Het verhaal achter Ponderosa van de Nederlandse band Emma Peel is triest, maar de muziek is wonderschoon. Zangeres Bibian Harmsen wist dat ze niet lang meer te leven had, maar wilde dit album per se af maken. Het is de kroon op het zo onderschatte werk van Emma Peel. Ponderosa overtuigt met prachtige klanken vol invloeden uit de Americana, de jazz en de indie-rock en betovert met de prachtige zang van Bibian Harmsen die alle kracht die ze nog in zich had gebruikte voor zang vol kracht, kwetsbaarheid en emotie. Het verhaal achter deze plaat is zeer indrukwekkend, maar de muzikale erfenis van Bibian Harmsen is nog indrukwekkender. Wat een mooie en bijzondere plaat.
De Nederlandse band, die zich heeft vernoemd naar het gelijknamige en buitengewoon fascinerende personage uit de Britse tv-serie The Avengers (in Nederland bekend als The Wrekers), trok een paar maanden geleden wel mijn aandacht met het trieste verhaal achter de plaat, maar de muziek hoorde ik pas een week geleden en is minstens even indrukwekkend.
Het trieste verhaal achter de plaat gaat over zangeres Bibian Harmsen bij wie eind 2011 een ernstige vorm van kanker wordt geconstateerd, waaraan ze al in de zomer van 2012 overlijdt. In het halfjaar dat haar nog gegeven was, werkte ze samen met haar partner Klaas ten Holt aan de laatste gezamenlijke plaat van hun band Emma Peel.
Het is een band die sinds 1994 bestaat en voor Ponderosa al drie uitstekende albums uitbracht, maar ondanks positieve recensies weet de band geen groot publiek te bereiken met haar even aangename als eigenzinnige muziek. Dat is afgelopen herfst helaas ook niet gelukt met Ponderosa, maar de plaat verdient absoluut een nieuwe kans.
Bibian Harmsen wilde de laatste plaat van Emma Peel waarop zij is te horen absoluut af maken en heeft haar ziel en zaligheid gelegd in de songs en in de vocalen op de plaat. Gezien haar snel verslechterende conditie koste dit de nodige moeite, maar toen ze in de zomer van 2012 overleed stonden alle zangpartijen op de plaat. Klaas ten Holt heeft de plaat vervolgens afgemaakt, waarna Ponderosa lang op de plank bleef liggen.
De plaat werd gemaakt met bescheiden middelen en dat is ook wel te horen. Het geluid is puur en eerlijk en lijkt vrijwel live in de studio ingespeeld. Ik ben normaal gesproken niet vies van producties vol tierelantijntjes, maar het pure geluid van Emma Peel op Ponderosa heeft zijn charme.
Emma Peel is op haar vierde plaat nog wat verder opgeschoven richting Americana, al hoor ik hier en daar ook nog wel wat invloeden uit de indie-rock. Een psychedelisch tintje en wat jazzy klanken maken het geluid van Emma Peel compleet.
Ponderosa is in muzikaal opzicht een aansprekende plaat. Het gitaarwerk op de plaat is veelkleurig en van hoog niveau. Klaas ten Holt speelt mooie ruimtelijke akkoorden, maar kan ook uit de voeten met bluesy licks of fraai jazzy gitaarwerk. Ook de bijdragen van de lap steel en de trombone van Joost Buis zijn uitermate trefzeker en dit geldt ook voor het drumwerk van Alan Purves.
Ponderosa beweegt zich tussen meerdere genres en bestrijkt uiteindelijk het hele palet van pure Americana tot de jazzy popmuziek van een band als Fairground Attraction. De prima muzikanten op de plaat staan op Ponderosa wel in de schaduw van Bibian Harmsen die nog een keer laat horen wat een goede zangeres ze is. De vocalen zijn ondanks haar ziekte krachtig, maar ook emotievol en incidenteel kwetsbaar. Het zijn vocalen die Ponderosa naar een nog wat hoger plan tillen en er een plaat van maken die je gehoord moet hebben. Hierna kun je de plaat van Emma Peel alleen maar koesteren. Erwin Zijleman
Ponderosa staat nu gelukkig ook op Spotify en Apple Music, maar koop vooral de cd via de website van Plato/Concerto, dat het uitbrengen van de plaat mogelijk maakte: https://www.platomania.nl/album/6334705/ponderosa/emma-peel.