Matt Andersen heeft een geweldige reputatie als live-muzikant, maar zijn albums ken ik eerlijk gezegd niet zo goed. Als ze net zo goed zijn als zijn nieuwe album heb ik heel wat gemist, want Halfway Home By Morning is een heerlijk album met vooral invloeden uit de blues, soul en rootsrock. De band is uitstekend, Matt Andersen is een geweldig gitarist en schrijft uitstekende songs en is ook nog eens voorzien van een rauwe en soulvolle strot. De zwoele soul en blues doen het uitstekend op de achtergrond, maar luister net wat beter en je hoort hoe goed deze Canadese muzikant is. Topalbum.
Daar heb ik me zelf ook schuldig aan gemaakt, want tot voor kort had ik geen enkel album van de Canadees in de kast staan. Hoe zijn nieuwe album zich verhoudt tot zijn voorgangers kan ik dan ook niet zeggen, maar dat Halfway Home By Morning een uitstekend album is, is voor mij zeker.
Matt Andersen maakt op het podium een mix van blues, soul en rootsrock en dat doet hij ook op zijn nieuwe plaat. De Canadees heeft een prima band om zich heen verzameld en laat zich begeleiden door een aantal heerlijk soulvolle achtergrondzangeressen. Het levert een lekker vol geluid op met fraai orgelspel en hier en daar moddervette blazers, maar er is gelukkig nog alle ruimte voor het gitaarspel en de stem van Matt Andersen.
De Canadese muzikant is een overtuigend bluesgitarist, die niet eindeloos soleert, maar heerlijke bluesy licks speelt. Hij is ook nog eens voorzien van een opvallend rauwe en doorleefde strot en het is een strot vol soul. Bij eerste beluistering van Halfway Home By Morning had ik vooral associaties met de muziek van Robert Cray en die heb ik heel hoog zitten. Ook bij Matt Andersen gaan de songs voor het gitaarwerk en net als Robert Cray kan Matt Andersen niet alleen rauw en doorleefd, maar ook heerlijk soepel zingen.
De criticus zal beweren dat er niet veel nieuws is te horen op Halfway Home By Morning. Dat is op zich waar. Matt Andersen kleurt op zijn nieuwe plaat vooral binnen de lijntjes van de soulvolle en bluesy rootsrock, maar dat doen er wel meer in dit genre. Het gaat om de details en die zijn prachtig.
Zo is het gitaarspel van de Canadese muzikant van een bijzonder hoog niveau. Matt Andersen verliest zich maar zelden in langere solo’s, maar schept er net zoveel genoegen in om slechts een paar noten te spelen, maar wel noten die dwars door de ziel snijden. Datzelfde doet hij met zijn stem. Matt Andersen beschikt over een bijzonder krachtige soulstem, maar hij doseert deze op Halfway Home By The Morning op grootse wijze.
Zeker wanneer de emotie het wint van de kracht, is de zang van Matt Andersen van een bijzondere schoonheid en ontroert hij bijzonder makkelijk. Als dan ook nog eens Amy Helm opduikt voor een bijzonder fraai duet, speelt Matt Andersen een gewonnen wedstrijd. Halfway Home By Morning is dan pas drie tracks oud, maar ook de tien tracks die volgen zijn wonderschoon.
De laid back tracks slepen je het diepe Zuiden van de Verenigde Staten in en ontroeren, zeker wanneer de Canadees in de uiterst ingetogen slottrack zijn overleden oom eert met een song die garant staat voor heel veel kippenvel. Prachtmuzikant. Prachtalbum. Erwin Zijleman