfer Blood - Astro Coast
Van alle jaarlijstjes die in december worden gepubliceerd ligt het lijstje van PopMatters (http://www.popmatters.com) meestal het dichtst tegen mijn eigen smaak aan. Het bekijken van het lijstje van deze geweldige Amerikaanse muzieksite is over het algemeen dan ook een feest van herkenning, al zit er ook altijd wel een verrassing tussen. Die verrassing staat dit jaar ergens halverwege de lijst met de 70 platen die PopMatters heeft geselecteerd en komt uit Florida. Palm Beach is de thuisbasis van een band die naar de naam Surfer Blood luistert en Astro Coast is de naam van het debuut dat ik eerder dit jaar niet heb opgemerkt. Mijn online muziekencyclopedie AllMusic (http://www.allmusic.com) vergelijkt de muziek van de band met The Beach Boys, The Shins en The Feelies, wat zou betekenen dat Surfer Blood tijdloze en zonnige surfpop met een eigenwijze twist maakt. Dat laatste blijkt best aardig te kloppen, al zou ik de drie namen waar AllMusic mee komt zelf niet heel snel noemen. Astro Coast doet me persoonlijk vooral denken aan Pavement, Weezer en The Pixies, maar ook aan bands uit het heden als Vampire Weekend, The Soft Pack, Real Estate en The Drums. Wanneer Surfer Blood zonnig en toegankelijk klinkt hoor ik inderdaad wel iets van The Beach Boys en The Shins en herken ik het eigenzinnige van The Feelies (wat ondanks fraaie reissues toch de meest onderschatte band van de jaren 80 blijft), maar over het algemeen is de muziek van Surfer Blood toch net iets rauwer, onvoorspelbaarder en donkerder. Astro Coast bevat een serie popsongs die weliswaar lekker blijven hangen, maar het zijn niet de zorgeloze songs waarop The Shins patent heeft. Astro Coast verleidt daarom niet zo makkelijk als de platen van The Shins, al blijkt redelijk snel dat de band uit Florida veel te bieden heeft. Astro Coast is een veelzijdige plaat met slechts één gemene deler: de gitaar. Surfer Blood heeft absoluut een gitaarplaat gemaakt, maar het is er een die zich niet makkelijk in een hokje laat duwen. Het ene moment klinkt de band zonnig en opgewekt, dan weer ruw en donker. Nagenoeg perfecte popsongs worden afgewisseld met songs die je een paar keer moet horen voor je er iets mee kunt, maar uiteindelijk zal de liefhebber van eigenzinnige Amerikaanse gitaarpop vallen voor vrijwel alle tracks op Astro Coast. Er zijn nogal wat critici die beweren dat 2010 vanwege het ontbreken van echt interessante nieuwe bands een zeer mager popjaar was. Persoonlijk vind ik de nieuwe aanwas helemaal niet tegenvallen, zeker wanneer er aan het eind van het jaar nog een prima band als Surfer Blood en een fraai debuut als Astro Coast bij komen. Erwin Zijleman
Van alle jaarlijstjes die in december worden gepubliceerd ligt het lijstje van PopMatters (http://www.popmatters.com) meestal het dichtst tegen mijn eigen smaak aan. Het bekijken van het lijstje van deze geweldige Amerikaanse muzieksite is over het algemeen dan ook een feest van herkenning, al zit er ook altijd wel een verrassing tussen. Die verrassing staat dit jaar ergens halverwege de lijst met de 70 platen die PopMatters heeft geselecteerd en komt uit Florida. Palm Beach is de thuisbasis van een band die naar de naam Surfer Blood luistert en Astro Coast is de naam van het debuut dat ik eerder dit jaar niet heb opgemerkt. Mijn online muziekencyclopedie AllMusic (http://www.allmusic.com) vergelijkt de muziek van de band met The Beach Boys, The Shins en The Feelies, wat zou betekenen dat Surfer Blood tijdloze en zonnige surfpop met een eigenwijze twist maakt. Dat laatste blijkt best aardig te kloppen, al zou ik de drie namen waar AllMusic mee komt zelf niet heel snel noemen. Astro Coast doet me persoonlijk vooral denken aan Pavement, Weezer en The Pixies, maar ook aan bands uit het heden als Vampire Weekend, The Soft Pack, Real Estate en The Drums. Wanneer Surfer Blood zonnig en toegankelijk klinkt hoor ik inderdaad wel iets van The Beach Boys en The Shins en herken ik het eigenzinnige van The Feelies (wat ondanks fraaie reissues toch de meest onderschatte band van de jaren 80 blijft), maar over het algemeen is de muziek van Surfer Blood toch net iets rauwer, onvoorspelbaarder en donkerder. Astro Coast bevat een serie popsongs die weliswaar lekker blijven hangen, maar het zijn niet de zorgeloze songs waarop The Shins patent heeft. Astro Coast verleidt daarom niet zo makkelijk als de platen van The Shins, al blijkt redelijk snel dat de band uit Florida veel te bieden heeft. Astro Coast is een veelzijdige plaat met slechts één gemene deler: de gitaar. Surfer Blood heeft absoluut een gitaarplaat gemaakt, maar het is er een die zich niet makkelijk in een hokje laat duwen. Het ene moment klinkt de band zonnig en opgewekt, dan weer ruw en donker. Nagenoeg perfecte popsongs worden afgewisseld met songs die je een paar keer moet horen voor je er iets mee kunt, maar uiteindelijk zal de liefhebber van eigenzinnige Amerikaanse gitaarpop vallen voor vrijwel alle tracks op Astro Coast. Er zijn nogal wat critici die beweren dat 2010 vanwege het ontbreken van echt interessante nieuwe bands een zeer mager popjaar was. Persoonlijk vind ik de nieuwe aanwas helemaal niet tegenvallen, zeker wanneer er aan het eind van het jaar nog een prima band als Surfer Blood en een fraai debuut als Astro Coast bij komen. Erwin Zijleman