Deze Vicky Emerson heeft al een aardig stapeltje platen op haar naam staan en als deze allemaal zo goed zijn als haar laatste, heb ik flink wat gemist.
Wake Me When The Wind Dies Down is een gloedvolle plaat waarop een breed palet aan stijlen binnen de Amerikaanse rootsmuziek wordt bestreken.
Vicky Emerson gaat op haar nieuwe plaat aan de haal met invloeden uit de country, de folk en de bluegrass en sleept er ook nog wat invloeden uit de jazz en de blues bij.
Wake Me When The Wind Dies Down werd opgenomen in Montana, waar Vicky Emerson werd bijgestaan door producer Matt Patrick en een aantal getalenteerde muzikanten. De plaat trekt de aandacht met de heldere productie en de zeer smaakvolle en afwisselende instrumentatie, maar het sterkste wapen van Vicky Emerson is haar prachtige stem.
Het is een stem die in de wat meer country georiënteerde songs raakt aan die van grootheden als Emmylou Harris en Patty Griffin, maar de singer-songwriter uit Minneapolis heeft een stem die meerdere kleuren bevat. In de ingetogen songs met invloeden uit de bluegrass schuurt Vicky Emerson voorzichtig tegen Alison Krauss aan, terwijl de broeierige songs met een vleugje jazz vocalen laten horen die me voorzichtig doen denken aan Norah Jones.
Het zijn allemaal songs die zich makkelijk opdringen en vervolgens blijven boeien. Vicky Emerson beschikt niet alleen over een bijzonder aangenaam stemgeluid, maar het is ook een stemgeluid dat je diep kan raken.
Met de prachtige instrumentatie en de al even fraaie productie van Wake Me When The Wind Dies Down en de hoogstaande vocalen heb je al een prima plaat, maar Vicky Emerson maakt ook nog eens indruk met uitstekende songs, die variëren van uiterst ingetogen tot meer uptempo. Het maakt van Wake Me When The Wind Dies Down een bescheiden parel in het rootsaanbod van het moment. Erwin Zijleman
Wake Me When The Wind Dies Down van Vicky Emerson ligt niet in Nederland in de winkel, maar kan worden verkregen via cdbaby: http://www.cdbaby.com/cd/vickyemerson11
Het is een plaat die heel af en toe raakt aan die van haar stadgenote Vicky Emerson, maar over het algemeen genomen kiezen beide singer-songwriters toch hun eigen weg.
Ook bij de zang van Sarah Morris heb ik heel af en toe associaties met de stem van Norah Jones, maar in de meeste songs op Ordinary Things kiest Sarah Morris voor de country.
Het is country zoals die in Nashville wordt gemaakt, wat betekent dat Sarah Morris ook niet vies is van invloeden uit de pop. Het levert een bijzonder aangename plaat op, die net zo betovert als de meeste andere countrypop uit Nashville, maar die ook liefhebbers van traditioneler aandoende country of alternatievere country zal kunnen overtuigen.
Wanneer Sarah Morris kiest voor een iets rauwere variant op de Nashville country komt ze in de buurt van zangeressen als Miranda Lambert en Gretchen Wilson, maar echt in een hokje te duwen is de singer-songwriter uit Minneapolis niet.
Net als je denkt dat Ordinary Things definitief heeft gekozen voor de country verleidt Sara Morris immers met een zwoele jazzy ballad of met een song met invloeden uit de blues of de bootsrock.
De veelzijdigheid van de plaat draagt zeker bij aan het luisterplezier, waarbij het absoluut helpt dat Sarah Morris met haar krachtige en soepele stem in vele uithoeken van de Americana uit de voeten kan en zowel kan verleiden met lome ballads als kan imponeren met songs waarin snelheidsrecords worden gebroken.
Sarah Morris moet concurreren met heel veel jonge countryzangeressen, maar met een uitstekende plaat als Ordinary Things is ze zeker niet kansloos. Ordinary Things hoort wat mij betreft zelfs bij de betere rootsplaten van het moment. Net als Vicky Emerson een bijzonder aangename verrassing uit Minneapolis, Minnesota. Erwin Zijleman
Ook Ordinary Things van Sarah Morris ligt niet in de Nederlandse platenzaak, maar kan worden verkregen via cdbaby (http://www.cdbaby.com/cd/sarahmorris2) of bandcamp (http://sarahmorris.bandcamp.com/album/ordinary-things).