De plaat werd in mijn beleving vervolgens voorbij gestreefd door het geweldige Around The World In A Day uit 1985, het onderschatte Parade uit 1986 en het briljante Sign 'O' The Times uit 1987, die ik alle drie schaar onder het beste dat in de jaren 80 is gemaakt.
Purple Rain bleef een geweldige plaat vol live-favorieten, maar als ik een Prince plaat uit de kast trok was het toch meestal een van de drie opvolgers van de plaat waarmee het genie uit Minneapolis definitief doorbrak naar een groot publiek. Toen onlangs de Expanded Edition van Purple Rain verscheen stond ik dan ook niet vooraan in de rij om de plaat in huis te halen, maar inmiddels komt ook hier de prachtig opgepoetste versie van Purple Rain uit de speakers.
En wat is het een fantastische plaat. Purple Rain was in mijn beleving een bij elkaar geraapte set singles aangevuld met wat minder essentiële tracks, maar wanneer ik de plaat nu beluister hoor ik songs die bij elkaar horen en een eenheid vormen en het is een eenheid om van te watertanden.
Purple Rain vangt de energie en de dynamiek van de legendarische concerten van Prince perfect. Het is een plaat die overloopt van energie, die uptempo passages moeiteloos afwisselt met ingetogen momenten en die boven alles laat horen hoe getalenteerd Prince halverwege de jaren 80 was.
Direct vanaf opener Let’s Go Crazy zit er enorm veel vaart in de plaat en dat blijft ook zo. Qua geluid en productie is Purple Rain absoluut een plaat uit de jaren 80, maar waar veel platen uit de jaren 80 wat mij betreft inmiddels wat gedateerd aan doen, is Purple Rain nog net zo fris en urgent als 33 jaar geleden.
Ik ben altijd een bewonderaar van de gitarist Prince geweest en kwam er in dat opzicht op veel platen van de man bekaaid af, maar op Purple Rain is de gitarist Prince verrassend vaak te horen. De muzikant uit Minneapolis tovert meerdere geweldige solo’s uit zijn (ongetwijfeld Paarse) gitaar, maar ook de rest van het gitaarwerk is van hoog niveau. The Revolution speelt verder zo hecht als in mijn beleving en dat is bijna eng hecht.
Purple Rain is natuurlijk de plaat van Let’s Go Crazy, When Doves Cry, I Would Die For You en uiteraard de titeltrack, maar ook de andere songs op de plaat mogen er zijn (zo ben ik momenteel helemaal weg van Darling Nikki).
Purple Rain behoort tot de best verkochte platen uit de jaren 80, maar wat is het ook een spannende en avontuurlijke plaat. Prince was op zijn meest succesvolle plaat zijn tijd ver vooruit en maakt muziek waarmee hij nog jaren vooruit zou kunnen.
En waar je bij de meeste reissues de interessante extra’s met een vergrootglas moet zoeken, biedt de nieuwe versie van Purple Rain heel veel interessante nieuwe tracks, remixen, outtakes en een live-registratie, al ben je hiervoor helaas wel aangewezen op de cd-versie.
Een ieder die zwicht voor het vinyl moet het doen met het originele album (in een nieuwe mix) en wat is het een geweldig album met een bijna 9 minuten durende versie van Purple Rain als prachtige afsluiter. Het maakt het verdriet om zijn te vroege dood nog wat groter. Erwin Zijleman