In vroegere tijden duurde het altijd even voordat muziek uit het verre Australië in Europa doorsijpelde, maar wanneer het gaat om muziek doen geografische afstanden er momenteel nauwelijks meer toe, dus daar kan het niet aan liggen.
De band uit Sydney heeft een plaat gemaakt die je verafschuwt of waar je intens van houdt, dus aandacht voor de tweede plaat van Gang Of Youths is zeker op zijn plaats.
Zelf had ik Go Farther In Lightness overigens ook helemaal gemist, maar gelukkig krijg ik de mooiste tips van lezers van deze BLOG, waardoor ik inmiddels intens kan houden van deze plaat uit Australië.
Voor ik vertel waarom ik zo onder de indruk ben van Go Farther In Lightness van Gang Of Youths, geef ik eerst maar wat redenen om deze plaat te verafschuwen. De Australische band komt op haar tweede plaat met maar liefst 16 songs en 80 minuten muziek en het is muziek die vooral groots en meeslepend klinkt. Denk hierbij in eerste instantie aan Bruce Springsteen en zijn E-Street Band (luister maar eens naar de openingstrack), maar vervolgens direct aan stadion bands als U2 en Editors. Voeg nog wat grootsheid van onder andere The National, Arcade Fire en The War on Drugs toe en je hebt de basis van de muziek van de Australische band wel te pakken.
Het bovenstaande is waarschijnlijk genoeg om een deel van de muziekliefhebbers af te schrikken en er volgt waarschijnlijk nog een deel wanneer ik vertel dat Gang Of Youths na een stevige rockstart de strijkers stevig omarmt, wat de muziek van de band van nog wat meer bombast voorziet en bovendien zorgt voor een aantal ballads die door menigeen als zoet zullen worden bestempeld. Go Farther In Lightness neemt na een zeer meeslepende start gelukkig af en toe gas terug, maar komt in het grootste deel van de 80 minuten als een stoomwals over je heen. Het is een stoomwals die niet vies is van bombast en dramatiek en ook een randje kitsch niet schuwt.
Wat de een afschrikt trekt de ander aan en al het bovenstaande is precies waarom ik zo onder de indruk ben van Go Farther In Lightness van Gang Of Youths. De band uit Sydney grossiert op haar tweede plaat in songs die je een paar keer horen niet meer wilt vergeten en het zijn songs die domineren door de tomeloze energie en passie die er uit spreekt.
Natuurlijk overdrijft Gang Of Youths het draaien aan de knoppen van grootsheid en meeslependheid wat en slaat het af en toe flink door met de strijkers, maar wat zijn de songs van de band goed en wat zitten ze vol met geweldige melodieën, aanstekelijke refreinen en muziek die garant staat voor een goed gevoel. En wat vertolkt de Australische band haar songs met veel passie en energie.
Hier en daar liggen de invloeden er net wat te dik bovenop, maar wanneer je meerdere grote namen nodig hebt om de muziek van de band te beschrijven kan van epigonisme geen sprake zijn. Gang Of Youths klinkt op Go Farther In Lightness als een omgevallen platenkast, maar de band slaagt er ook in om in 80 minuten een geluid neer te zetten dat anders klinkt dan alles dat er al is, bijvoorbeeld door het klassieke randje dat hier en daar wordt toegevoegd.
Natuurlijk is 80 minuten muziek die over het algemeen intens en overweldigend is (ook als de band gas terug neemt) wat veel van het goede, maar op een of andere manier verslapt de plaat niet en valt er steeds meer op zijn plek wanneer je je wel bijna anderhalf uur overgeeft aan de muziek van de Australiërs. Het is muziek die op de grote zomerfestivals moeiteloos een groot publiek aan zich zal binden, maar ook op de plaat doet Gang Of Youths er absoluut toe, zeker wanneer de gitaren los mogen gaan of de zanger van de band de vocalen uit zijn tenen mag laten komen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik beluistering van Go Farther In Lightness in eerste instantie een vermoeiende bezigheid vond, maar nu ik niet meer hoef te zoeken naar vergelijkingsmateriaal en alleen maar hoef te genieten, ga ik steeds meer van deze bijzondere plaat houden en groeien de songs op de plaat stuk voor stuk naar grote hoogten. Indrukwekkende plaat. Erwin Zijleman