Met platen als Jukebox Sparrows (2002), Run For Cover (2004), Geronimo (2005) en North American Ghost Music (2006) liet de singer-songwriter uit New York immers horen dat ze met de allerbesten mee kon en de rek was er op deze platen nog lang niet uit.
De afgelopen tien jaar was het helaas heel erg stil rond Shannon McNally. Ze verhuisde van New York naar New Orleans en later naar Oxford, Mississippi, werd moeder, zag haar huwelijk stranden en nam de zorg voor haar ernstig zieke moeder op zich. Shannon McNally had daarom nauwelijks tijd om muziek te maken en verdween vrijwel volledig uit het zicht. Niet zo heel lang geleden keerde de ooit zo veelbelovende singer-songwriter gelukkig terug met een nieuwe plaat en Black Irish is nu eindelijk ook in Nederland verkrijgbaar.
De afgelopen jaren hield Shannon McNally contact met collega rootsmuzikant Rodney Crowell en toen Shannon McNally weer toe was aan het maken van een nieuwe plaat, trommelde deze ouwe rot niet alleen een leger topmuzikanten op, maar besloot hij bovendien om de nieuwe plaat van Shannon McNally te produceren.
Het valt niet mee om na een afwezigheid van bijna tien jaar terug te keren, maar Shannon McNally doet het en ze doet het bovendien met een geweldige plaat. Met Rodney Crowell achter de knoppen en topmuzikanten als Beth Nielsen Chapman, Emmylou Harris, Colin Linden, Jim Hoke, Elizabeth Cook en nog flink wat sessiemuzikanten van naam en faam in de studio is een mooie basis gelegd, maar het is Shannon McNally die met afstand de meeste indruk maakt op Black Irish.
De singer-songwriter uit Mississippi kon op haar prachtplaten uit het verleden al uit de voeten op een opvallend breed terrein, maar bestrijkt op Black Irish een nog breder palet. Op haar nieuwe plaat vertolkt Shannon McNally een aantal eigen songs en een aantal smaakvolle covers en alle songs trekt ze op indrukwekkende wijze naar zich toe.
Natuurlijk is de instrumentatie met zoveel topmuzikanten en de hand van Rodney Crowell prachtig, maar het is de stem van Shannon McNally die het meest ontroert en de meeste indruk maakt. De emotionele roller-coaster van de afgelopen tien jaar heeft een rauw en doorleefd randje achtergelaten op de stembanden van de Amerikaanse singer-songwriter, maar dat maakt haar stem alleen maar mooier.
Shannon McNally gaat op Black Irish aan de haal met folk, country, soul, rock en flink wat blues en kan in alle genres uitstekend uit de voeten, maar met name in de wat meer ingetogen songs zingt ze de sterren van de hemel en is kippenvel niet te onderdrukken.
Zo monumentaal als op bijvoorbeeld Geronimo is het misschien nog niet, maar Shannon McNally is terug en is haar talent gelukkig niet kwijtgeraakt. Het doet uitzien naar veel meer platen, want met slechts 44 jaren op de teller kan Shannon McNally nog wel even mee. Erwin Zijleman