In het prachtige tweede seizoen van de HBO serie True Detective (aanrader!) bevinden de hoofdpersonen zich af en toe in een wat desolate nachtclub, waarin een vrouwelijke singer-songwriter aardedonkere en zeer beklemmende muziek speelt. Het is muziek die na een paar keer de aandacht begon te trekken, waarna ik op zoek ging naar de naam van de singer-songwriter die de al zo beroerde levens van de hoofdpersonen nog net wat donkerder kleurt.
Dat was niet zo moeilijk want in diverse fora werd al druk gediscussieerd over de muzikale bijdragen van ene Lera Lynn. Deze Lera Lynn blijkt twee platen op haar naam te hebben staan en het zijn hele mooie platen.
Op The Avenues uit 2014 maakt Lera Lynn stemmige country-noir vol avontuur. De muziek op The Avenues is niet zo aardedonker als in True Detective, maar donkerder dan de gemiddelde alt-country. Het is muziek die opvalt door een mooie stemmige instrumentatie en een werkelijk prachtige productie van Joshua Grange (k.d. lang, Beck).
Het is een productie die de songs van Lera Lynn een bijzondere lading geeft, maar het is ook een productie die een beeldend geluid oplevert, dat inderdaad gemaakt lijkt voor de wat duisterdere films en series. Het stuwt Lera Lynn in de serie de kant van Portishead op en dat is een associatie die ook bij The Avenues een aantal keren opduikt.
Het is bovendien een geluid waarin de warme, dromerige maar ook licht onderkoelde stem van Lera Lynn uitstekend gedijt. Het is een stem die indruk maakt en dat doet Lera Lynn ook met haar persoonlijke songs die indringende verhalen vertellen, maar in muzikaal opzicht ook de wat lichtvoetigere uitstapjes (die haar muziek de kant van Cowboy Junkies of zelfs Fleetwood Mac op duwen) niet schuwen.
Het is te hopen dat True Detective Lera Lynn op de kaart gaat zetten als een singer-songwriter om in de gaten te houden, want de twee platen die ze tot dusver heeft uitgebracht verdienen veel meer aandacht dan ze tot dusver hebben gekregen. The Avenues durf ik zelfs een waar pareltje te noemen. Erwin Zijleman
