Direct bij de eerste noten hoor je het al. De Canadese band Tallies heeft een zwak voor dreampop en maakt hier geen geheim van. Tallies klinkt als de perfecte mix van The Sundays en Lush, maar de band uit Toronto heeft ook iets eigenzinnigs. In de bijzondere mix duiken de prima vocalen op in breed uitwaaiend gitaarwerk van grote schoonheid en keer op keer blijken de songs van de Canadese band van hoog niveau. De muziek van Tallies is melodieus en zonnig, maar ook ongrijpbaar en heerlijk zweverig. Niet iedereen zal er van houden, maar zeker voor liefhebbers van dreampop is dit er een om te koesteren.
Tallies is zeker niet de eerste band die teruggrijpt op de gloriejaren van de dreampop. Integendeel zelfs. De afgelopen jaren zijn zoveel platen in het genre verschenen dat ik de meeste platen die flirten met dreampop laat liggen en kies voor de klassiekers uit het verleden, waaronder die van Lush; nog steeds mijn favoriete band in het genre.
Het debuut van Tallies is echter een stuk interessanter. Waar de meeste bands die Tallies voor gingen de afgelopen jaren vooral probeerden om de klassiekers uit de dreampop nauwkeurig te reproduceren, kiest de Canadese band haar eigen weg.
Flarden dreampop worden in de openingstrack gecombineerd met zweverige gitaarmuren die zijn te beschrijven als shoegaze met een vleugje psychedelica, maar in de tweede track gaat het roer om en betovert Tallies met een opgewekt popliedje dat is te omschrijven als een opgevoerde versie van The Sundays. In beide tracks is het gitaarwerk mooi en veelkleurig en overtuigt zangeres Sarah Cogan met een opvallend eigen geluid dat op bijzondere wijze in de mix is verwerkt.
Ook in de derde track op de plaat hoor ik veel van The Sundays en maakt Tallies opnieuw indruk met fraai zweverig gitaarwerk en met de prima zang van het boegbeeld van de band. Ook de ritmesectie levert overigens prima werk en combineert melodieuze baslijnen met strak drumwerk. Het is muziek waar het stempel dreampop uitstekend op past, maar het is wel dreampop die de jaren 90 achter zich heeft gelaten en het heden in is gestapt.
Met breed uitwaaiend gitaarwerk en een stem die iets met je doet heeft Tallies al twee belangrijke ingrediënten van goede dreampop te pakken, maar het titelloze debuut van de band uit Toronto staat ook nog eens vol met geweldige songs. Het zijn heerlijk melodieuze songs vol zonnestralen, maar Tallies durft ook rauw en eigenzinnig te klinken.
Het debuut van Tallies is hierdoor een plaat die meerdere kanten op schiet. Het is aan de ene kant een plaat vol flarden uit het verleden, maar het is ook een plaat die eigentijds klinkt. Het is een plaat vol zonnige en verleidelijke popliedjes, maar Tallies durft ook te experimenteren. Het is een plaat die uitstekend in het hokje dreampop past, maar het is ook een plaat die de grenzen van het genre opzoekt.
Ik had als goed voornemen voor 2019 om dit jaar eens niet alle platen die voortborduren op het genre dat mij zo dierbaar is op te pikken, maar om het debuut van Tallies kan en wil ik niet heen. Prachtplaat. Erwin Zijleman
Het debuut van Tallies is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://tallies.bandcamp.com/album/tallies.