The Feelies - Here Before
Crazy Rhythms, het debuut van de Amerikaanse band The Feelies, verscheen in 1980. De plaat werd de hemel in geprezen door de critici, maar helaas niet opgepikt door een breed publiek. In de elf jaar die volgden maakten The Feelies nog drie platen. Deze waren alle drie net wat minder goed dan het zo bewierookte debuut, zodat na de muziekliefhebbers ook de critici afhaakten. Nadat het doek voor de band definitief leek te zijn gevallen begon Crazy Rhythms aan een even onverwachte als opvallende opmars. De niet langer verkrijgbare plaat groeide uit tot een collectors item waarvoor grof geld werd neergeteld en vormde bovendien een belangrijke inspiratiebron voor talloze nieuwe bands. Toen Crazy Rhythms in de herfst van 2009 opnieuw werd uitgebracht, bleek de muziek van The Feelies bijna 30 jaar na de oorspronkelijke release nog niets van zijn glans te hebben verloren. De reünie van de band kwam daarom niet helemaal onverwacht, maar waar de meeste weer tot leven gewekte 80s bands zich beperken tot een verzamelaar en een lucratieve tour, zijn The Feelies de studio in gedoken voor hun niet meer verwachte vijfde plaat. Here Before ligt inmiddels in de winkel en vormt wat mij betreft een waardevolle aanvulling op het oeuvre van de band. Bij beluistering van Here Before concludeer je al snel dat er eigenlijk niet eens zo heel veel is veranderd in de muziek van The Feelies. Here Before is niet heel ver verwijderd van Crazy Rhythms maar ligt nog dichter bij het inmiddels toch ook al weer 25 jaar oude The Good Earth. Heel erg is dat niet, want zoals bij beluistering van de reissue van Crazy Rhythms al bleek heeft de muziek van The Feelies de tand des tijd uitstekend doorstaan. Ook Here Before valt weer op door stekelige gitaarloopjes, opvallende ritmes, wat staccato zang en heerlijk eigenwijze gitaarliedjes die stevig zijn geïnspireerd door onder andere The Velvet Underground, The Modern Lovers, Talking Heads en The Byrds, om maar eens vier namen te noemen. Here Before klinkt niet zo gejaagd (voor de afwisseling eens positief bedoeld) als Crazy Rhythms, maar sluit aan op het wat meer folky geluid op The Feelies platen die volgden, overigens zonder dat dit al te zeer ten koste ging van het avontuur in het geluid van de band. Het is muziek die de band ook best 25 jaar geleden gemaakt had kunnen hebben, maar gedateerd klinkt het geen moment. Net als de vorige drie platen van The Feelies is ook Here Before niet zo goed als Crazy Rhythms, maar dat is dan ook een echte klassieker. Here Before is zeker geen klassieker, maar de plaat is wel goed genoeg om de concurrentie met de nieuwe lichting Amerikaanse gitaarbands te kunnen doorstaan. De comeback van The Feelies mag hierdoor zonder meer geslaagd worden genoemd en met een beetje geluk komt de tweede klassieker er nog wel. Tot die tijd ben ik zeer tevreden met de prima nieuwe plaat van deze nog altijd bijzondere band. Erwin Zijleman
Crazy Rhythms, het debuut van de Amerikaanse band The Feelies, verscheen in 1980. De plaat werd de hemel in geprezen door de critici, maar helaas niet opgepikt door een breed publiek. In de elf jaar die volgden maakten The Feelies nog drie platen. Deze waren alle drie net wat minder goed dan het zo bewierookte debuut, zodat na de muziekliefhebbers ook de critici afhaakten. Nadat het doek voor de band definitief leek te zijn gevallen begon Crazy Rhythms aan een even onverwachte als opvallende opmars. De niet langer verkrijgbare plaat groeide uit tot een collectors item waarvoor grof geld werd neergeteld en vormde bovendien een belangrijke inspiratiebron voor talloze nieuwe bands. Toen Crazy Rhythms in de herfst van 2009 opnieuw werd uitgebracht, bleek de muziek van The Feelies bijna 30 jaar na de oorspronkelijke release nog niets van zijn glans te hebben verloren. De reünie van de band kwam daarom niet helemaal onverwacht, maar waar de meeste weer tot leven gewekte 80s bands zich beperken tot een verzamelaar en een lucratieve tour, zijn The Feelies de studio in gedoken voor hun niet meer verwachte vijfde plaat. Here Before ligt inmiddels in de winkel en vormt wat mij betreft een waardevolle aanvulling op het oeuvre van de band. Bij beluistering van Here Before concludeer je al snel dat er eigenlijk niet eens zo heel veel is veranderd in de muziek van The Feelies. Here Before is niet heel ver verwijderd van Crazy Rhythms maar ligt nog dichter bij het inmiddels toch ook al weer 25 jaar oude The Good Earth. Heel erg is dat niet, want zoals bij beluistering van de reissue van Crazy Rhythms al bleek heeft de muziek van The Feelies de tand des tijd uitstekend doorstaan. Ook Here Before valt weer op door stekelige gitaarloopjes, opvallende ritmes, wat staccato zang en heerlijk eigenwijze gitaarliedjes die stevig zijn geïnspireerd door onder andere The Velvet Underground, The Modern Lovers, Talking Heads en The Byrds, om maar eens vier namen te noemen. Here Before klinkt niet zo gejaagd (voor de afwisseling eens positief bedoeld) als Crazy Rhythms, maar sluit aan op het wat meer folky geluid op The Feelies platen die volgden, overigens zonder dat dit al te zeer ten koste ging van het avontuur in het geluid van de band. Het is muziek die de band ook best 25 jaar geleden gemaakt had kunnen hebben, maar gedateerd klinkt het geen moment. Net als de vorige drie platen van The Feelies is ook Here Before niet zo goed als Crazy Rhythms, maar dat is dan ook een echte klassieker. Here Before is zeker geen klassieker, maar de plaat is wel goed genoeg om de concurrentie met de nieuwe lichting Amerikaanse gitaarbands te kunnen doorstaan. De comeback van The Feelies mag hierdoor zonder meer geslaagd worden genoemd en met een beetje geluk komt de tweede klassieker er nog wel. Tot die tijd ben ik zeer tevreden met de prima nieuwe plaat van deze nog altijd bijzondere band. Erwin Zijleman