Carina Round - Tigermending

In het verleden keek ik heel vaak op de Amerikaanse website metacritic.com. Op deze website worden de beoordelingen van met name Amerikaanse muziektijdschriften en muziekwebsites bij elkaar opgeteld en gemiddeld, waardoor een ranglijst van de beste platen van het moment (en de beste platen aller tijden) ontstaat. De laatste maanden lijkt de lijst van metacritic helaas wat minder interessant geworden. Met name heruitgaven van onbetwiste meesterwerken en releases in de genres rap en elektronica zijn de afgelopen maanden verzekerd van hoge noteringen, zodat ik nog maar weinig interessante platen oppik bij metacritic. Toen ik er vandaag weer eens keek, was ik uiteraard blij met de hoge notering voor de prachtige plaat van Fiona Apple, maar viel mijn oog ook op Tigermending van Carina Round. Carina Round is een Britse singer-songwriter die ruim 10 jaar geleden voor het eerst opdook met haar debuut The First Blood Mystery. De plaat werd met name door de Engelse muziekbladen de hemel in geprezen en vergeleken met het beste werk van PJ Harvey (bijna een heilige in diezelfde Britse muziekbladen). The First Blood Mystery scoorde ook goed in mijn jaarlijstje over 2001 en hetzelfde geldt eigenlijk voor opvolger The Disconnection uit 2004, dat net als The First Blood Mystery deed denken aan de muziek van PJ Harvey (en dan vooral aan haar debuut Dry). Het in 2006 verschenen en door Glen Ballard (Alanis Morissette) geproduceerde Slow Motion Addict was het laatste dat ik van Carina Round hoorde en ook deze plaat was goed, al maakte Carina Round niet zoveel indruk als op haar eerste twee platen. Twee maanden geleden verscheen de vierde plaat van Carina Round, Tigermending. Ik heb er in Nederland nog helemaal niets over gelezen en ook de Britse muziekbladen hebben tot dusver nog niet flink uitgepakt, wat mogelijk te maken heeft met het feit dat Carina Round zich inmiddels heeft gevestigd in Los Angeles. Het is jammer dat de plaat zo weinig aandacht krijgt, want ook Tigermending is weer een hele goede plaat van deze eigenzinnige Britse muzikante. Vergeleken met haar vorige platen is Tigermending nog een stuk veelzijdiger. Ook de vierde plaat van Carina Round zal weer worden vergeleken met het inmiddels tot een klassieker uitgegroeide debuut van PJ Harvey, maar Tigermending heeft ook raakvlakken met de muziek van Fiona Apple, met 60s psychedelische rock, met de doorleefde elektronica van Portishead, met 90s dreampop en hier en daar met de muziek van The Eurythmics, wat mogelijk kan worden verklaard door de bijdrage van Dave Stewart. Naast Dave Stewart geven onder andere Billy Corgan en Brian Eno act de présence wat wel iets zegt over de kwaliteiten van Carina Round. Tigermending is een buitengewoon veelkleurige plaat, die vooral buiten de lijntjes kleurt, maar zeker geen ontoegankelijke songs bevat. Het is een plaat die absoluut moet worden gerekend tot de betere platen van het moment, waardoor ik alleen maar kan concluderen dat de gezamenlijke lof van de Amerikaanse critici volkomen terecht is. Hoogste tijd dus om Carina Round ook in Nederland te omarmen, wat begint met het uitbrengen van de plaat. Zoek als je toch bezig bent ook haar eerste twee platen eens op, ook die zullen je zeker niet teleurstellen. Erwin Zijleman


Tigermending van Carina Round is in Europa nauwelijks te krijgen. Je kunt uiteraard wel terecht bij de Amerikaanse vestiging van Amazon.