Sharon Jones was een laatbloeier. Ze maakte weliswaar vanaf hele jonge leeftijd muziek, maar het succes kwam pas toen ze aan het begin van het huidige millennium opdook met haar band The Dap-Kings, overigens ook het geheim achter Back To Black van Amy Winehouse.
Sharon Jones en haar band maakten direct indruk met dampende retro soul en stonden in de jaren die volgden niet alleen garant voor een aantal uitstekende platen, maar ook voor geweldige optredens die voorgoed in het geheugen zijn gegrift.
In 2013 werd voor het eerst kanker geconstateerd bij Sharon Jones. Na een aantal zware operaties en behandelingen leek de soulzangeres hersteld, maar helaas kwam de ziekte terug en dit keer werd het Sharon Jones fataal. Een jaar geleden overleed ze, op slechts 60-jarige leeftijd.
De vocalen voor een laatste album stonden toen gelukkig al op de band en dit album verscheen vorige week; precies een jaar na haar dood. Soul Of A Woman is hierdoor een eerbetoon aan Sharon Jones, maar het is ook een hele goede soulplaat.
Soul Of A Woman ziet er uit als een oude soulplaat en klinkt ook zo. Wanneer The Dap-Kings beginnen te spelen wordt je onmiddellijk teruggeworpen naar de hoogtijdagen van de soulmuziek. De band zet een moddervet geluid neer vol blazers, maar The Dap-Kings kunnen ook prachtig ingetogen spelen en verleiden met subtiele gitaarlijnen.
Alles dat de band speelt staat volledig in dienst van de zang van Sharon Jones, die ook op Soul Of A Woman weer de sterren van de hemel zingt. Sharon Jones was tijdens de opnames van haar laatste plaat al ernstig ziek, maar haar zang straalt op Soul Of A Woman alleen maar kracht en energie uit.
Soul Of A Woman is hierdoor, in tegenstelling tot een aantal andere platen van muzikanten die het einde zagen naderen, geen plaat van een aangekondigde dood. Sharon Jones en The Dap-Kings vieren op Soul Of A Woman het leven en maken er nog één keer een feestje van.
Dat levert flink wat dampende soulmuziek op, maar de Amerikaanse soulzangeres en haar band nemen op het tweede deel van de plaat ook flink gas terug en schuwen hier en daar een vleugje jazz niet in een geluid dat is verrijkt met orgels en strijkers.
Sharon Jones legde op al haar platen haar ziel en zaligheid in haar zang en doet dat ook dit keer. Dat hoor je natuurlijk in de uptempo songs op de plaat, waarin de zangeres uit Brooklyn stevig aan de bak moet, maar je hoort het misschien nog wel beter in de wat meer ingetogen songs, waarin Sharon Jones garant staat voor kippenvel. Het is een nieuwe kant van Sharon Jones en ook in deze wat meer ingetogen songs met een vleugje gospel imponeert ze makkelijk.
Haar sympathieke label Daptone Records, dat eerder dit jaar ook nog Sharon Jones’ collega laatbloeier Charles Bradley verloor, heeft van de laatste release van Sharon Jones en haar Dap-Kings een hele mooie release gemaakt. Het is een release die nogmaals onderstreept hoe zeer we Sharon Jones gaan missen. Erwin Zijleman