In Nashville struikel je zo ongeveer over de jonge country zangeressen, waardoor het niet meevalt om de krenten uit de pop te vissen. Met Jana Kramer heb ik er echter weer eens een gevonden die zich weet onderscheiden van de grauwe middelmaat die in Nashville domineert.
Jana Kramer komt oorspronkelijk uit Detroit, Michigan, waar ze de countrymuziek met de paplepel kreeg ingegoten. Via rollen in een aantal televisie series kwam ze uiteindelijk terecht in Nashville.
Voor haar tweede plaat Thirty One (inderdaad haar leeftijd) deed ze een beroep op nieuwbakken Nashville producer Steven Tyler. Het is de Steven Tyler die we kennen als zanger van Aerosmith en dat is de laatste die je verwacht in de hoofdstad van de Amerikaanse countrymuziek.
De inbreng van deze oude rocker zorgt er wel voor dat de muziek van Jana Kramer vaak wat steviger klinkt dan die van de meeste van haar soortgenoten. Thirty One schuurt hierdoor tegen de platen van country zangeressen als Gretchen Wilson en Miranda Lambert aan en dat zijn zangeressen die ook in Nederland de handen op elkaar krijgen.
Dat moet Jana Kramer ook gaan lukken, want net als bijvoorbeeld Kacey Musgraves beschikt ze over een geweldige stem en heeft ze een goed gevoel voor popliedjes die blijven hangen.
Thirty One bevat deels countrypop die het goed zal doen in de Amerikaanse charts, maar zeker wanneer de stevig rockende gitaren als het geheime wapen van stal worden gehaald, laat Jana Kramer horen dat ze beschikt over een eigen geluid, waardoor ze de concurrentie een flink stuk voor blijft.
De wat stevigere songs op Thirty One overtuigen bijzonder makkelijk, maar ook als Jana Kramer kiest voor net wat meer gepolijste countrypop met een snik, pakt ze mij moeiteloos in. De zeer incidentele flirts met dance pop bevallen me minder, maar het is Jana Kramer vergeven.
Vergeleken met de doorleefde alt-country uit Austin lijkt het niet veel meer dan een licht verteerbaar tussendoortje, maar Thirty One van Jana Kramer is wel een bijzonder smakelijke tussendoortje en het is er bovendien een die de trek veel langer stilt dan gebruikelijk. Ik vind het een mooie plaat. Een hele mooie plaat zelfs. Erwin Zijleman
