First Aid Kit - The Lion's Roar

Het lijkt een eeuwigheid geleden dat de piepjonge Zweedse zusjes Johanna en Klara Söderberg als First Aid Kit een platencontract wisten af te dwingen met behulp van een knullig YouTube filmpje, waarin ze in een Zweeds bos op geheel eigen wijze Tiger Mountain Peasant Song van het op dat moment onaantastbare Fleet Foxes coverden. Na de EP Drunken Trees in 2008 volgde in 2010 het volwaardige debuut van First Aid Kit, The Big Black And The Blue. Dit debuut, waarop de zusjes Söderberg een net wat voller geluid lieten horen, kreeg wat minder goede recensies dan verwacht, maar persoonlijk vond ik het, vooral dankzij de wonderschone stemmen van de Zweedse zusjes, een hele mooie plaat. De opvolger van The Big Black And The Blue, het deze week verschenen The Lion’s Roar, werd (deels) opgenomen in Omaha, Nebraska, onder leiding van topproducer Mike Mogis (Bright Eyes, Monsters Of Folk, Cursive, Azure Ray, She & Him). The Lion’s Roar klinkt hierdoor een stuk Amerikaanser dan The Big Black And The Blue en bevat naast invloeden uit de folk ook flink wat invloeden uit de country. The Lion’s Roar klinkt nog wat voller dan zijn voorganger en laat in meerdere tracks een volledig opgetuigd bandgeluid horen. Persoonlijk vind ik het wel passen bij de nog altijd prachtige stemmen van Johanna en Klara Söderberg. Beiden zijn inmiddels rond de twintig en klinken een stuk volwassener dan op de wat naïef klinkende Fleet Foxes cover die First Aid Kit wereldberoemd maakte. De prachtig bij elkaar kleurende stemmen zijn nog altijd het sterkste wapen van First Aid Kit, maar ook de songs van het tweetal hebben duidelijk aan kracht en diepgang gewonnen. De instrumentatie is zoals gezegd voller dan in het verleden, maar desondanks draait alles om de betoverende stemmen van de zusjes Söderberg, wat voor de zoveelste keer illustreert wat een geweldig producer Mike Mogis is. First Aid Kit had zowel met haar debuut EP als met haar volledige debuut niet veel tijd nodig om me te verleiden, maar bij beluistering van The Lion’s Roar was ik al na een paar minuten om. Sindsdien is de plaat alleen maar mooier en indrukwekkender geworden en kan ik al bijna niet meer zonder. De twee Zweedse engeltjes betoveren met sprookjesachtige folksong, verleiden met zwoel en zuidelijk klinkende country en maken je dag definitief goed met een aantal onweerstaanbare kampvuursongs met inhoud. The Lion’s Roar is een plaat om vreselijk verliefd op te worden, maar is veel meer dan een paar lentekriebels. Het is een liefde die nog wel eens heel lang stand kan houden. Heerlijk. Erwin Zijleman