Loudon Wainwright III maakt inmiddels ruim 40 jaar platen, maar is voor veel muziekliefhebbers nog altijd relatief onbekend. Ook in mijn platenkast is het rijtje Loudon Wainwright III aanzienlijk smaller dan dat van zijn kinderen Martha en Rufus. Waar het aan ligt weet ik niet, want als ik een plaat van de oude Wainwright in handen krijg ben ik altijd onder de indruk (het laatst volgens mij met het prachtige Strange Weirdos uit 2007). Hoogste tijd dus om na Rufus, Martha en Lucy ook eens een plaat van Loudon te bespreken op deze BLOG. Onlangs verscheen Older Than My Old Man Now; als ik goed geteld heb zijn 21e studioplaat . Older Than My Old Man Now is een bijzonder persoonlijke plaat waarop Loudon Wainwright III terugkijkt op zijn leven. Ook het aanvaarden van de sterfelijkheid van de mens speelt een belangrijke rol op de maar liefst 15 songs tellende plaat. Loudon werd geconfronteerd met de dood door het overlijden van de moeder van Rufus en Martha (Kate McGarrigle, van wie ik overigens ook meer platen in de kast heb staan dan van Loudon) en heeft inmiddels een leeftijd bereikt (65) die zijn vader nooit wist te bereiken. Loudon Wainwright III kijkt op Older Than My Old Man Now niet alleen vooruit naar de uiteindelijk onafwendbare dood, maar blikt ook terug op een leven met hoge toppen maar nog diepere dalen. Het levert een emotionele plaat op die je eigenlijk alleen maar diep kan raken. Older Than My Old Man Now is in muzikaal opzicht een hele gevarieerde plaat. Wainwright opent met een portie dampende rhythm & blues, maar schotelt de luisteraar op de rest van de plaat net zo makkelijk folk, jazz en blues als honky tonk of een wals voor. Zijn teksten zijn, net als die van bijvoorbeeld Randy Newman (op wie Wainwright wel wat lijkt als hij zich op de piano begeleidt), vlijmscherp, maar zitten ook vol humor, wat het er bij pakken van het boekje met de teksten absoluut rechtvaardigt. Hoewel Older Than My Old Man Now een persoonlijke en introspectieve plaat is, heeft Loudon flink wat muzikale vrienden uitgenodigd voor zijn 21e studioplaat, onder wie kinderen Martha, Lucy, Rufus en de minder bekende Lexie, ex-vrouwen Suzzy Roche en Ritamarie Kelly, stergitarist John Scofield en zelfs Dame Edna (die helaas grotendeels verantwoordelijk is voor het enige smetje op de plaat). Kate McGarrigle kon helaas niet meer van de partij zijn, maar tekent samen met Loudon wel voor de mooiste track op de plaat, het emotievolle Over The Hill. Dankzij de gevarieerde instrumentatie, de uiteenlopende genres die worden bestreken en de vocale bijdragen van zijn dierbaren, is Older Than My Old Man Now op het eerste gehoor een betrekkelijk lichte plaat, die pas aan kracht wint wanneer je je verdiept in de persoonlijke teksten. Of ik Loudon Wainwright III na deze plaat definitief ga omarmen durf ik niet te voorspellen, maar net als een aantal van zijn voorgangers is Older Than My Old Man Now een plaat die zich kan meten met de platen van de concurrentie. Op een moment dat de meeste muziekliefhebbers reikhalzend uitkijken naar de aangekondigde nieuwe platen van Martha en Rufus, brengt vader Loudon bijna onopgemerkt een plaat uit die wel eens een stuk beter zou kunnen zijn. Het is kennelijk het trieste lot van deze gelouterde muzikant. Erwin Zijleman
