Een producer van naam en faam en een aantal geweldige muzikanten tillen het nieuwe album van Sara Bareilles een flink stuk omhoog, maar de Amerikaanse singer-songwriter zorgt zelf voor de grootste sprong voorwaarts door een serie geweldige songs af te leveren en door te imponeren als zangeres. Het levert een tijdloos singer-songwriter album af dat net zo makkelijk flirt met pop en rock als met soul en roots. Het is zo’n album dat je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen, maar het is ook een album dat steeds leuker en beter wordt. Ik was nooit zo gek op Sara Bareilles, maar dit album is echt geweldig.
Sindsdien heb ik eerlijk gezegd niet meer geluisterd naar de albums van de Amerikaanse singer-songwriter, al is het maar omdat ze niet zo stevig gepromoot werden als met name Little Voice uit 2007 en ik ze daarom deels simpelweg gemist heb. Terecht of niet? Ik heb eerlijk gezegd geen idee.
Ik had hier waarschijnlijk geen verandering in gebracht wanneer ik niet had gelezen dat haar nieuwe album, het vorige week verschenen Amidst The Chaos, is geproduceerd door niemand minder dan T-Bone Burnett.
Deze Amerikaanse muzikant en producer verbond zijn naam de afgelopen decennia niet alleen aan de allergrootsten, maar stond bovendien garant voor een mooi, vaak wat traditioneel en organisch aandoend geluid. Alle reden dus om te luisteren naar het nieuwe album van Sara Bareilles. Het is me zeker niet tegengevallen.
T-Bone Burnett heeft de songs op Amidst The Chaos, zoals verwacht, voorzien van een organischer, meer roots georiënteerd en minder blinkend geluid dan we van Sara Bareilles gewend zijn. Bovendien lokte de topproducer flink wat topmuzikanten naar de studio, onder wie grootheden als Jim Keltner, Dennis Crouch, Blake Mills, Patrick Warren, Jay Bellerose en Marc Ribot.
Met zo’n producer en zulke muzikanten maak je al bijna geen slecht album meer, maar ook Sara Bareilles heeft flink bijgedragen aan de kwaliteit van Amidst The Chaos. Vergeleken met haar vorige albums hebben invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek aan terrein gewonnen, maar de pop is zeker niet helemaal verdwenen uit de muziek van Sara Bareilles.
Amidst The Chaos staat vol met popsongs die zich hebben laten inspireren door de tijdloze singer-songwriter albums uit de jaren 70, maar het nieuwe album van Sara Bareilles klinkt ook eigentijds, zeker wanneer de Amerikaanse singer-songwriter opschuift richting pop en rock, of juist een opvallend soulvol geluid laat horen. In muzikaal opzicht is het smullen, alleen al vanwege de aanwezigheid van meesterdrummers Jim Keltner en Jay Belleros en een topgitarist als Blake Mills, maar ook in vocaal opzicht is Amidst The Chaos een indrukwekkend album.
Sara Bareilles liet als popzangeres al wel horen dat ze kan zingen, maar de zang op haar nieuwe album is nog een flink stuk beter. Het draagt stevig bij aan de kwaliteit van dit album, dat in de meest toegankelijke momenten doet denken aan de albums van Paula Cole, maar in de meest lome en jazzy momenten ook doet denken aan Norah Jones en hier en daar ook nog eens laat horen hoe Fiona Apple zou kunnen klinken als ze een aantal van haar demonen zou afschudden. Een vleugje Barbara Streisand maakt het af.
T-Bone Burnett heeft de muzikanten voor het uitzoeken en gaat alleen met de besten in zee. Dat Sara Bareilles over de potentie beschikt om tot de besten te behoren heeft de Amerikaan goed gehoord. Verrassend sterk album dit. Erwin Zijleman