What Chaos Is Imaginary is een plaat met twee gezichten en het zijn de gezichten van Cleo Tucker en Harmony Tividad. De laatste grossiert nog steeds in bedwelmende en wonderschone dreampop, maar de eerste heeft door een proces van geslachtsverandering niet alleen een ander stemgeluid, maar lijkt ook een voorliefde te hebben voor rauwere en directere rock. Het komt in eerste instantie over als twee platen die aan elkaar zijn geplakt en niet al te veel met elkaar te maken lijken te hebben, maar langzaam maar zeker hoor je steeds meer verbanden en begint de nieuwe plaat van Girlpool te groeien. Zo goed als Powerplant vind ik hem nog niet, maar een van de betere releases van deze week is het zeker.
Het in 2017 verschenen Powerplant deed dat wel en imponeerde met een bijzondere mix van shoegaze, dreampop, noisepop en lo-fi. Het net wat vollere geluid bracht de muziek van Girlpool tot leven en combineerde de genadeloze verleiding van de bloedstollend mooie harmonieën met flink wat avontuur en diepgang.
Deze week verscheen de derde plaat van het Amerikaanse tweetal. De openingstrack van What Chaos Is Imaginary zette me direct op het verkeerde been. De plaat opent niet alleen met een vol en noisy geluid, maar wordt bovendien gedomineerd door een mannenstem. Cleo Tucker heeft besloten om als man door het leven te gaan en hormoonbehandelingen hebben de stembanden alvast een flinke zet in de goede richting gegeven.
Het levert een openingstrack op die heel ver is verwijderd van de muziek die ik tot dusver van Girlpool ken, maar de tweede track is weer een feest van herkenning. Harmony Tividad verleidt in deze tweede track met honingzoete vocalen en een song die uitstekend past in het hokje dreampop.
In de tweede track horen we ook nog de fantastische harmonieën die van Powerplant zo’n indrukwekkende plaat maakten, maar in veel tracks neemt of Cleo Tucker of Harmony Tividad het voortouw.
Vergeleken met Powerplant en zeker vergeleken met het debuut van Girlpool, is What Chaos Is Imaginary voorzien van een behoorlijk vol geluid. Het is nog altijd een geluid dat meerdere kanten op kan, zeker nu Cleo Tucker en Harmony Tividad meer als individuen hun stempel drukken op de plaat.
Het zijn vooralsnog vooral de songs van Harmony Tividad die op mij de meeste indruk maken. Ik heb nu eenmaal een zwak voor dreampop en zeker voor dreampop met engelachtige zang. Het vollere geluid op de plaat zit me geen moment in de weg en bevalt me over het algemeen wel, zeker omdat er ook nog flink wat songs zijn wanneer het tweetal zeer subtiel te werk gaat. Girlpool klinkt op What Chaos Is Imaginary nog steeds bijzonder, maar vult ook wat makkelijker de ruimte.
Het soms wel erg grote verschil tussen de songs van Cleo Tucker en Harmony Tividad zit me af en toe wel wat in de weg. Harmony Tividad heeft nog altijd een zwak voor dreampop en shoegaze, terwijl Cleo Tucker kiest voor avontuurlijke indie-rock en voor songs die in de verte soms een Beatlesque tintje hebben. De verschillen zijn overigens lang niet altijd even groot. Zeker wanneer Cleo Tucker kiest voor bezwerende klanken, wijkt alleen de stem nog af van de songs uit het verleden.
De plaat blijft overeind omdat Harmony Tividad wat zweverigheid en mysterie toevoegt aan de songs van Cleo Tucker, terwijl hij haar songs voorziet van een stevige aardse onderlaag. De twee stuwen elkaar hier en daar naar grote hoogten. What Chaos Is Imaginary maakt nog niet de onuitwisbare indruk die Powerplant in 2017 maakte, maar de op het eerste gehoor wat schizofreen overkomende plaat wint snel aan kracht, zeker wanneer de songs van Cleo Tucker en Harmony Tividad wat meer door elkaar gaan lopen en ze elkaar versterken in plaats van elkaar te beconcurreren en vooral wanneer de dreampop het net wint van de stoere of net wart minder spannende rock. Erwin Zijleman
De muziek van Girlpool is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Amerikaanse duo: https://girlpoool.bandcamp.com/album/what-chaos-is-imaginary.