Het zal de gemiddelde lezer van deze BLOG niet zijn ontgaan dat ik niet zoveel heb met Nederlandstalige muziek (en dat is een understatement). Slechts zeer zelden bespreek ik een plaat waarop in het Nederlands wordt gezongen en dit zal nooit een plaat zijn waarop wordt gearticuleerd volgens de richtlijnen van de strengst mogelijke logopediste, inclusief met veel nadruk gezette punten en komma’s. Het beluisteren van deze platen hou ik immers geen seconde vol (en geloof me, ik heb het vaak genoeg geprobeerd). Ook dialect is meestal niet aan mij besteed overigens, maar dit terzijde. Van de articulatie van zangeressen als Roosbeef en Eefje de Visser krijgt de gemiddelde logopediste waarschijnlijk onmiddellijk rode vlekken, maar Nederlandstalige teksten in deze vorm trek ik op een of andere manier weer wel en vind ik bij vlagen zelfs van grote schoonheid. Bij beluistering van Als Ik Kijk van Rita Zipora moest ik afwisselend aan Eefje de Visser en Roosbeef denken, waardoor de Nederlandstalige teksten op de plaat van de debuterende zangeres geen moment tegen het zere been schopten. Net als de twee genoemde zangeressen draagt Rita Zipora haar teksten niet voor alsof ze met de presentatie van het Nationale Dictee bezig is. Rita Zipora zingt haar teksten en doet dat op geheel eigen wijze. Het effect van de bijzondere zang van Rita Zipora wordt nog eens versterkt door haar mooie teksten, die het niveau van de gemiddelde keukenroman voor de afwisseling eens wel overstijgen. Het zijn teksten die aan de ene kant niet heel makkelijk zijn te doorgronden, maar aan de andere kant worden getypeerd door een bijzonder charmante intimiteit en naïviteit. Tot zover alleen maar goeds over Rita Zipora, maar één Roosbeef en één Eefje de Visser is natuurlijk wel genoeg. Ook dit probleem wordt door Rita Zipora moeiteloos aan de kant geschoven. De muzikante uit onze hoofdstad voorziet haar eigenzinnige en bijna zonder uitzondering verleidelijke en betoverende popliedjes immers van een opvallend elektronisch klankentapijt, waarin invloeden uit de triphop een belangrijke rol spelen. Als Ik Kijk klinkt daarom als de Nederlandstalige versie van Dummy, het veelgeprezen debuut van Portishead, al moet ik er wel direct bij zeggen dat de teksten en vocalen van Rita Zipora heel wat minder zwaar op de hand zijn dan die van Beth Gibbons. Het combineren van charmante en intieme popliedjes met stevig aangezette triphop klanken lijkt op voorhand een wonderlijke en misschien zelfs wel ongewenste combinatie, maar het is een combinatie die op Als Ik Kijk van Rita Zipora verrassend goed uitpakt. Wat verder opvalt is dat de eigenzinnige en vaak wat in zichzelf gekeerde popliedjes van Rita Zipora snel aan overtuigingskracht winnen. In het begin moest ik er om glimlachen, maar inmiddels koester ik vrijwel alle prachtliedjes op Als Ik Kijk. Rita Zipora lijkt misschien uit het niets opgedoken, maar zingt al vele jaren in binnen- en buitenland en dat hoor je. En dat voel je, want de verleiding van Als Ik Kijk is genadeloos. Als Ik Kijk lijkt heel even een grappig in elkaar geknutselde plaat, maar luister met de koptelefoon en je hoort een fascinerende muzikale puzzel waarvan alle stukjes op de juiste plek zitten. Al met al een even knap als aangenaam debuut. Ook voor een ieder die niet gek ik op Nederlandstalige muziek, zoals ik. Erwin Zijleman