De naam King Creosote zag ik jarenlang opduiken in de betere Britse muziektijdschriften en vrijwel uitzondering in zeer lovende recensies. Pas in 2014 brachten deze lovende recensies me er toe om eens te luisteren naar de muziek van het alter ego van de Schotse muzikant Kenny Anderson en sinds de beluistering van From Scotland With Love ben ik fan en begonnen aan het ontdekken van het bijzondere oeuvre van de Schot.
Onlangs verscheen een nieuwe plaat van King Creosote en wederom zijn gerenommeerde Britse muziektijdschriften als Mojo en Uncut zeer lovend. En terecht.
Kenny Anderson was de afgelopen 20 jaar enorm productief en heeft een enorme stapel platen uitgebracht (in totaal meer dan 50 platen, waarvan flink wat op zelf gebrande cd’s), maar de laatste jaren is hij wat meer gefocust en heeft hij bovendien de beschikking over een wat ruimer budget. Het is te horen op Astronaut Meets Appleman dat is verschenen op het eigenzinnige Domino label en prachtig klinkt.
De muziek van Kenny Anderson is geworteld in de Britse folk uit de jaren 70, maar is vervolgens aangevuld met flink wat andere invloeden, waaronder invloeden uit de Schotse volksmuziek.
Iedereen die de platen van King Creosote kent weet dat Kenny Andrews prachtige verhalen kan vertellen en deze verpakt in al even prachtige songs. Het is op Astronaut Meets Appleman niet anders, maar dit keer zijn deze songs ook nog eens voorzien van bijzonder fraaie en vol klinkende arrangementen.
Kenny Anderson pakt op Astronaut Meets Appleman flink uit met veel strijkers, een flink arsenaal aan andere instrumenten en hier en daar mooie koortjes met vrouwenstemmen. Het geeft zijn toch al zo bijzondere songs nog net wat meer glans.
Het is genieten voor een ieder die het rijke oeuvre van de Schot ook maar enigszins kent, maar ook als Astronaut Meets Appleman de eerste kennismaking is met het werk van King Creosote overtuigt de plaat bijzonder makkelijk. De songs van Kenny Anderson sluiten aan op de rijke tradities van de folk, liggen lekker in het gehoor en laten zoveel oorstrelende dingen horen dat je al na een paar minuten in de wolken bent.
Bijna een uur lang tovert Kenny Anderson het ene na het andere briljante popliedje uit de hoge hoed. Het zijn popliedjes vol zonnestralen, maar af en toe mag er ook best eens een donkere wolk voorbij trekken of een flinke bui vallen. De Britse muziekpers prijst hem wederom de hemel in en dat verdient King Creosote zo langzamerhand ook in Nederland. Prachtplaat. Punt. Erwin Zijleman
