De Canadese muzikante Charlotte Oleena (de achternaam Loseth kom ik ook tegen) maakt inmiddels een aantal jaren muziek als Sea Oleena. Dat leverde tot voor kort twee bijzondere EP’s op, maar een paar maanden geleden verscheen dan ook haar volwaardige debuut: Shallow. Het is een debuut dat liefhebbers van de muziek van Grouper, Julia Holter en Julianna Barwick zeker aan zal spreken, maar ook muziekliefhebbers met een zwak voor de muziek van een roemruchte band als The Cocteau Twins en al haar soortgenoten zullen Shallow op de juiste waarde weten te schatten.
Sea Oleena maakt op haar debuut donkere en atmosferische muziek die uitstekend past bij het huidige seizoen. Mooie ingetogen pianoklanken en al even mooie en bijzondere gitaarlijnen worden gecombineerd met zweverige elektronische geluidstapijten en de engelachtige stem van Charlotte Oleena, die hier en daar wel wat doet denken aan die van Julee Cruise en hierdoor meteen het lugubere Twin Peaks sfeertje oproept.
Het is muziek die heerlijk voortkabbelt, maar de ware schoonheid van het debuut van Sea Oleena ontdek je pas wanneer je met veel aandacht naar deze plaat luistert. Dan hoor je hoe knap de lome klankentapijten in elkaar steken en hoeveel lagen er zijn verstopt in de bijna bedwelmende muziek van Sea Oleena, die heel af en toe ook wel wat heeft van de muziek van Portishead.
De instrumentatie op Shallow bestaat uit een laag organische instrumenten en een laag elektronische instrumenten en het zijn twee lagen die op bijzondere wijze samenvloeien. Soms versterken ze elkaar en soms zijn ze elkaars tegenpolen wat een heel bijzonder geluid oplevert. Het is een geluid om heerlijk bij weg te dromen, maar het is ook een geluid waarvan je geen detail wilt missen. Het is aan de ene kant vol en gloedvol en aan de andere kant bijna minimalistisch. Dat lijkt tegenstrijdig, maar dat is het niet. De bijzonder fraaie instrumentatie past weer perfect bij de prachtige stem van Sea Oleena, die haar teksten in meerdere lagen tegen het zo stemmige instrumentarium aan legt.
Liefhebbers van uptempo songs zijn bij Sea Oleena aan het verkeerde adres, want Shallow is een plaat die zich uiterst langzaam voortsleept. Shallow sluit hierdoor ook aan bij de slowcore uit de jaren 90, maar de 4AD muziek uit de jaren 80 biedt uiteindelijk het beste vergelijkingsmateriaal. Het is vergelijkingsmateriaal dat vervolgens op geheel eigen wijze het huidige millennium in wordt getrokken door Sea Oleena.
Ik gebruikte Shallow tot voor kort vooral als plaat om de dag mee af te sluiten, maar hiermee doe je het debuut van Sea Oleena te kort. De prachtige klanken op Shallow brengen je misschien zo in dromenland, maar zijn ook van een soms bijna huiveringwekkend intense schoonheid. Mijn advies: laat je eerst een paar keer in slaap zingen door deze prachtige plaat, maar ontdek vervolgens de toverkracht van deze prachtplaat. Ik voeg Shallow van Sea Oleena alsnog toe aan de lijst met de meest memorabele debuten van 2014. Erwin Zijleman
cd 
LP