Zodra de temperaturen onder het vriespunt komen neemt mijn belangstelling voor soulplaten toe. Dat zullen in veel gevallen klassiekers uit het verleden zijn, maar ook in het heden wordt nog voldoende soulmuziek gemaakt die niet onder doet voor het beste uit de jaren 60 en 70. Een van de betere soulplaten die ik de laatste tijd heb gehoord is Special Night van Lee Fields & The Expressions.
Lee Fields behoort voor de afwisseling eens niet tot de groep jonge muzikanten met een liefde voor stokoude soul, want de muzikant uit North Carolina draait al mee sinds de late jaren 60 en heeft inmiddels een carrière die bijna 50 jaar beslaat.
In zijn lange carrière domineerden de dalen lange tijd over de pieken, maar met name de laatste tien jaar is Lee Fields, bijgestaan door zijn band The Expressions, behoorlijk succesvol. Daar valt weinig op af te dingen, want de platen die Lee Fields de afgelopen tien jaar heeft uitgebracht zijn, zonder uitzondering, van hoog niveau.
Special Night is de vierde plaat van Lee Fields met The Expressions en het is de vierde voltreffer. Het is een plaat die net zo goed 40 of 50 jaar geleden gemaakt had kunnen worden en destijds de concurrentie met de platen van de grote soulzangers had aangekund.
Gezien het retro karakter van Special Night vind ik het moeilijk om heel druk te doen over deze plaat, want ik ken flink wat platen die als twee druppels water lijken op de plaat van Lee Fields. Aan de andere kant klinkt Special Night geweldig en doen Lee Fields en zijn band eigenlijk alles goed.
De band zet een moddervet soulgeluid neer met lekker veel blazers maar ook voldoende ruimte voor subtiliteit en Lee Fields zingt de longen uit zijn lijf waarbij hij herinnert aan menig groot soulzanger. Zeker in de uptempo tracks ligt de vergelijking met James Brown voor de hand, maar ook de hele stal van het fameuze Stax label draagt zinvol vergelijkingsmateriaal aan.
Special Night van Lee Fields & The Expressions laat zich misschien vergelijken met flink wat soulplaten uit het verleden, maar het gaat er bij een soulplaat vooral om of hij je raakt. Dat gaat Lee Fields vrij makkelijk af. Zijn songs liggen lekker in het gehoor en klinken fantastisch. Boven alles gaat de stem van de muzikant op leeftijd door merg en been.
Nu de meeste grote soulzangers uit de jaren 70 niet meer onder ons zijn of geen platen meer maken, zullen we het moeten doen met de vele jonkies die hun klassiekers kennen of met die enkele ouwe rot die in zijn tweede jeugd meer overtuigt dan in zijn jongere jaren. Ik weet wel waarvoor ik kies, want met Special Night blijven Lee Fields & The Expressions alle jonge concurrenten mijlenver voor. Van mij mag het nog wel even koud blijven. Erwin Zijleman
