Aanleiding was het ijzersterke Loaded, dat de basis vormde voor een zegetocht van de Ruben Hoeke Band.
Inmiddels is menig podium in binnen- en buitenland plat gespeeld en is het tijd voor een volgende stap. Die moet gezet gaan worden met het nieuwe album van de band, Sonic Revolver.
Nu ging ik er voor beluistering van de nieuwe plaat van de Ruben Hoeke Band van uit dat er maar weinig te verbeteren viel aan het geluid dat de band op Loaded liet horen. Daar dachten Ruben Hoeke en zijn medemuzikanten (gelukkig) heel anders over. Sonic Revolver is nog een paar klassen beter dan zijn voorganger en imponeert van de eerste tot en met de laatste noot.
Aan de receptuur is niet zo gek veel veranderd. Ook Sonic Revolver bevat een rauwe en energieke mix van vooral rhythm & blues en stevige (hard)rock en ook Sonic Revolver komt aan als de spreekwoordelijke mokerslag.
De nieuwe plaat van de Ruben Hoeke Band laat echter ook de nodige groei horen. Sonic Revolver is, meer dan zijn voorganger, een echte bandplaat en wat is het een hecht spelende band. Natuurlijk eist het geweldige gitaarspel van Ruben Hoeke nadrukkelijk de aandacht op, maar ook de ritmesectie bestaande uit bassist Paul Brandsen en drummer Eric Hoeke is essentieel voor het bijzondere geluid van de band en hetzelfde geldt voor de krachtige vocalen van Lucas Pruim.
Het viertal opent de plaat met een cover uit het rijke oeuvre van vader Rob (die helaas al bijna 17 jaar niet meer onder ons is) en vervolgt met 12 ijzersterke eigen songs. Sonic Revolver sluit in de tracks waarin de stevige rock domineert aan bij de hardrock uit de jaren 70 en doet dit heel erg goed.
Een aantal tracks hadden niet misstaan op de beste platen van Deep Purple en misschien vind ik de zang en het gitaarwerk van de Ruben Hoeke Band wel beter dan die van de iconen uit vervlogen tijden.
De hardrock van de jaren 70 tot en met het heden loopt als een rode draad door de tracks op Sonic Revolver (en raakt bijvoorbeeld ook aan Van Halen, Aerosmith, Guns N’ Roses en zeker ook Thin Lizzy), maar de Ruben Hoeke Band durft ook gas terug te nemen (met gitaarwerk waar U2’s The Edge jaloers op zal zijn) of te kiezen voor songs die meer in de rhythm & blues dan in de hardrock zijn geworteld. Het levert een rockplaat met heel veel ballen op, maar het is ook een rockplaat met heel veel muzikaal en vocaal vuurwerk.
Ik luister met enige regelmaat naar platen in dit genre, maar grijp na een paar minuten toch altijd terug op de grote rockplaten die ik koesterde in de prille eerste jaren als muziekliefhebber. Bij beluistering van Sonic Revolver heb ik die behoefte niet. De Ruben Hoeke band blijft voor de afwisseling eens niet achter bij de grote voorbeelden en doet er ook nog eens een schepje bovenop. Dat Sonic Revolver uiteindelijk moet worden geschaard onder de beste rockplaten van 2016 zal inmiddels duidelijk zijn. Erwin Zijleman
Ga voor een (gesigneerd) exemplaar van de cd naar http://www.rubenhoeke.com/shop.
