Op het station van Cuzco in Peru ontplofte op 26 juni 1986 een door terreurgroep Lichtend Pad geplaatste bom in een vooral met toeristen gevulde trein, die net zou vertrekken naar de Inca stad Machu Picchu. 7 mensen kwamen om het leven en onder de 38 zwaargewonden was Sam Baker.
Het heeft zijn sporen nagelaten op de lichamelijke conditie van de Amerikaan, die het grootste deel van zijn gehoor verloor en gitaar moest leren spelen met een verbrijzelde hand.
De singer-songwriter Sam Baker debuteerde overigens pas in 2004 met het bijzonder fraaie, maar ook behoorlijk zwaarmoedige Mercy, waarop de Amerikaan uitvoerig terugblikte op de terroristische aanslag die zijn leven zo ingrijpend veranderde.
Sindsdien brengt de Amerikaan met flinke tussenpozen platen uit en ze zijn allemaal even mooi. Na Mercy (2004), Pretty World (2007), Cotton (2009) en Say Grace (2013), is het onlangs verschenen Land Of Doubt de vijfde plaat van Sam Baker en het is wederom een hele mooie en bijzonder indringende plaat.
Het is een plaat die voor een deel in het verlengde ligt van zijn voorgangers. Sam Baker kiest nog altijd voor een ingetogen en aardedonker geluid vol melancholie en draagt zijn teksten bijna voor met zijn rauwe, doorleefde en emotievolle stem.
De vaak aan ‘spoken word’ rakende zang van Sam Baker zal niet iedereen kunnen waarderen, maar als je gevoelig bent voor de bijzondere voordracht van de Amerikaan, komt deze ook dit keer weer hard binnen.
Land Of Doubt is net als zijn voorgangers een indringende en donker klinkende plaat, maar de instrumentatie wijkt behoorlijk af van die op de vorige platen van de Amerikaan. Land Of Doubt valt op door een uiterst subtiele instrumentatie, waarin de rol van de piano en blazers en strijkers flink is gegroeid. Centraal staat voor mij echter het werkelijk briljante gitaarspel van Will Kimbrough, die zichzelf overtreft met subtiele en zonder uitzondering wonderschone en zeer trefzekere gitaarlijnen.
Het voorziet de muziek van Sam Baker van een bijzondere lading vol dreiging en wanhoop, wat weer perfect past bij de bijzondere zang van de Amerikaan, die wederom meer dan eens herinnert aan een jonge Tom Waits.
De door Sam Baker bijna voorgedragen teksten zijn wederom van een hoog niveau en vertellen verhalen die onder de huid kruipen. Ik werd altijd al geraakt door de bijzondere muziek van Sam Baker, maar Land Of Doubt doet, zeker na enige gewenning, nog veel meer met me.
Land Of Doubt bevat bijna drie kwartier muziek en 15 songs (inclusief enkele wat kortere instrumentale intermezzo’s) en het is muziek van een enorme schoonheid en intensiteit. Het is deels de verdienste van producer Neilson Hubbard die de plaat prachtig heeft ingekleurd en de topmuzikanten die op de plaat te horen zijn, maar het is Sam Baker die zorgt voor het kippenvel, 45 minuten lang. Land Of Doubt is om te janken zo mooi. Erwin Zijleman
Land Of Doubt kan onder andere worden verkregen via Lucky Dice mailorder: http://www.luckydice.nl.