Springsteen On Broadway was tot dusver alleen te zien voor fans met een hoop geluk en een goed gevulde portemonnee, maar de theatershow van The Boss op het roemruchte Broadway is nu gelukkig voor iedereen te horen en te zien. Het is dankzij de bloemlezing uit Springsteen’s fraaie autobiografie Born To Run meer een theatershow dan een concert, maar als Springsteen grijpt naar de piano of naar een van zijn gitaren is kippenvel nooit ver weg. Het wordt nu echt tijd voor een nieuwe plaat van The Boss, maar ook dit tussendoortje mag er weer zijn.
Ik had op voorhand geen hoge verwachtingen. Ik zag (en zie) Springsteen uiteindelijk toch het liefst met zijn E-Street Band en het beton van Ahoy leek me ook niet direct de meest geschikte setting voor een intiem optreden, maar op die warme zomeravond in 2005 zag ik een van de meest memorabele optredens van de Amerikaanse muzikant en misschien zelfs wel zijn beste.
Tijdens de Devils & Dust tour had Springsteen genoeg aan een rijtje gitaren, een banjo, een mondharmonica, een piano, een orgel en natuurlijk zijn stem. Ruim twee uur lang gaf Bruce Springsteen een bijzondere draai aan oud en nieuw werk en zat ik op het puntje van mijn kuipstoel.
Na de grootse The River Tour, die Springsteen onder andere naar het Haagse Malieveld bracht, en het schrijven van de fraaie autobiografie Born To Run, besloot de Amerikaanse muzikant dat het tijd was voor iets nieuws. Hij boekte het kleine en wat aftandse Walter Kerr Theatre op Broadway voor acht weken en sleutelde een theatershow in elkaar.
Springsteen On Broadway werd een paar keer verlengd en afgelopen weekend stond The Boss voor de 236e (!) en laatste keer op de krakende planken van het kleine theater in Manhattan. 230.000 mensen telden een flink bedrag neer om een van de 975 stoelen van het Walter Kerr Theatre te mogen bezetten, maar voor de meeste Springsteen fans was Springsteen On Broadway helaas niet weggelegd. Daar kwam dit weekend gelukkig verandering in. Springsteen On Broadway staat inmiddels op Spotify en Apple Music, is verkrijgbaar op cd (de LP box-set volgt in januari) en bovendien is de hele set sinds gisteren te zien op Netflix.
Mede gezien de memorabele zomeravond in 2005 was ik erg benieuwd naar de theatershow van Springsteen. Springsteen On Broadway laat zich ten dele vergelijken met de tour die volgde op Devils & Dust. Ook in het Walter Kerr Theatre schotelt Springsteen de bezoekers uitgeklede en verrassend intieme versies van een aantal klassiekers uit zijn oeuvre voor en moeten we het doen met gitaren, piano, mondharmonica en de rauwe strot van Bruce Springsteen, waarbij kippenvel nooit ver weg is.
Er zijn echter ook verschillen. De Devils & Dust tour focuste op de muziek, liet een verassend gevarieerd geluid horen en pakte zowel oud als nieuw werk aan. Springsteen On Broadway focust misschien wel meer op de verhalen dan op de muziek, kiest voor een betrekkelijk sober en eenvormig geluid en focust op de klassiekers uit het rijke oeuvre van de Amerikaan.
Springsteen vertelt in het Walter Kerr Theatre op Broadway lange persoonlijke verhalen en onderbreekt meerdere keren zijn songs voor aanvullende anekdotes. Het zijn de mooie verhalen die ook centraal staan in Springsteen’s autobiografie en het zijn verhalen die op de planken van Broadway vol vuur en emotie worden verteld, hier en daar onderbroken door fraaie muziek.
Springsteen On Broadway is hierdoor meer een theatershow dan een concert. Niets mis mee natuurlijk, want Springsteen is een groot verteller. Het is wel zo dat de show op Netflix wat mij betreft beter tot zijn recht komt dan wanneer je je beperkt tot de audio. De live-albums die Springsteen destijds via zijn officiële site verkocht van de optredens van de Devils & Dust tour (voor een klein deel nog steeds verkrijgbaar via http://live.brucespringsteen.net/catalog.aspx) heb ik nog heel vaak beluisterd. Springsteen On Broadway zal ik vooral nog eens bekijken, want mooi is het zeker, maar niet zo mooi en bijzonder als op die warme zomeravond in 2005. Erwin Zijleman