MONEY is een band uit Manchester die zich op haar debuut The Shadow Of Heaven uiteraard laat beïnvloeden door de rijke muzikale historie van haar thuisbasis. Toch is MONEY niet het zoveelste leuke gitaarbandje uit Manchester. Daarvoor kleurt The Shadow Of Heaven te vaak buiten de lijntjes en zijn de kleuren te wazig. Zeker bij eerste beluistering is de muziek van MONEY behoorlijk zweverig. Vergelijkingsmateriaal wordt eerder in het hoge noorden (lees: Sigur Ros) dan in Manchester gevonden, al hoor ik bij herhaalde beluistering toch ook wel wat van de bands die Manchester zo nadrukkelijk op de kaart hebben gezet als muziekstad. Het debuut van MONEY laat zich hierdoor lastig in een hokje duwen, maar dat hoeft natuurlijk ook niet altijd. The Shadow Of Heaven maakt indruk met atmosferische songs die voor een deel direct lijken te vervliegen. Stemmige klanken worden fraai gecombineerd met de hoge vocalen van zanger Jamie Lee die zowel in vocaal als in tekstueel opzicht behoorlijk wat indruk maakt. MONEY heeft zoals gezegd het zweverige en onaardse van Sigur Ros, maar herinnert ook aan de psychedelische klanken van The Verve en aan de bezwerende tracks van Travis op haar tweede plaat. En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar alleen met vergelijkingsmateriaal is de muziek van MONEY niet te benoemen of te doorgronden. Aan de ene kant maakt MONEY popmuziek die alle kanten op zweeft en nauwelijks aanknopingspunten biedt, maar aan de andere kant komt de band toch ook op de proppen met popliedjes die zomaar in hele brede kring zouden kunnen worden omarmd. Stiekem probeer ik de muziek van MONEY toch weer in een hokje te duwen, maar deze plaat is veel mooier en bijzonderder wanneer je er onbevangen en onbevooroordeeld naar kunt luisteren. Je wordt dan heen en weer geslingerd tussen ongrijpbare en bijna pastorale songs die zich maar langzaam opdringen en heerlijke popliedjes die direct bij eerste beluistering een enorme urgentie hebben. Het geeft MONEY een unieke positie binnen het legioen jonge Britse bandjes van het moment. MONEY heeft een plaat gemaakt die heel lang nieuwe dingen laat horen en die hierdoor maar in beperkte mate blijft hangen. Hierdoor is The Shadow Of Heaven een plaat die heel makkelijk op de stapel beland om hier vervolgens nooit meer af te komen, maar inmiddels weet ik wel dat dit doodzonde zou zijn. In de muziek van MONEY valt verschrikkelijk veel te beleven en nog veel meer moois te ontdekken. Zeker wanneer je het geduld hebt om de mistflarden op te laten trekken komt de schoonheid van The Shadow Of Heaven steeds nadrukkelijker aan de oppervlakte. Het kan nog steeds zo zijn dat ik deze plaat over een paar maanden helemaal zat ben, maar het kan dan ook zomaar een jaarlijstjesplaat zijn. Wat het ook is, bijzonder en fascinerend is het in ieder geval. Erwin Zijleman