Soms komt er maanden geen muziek uit Nieuw-Zeeland voorbij op deze BLOG, maar de afgelopen weken is het spitsuur. Na Julia Deans en The Beths is het nu Holly Arrowsmith die mijn aandacht heeft getrokken met een uitstekende plaat.
Holly Arrowsmith is net als Julia Deans en The Beths afkomstig uit het Nieuw-Zeelandse Auckland, maar tapt in muzikaal opzicht uit een ander vaatje dan de twee stadgenoten die haar voor gingen op deze BLOG.
A Dawn I Remember is een bijzonder ingetogen singer-songwriter plaat, die voor een belangrijk deel genoeg heeft aan fraai akoestisch gitaarspel en een mooie stem.
Holly Arrowsmith maakt muziek die vooral in het hokje folk past en het is folk die zowel aansluiting vindt bij oude helden als Joan Baez en vooral Joni Mitchell en jonge folkies van het moment, waarvan vooral Laura Marling relevant vergelijkingsmateriaal aandraagt.
Holly Arrowsmith groeide op in de Nieuw-Zeelandse natuur, maar werd geboren in Santa Fé, New Mexico. Het verklaart misschien waarom A Dawn I Remember niet alleen citeert uit de archieven van de folk, maar ook aansluiting vindt bij de Americana uit het zuiden van de Verenigde Staten.
A Dawn I Remember, overigens al het tweede album dat Holly Arrowsmith in eigen beheer heeft uitgebracht, is zoals gezegd een voornamelijk ingetogen plaat met een hoofdrol voor de akoestische gitaar en de stem van de Nieuw-Zeelandse muzikante, maar de productie van de plaat is veel belangrijker en voller dan bij eerste beluistering opvalt.
Voor de productie van A Dawn I Remember deed Holly Arrowsmith een beroep op Ben Edwards, die eerder mooie dingen deed voor onder andere Julia Jacklin, Tami Neilson en Marlon Williams. Ben Edwards heeft er aan de ene kant voor gezorgd dat het verzorgde akoestische gitaarspel van de Nieuw-Zeelandse muzikante en haar mooie en emotievolle stemgeluid in balans zijn, maar de ervaren producer heeft de plaat ook voorzien van fraaie accenten van onder andere piano, keyboards, banjo en slide gitaar. Het voorziet de songs op de plaat van net dat beetje spanning dat nodig is om op te vallen.
De accenten die zijn toegevoegd aan de sobere muziek van Holly Arrowsmith zijn uiterst subtiel en zitten de eenvoud van haar muziek nergens in de weg. Het is muziek die net zo indringend is als de muziek van de al eerder genoemde Joni Mitchell en Laura Marling, maar A Dawn I Remember heeft ook het lome en bezwerende van de platen van bijvoorbeeld Gillian Welch.
Net als alle genoemde zangeressen heeft Holly Arrowsmith geen hele makkelijke stem, maar de stem van de Nieuw-Zeelandse strijkt toch minder tegen de haren in dan die van met name Joni Mitchell. Ook de songs op de tweede plaat van de muzikante uit Auckland maken het je niet altijd makkelijk. Het zijn persoonlijke songs die de tijd nemen en hierdoor zeker op het eerste gehoor wat lang voort lijken te slepen. Het voorziet de songs echter ook van urgentie en van schoonheid, die wat mij betreft steeds nadrukkelijker aan de oppervlakte komt.
A Dawn I Remember is de zoveelste uiterst ingetogen vrouwelijke singer-songwriter plaat die dit jaar is verschenen, maar zowel qua stem en instrumentatie als qua songs springt Holly Arrowsmith er in positieve zin uit. Bij dit soort muziek is uiteindelijk allesbepalend of de muziek je raakt of niet en de songs van Holly Arrowsmith raken mij zeker. Prachtplaat als je het mij vraagt. Erwin Zijleman
De muziek van Holly Arrowsmith is ook te verkrijgen via haar bandcamp pagina: https://hollyarrowsmith.bandcamp.com.