Summer Flake is een Australische band, die wat te makkelijk het etiket dreampop krijgt opgeplakt. Hello Friends laat inderdaad heerlijk dromerige muziek horen met prachtige gitaarloopjes en mooie vrouwenvocalen, maar Summer Flake is zeker geen 13 in een dozijn dreampop band.
De band rond singer-songwriter Stephanie Crase laat zich op Hello Friends beïnvloeden door een breed spectrum aan stijlen.
Hieronder invloeden uit de dreampop en de shoegaze, maar Summer Flake vindt haar inspiratie ook in de psychedelica en folk uit de jaren 60, in de Westcoast pop uit dezelfde periode en in de indie-rock uit de jaren 90.
De muziek van Summer Flake maakt vaak een wat lome indruk, maar zit op hetzelfde moment vol dynamiek. De belangrijkste ingrediënten in de muziek van de Australische band zijn de mooie stem van Stephanie Crase en vooral het werkelijk geweldige gitaarwerk.
Het is gitaarwerk dat prachtig kan citeren uit de surf-rock en Westcoast pop van decennia geleden, dat kan aansluiten bij de hoogtijdagen van de dreampop en de shoegaze, maar dat ook op fascinerende wijze in het heden staat.
Het is gitaarwerk dat de ene keer warm en zonnig klinkt, de andere keer dromerig en onderkoeld en weer wat later vurig en bezwerend. Het kleurt prachtig bij de stem van Stephanie Crase die meer aansluit bij zangeressen als Kristin Hersh, Juliana Hatfield en af en toe Courtney Love dan bij de gemiddelde zangeres van een dreampop band.
Ook in muzikaal opzicht hoor ik meer overeenkomsten met de genoemde bands, waarbij vooral de overeenkomsten met de muziek van Hole opvallen. Gelukkig is Stephanie Crase een veel betere zangeres dan Courtney Love en ook in muzikaal opzicht maakt Summer Flake, vooral dankzij het veelkleurige gitaarwerk, veel meer indruk dan de Amerikaanse band die wel een stuk beter was dan de critici destijds deden vermoeden.
Het is bijzonder hoe Summer Flake steeds weer anders weet te klinken en het is verrassend hoe lang de plaat aan kracht blijft winnen. Summer Flake krijgt dit voor elkaar door aan de ene kant te grossieren in heerlijke popliedjes, maar aan de andere kant te zoeken naar muzikale diepgang. Het levert een plaat op die vrij makkelijk over het hoofd gezien zal worden, maar die echt alle aandacht verdient. Erwin Zijleman
