20 jaar geleden ontdekte ik bij toeval de muziek van Eleni Mandell en sindsdien weet ze me met ieder nieuw album te verrassen. Ook haar nieuwe album is er weer een van een bijzondere schoonheid. Wake Up Again is een wat donker klinkend en opvallend intens album, waarop prachtige gitaarlijnen samenvloeien met de bijzondere stem van de singer-songwriter uit Los Angeles. Eleni Mandell klinkt ook op haar nieuwe album weer net wat anders dan op haar vorige albums, maar de kwaliteit spat er ook dit keer van af. Het is een album dat zich niet in een hokje laat duwen maar meerdere genres laat samenvloeien in een geluid dat intrigeert en betovert. Topalbum nummer 11 van deze helaas zeer onderschatte muzikante.
De tien albums die de Amerikaanse singer-songwriter tussen 1999 en 2015 maakte zijn me allemaal zeer dierbaar en ondanks het feit dat ze allemaal het unieke stempel van Eleni Mandell bevatten, zijn ze ook allemaal verschillend.
Eleni Mandell had in haar jongere jaren niemand minder dan Chuck E. Weiss als mentor en liet zich in deze jaren vooral inspireren door de muziek van haar held Tom Waits. Sindsdien maakte ze net zo makkelijk pure country met een hang naar de jaren 70 als stekelige rock die haar de vergelijking met PJ Harvey opleverde.
De afgelopen jaren was het helaas wat stil rond de singer-songwriter uit Los Angeles, maar Eleni Mandell keerde deze week gelukkig terug met album nummer elf. Wake Up Again kreeg vorm op een moment dat Eleni Mandell songwriting cursussen gaf in een Amerikaanse vrouwengevangenis, wat een aantal mooie en vaak wat donkere verhalen heeft opgeleverd.
Ook Wake Up Again is weer voorzien van een geluid dat onmiskenbaar klinkt als Eleni Mandell, maar de muzikante uit Los Angeles legt ook dit keer weer net wat andere accenten. De openingstrack Circumstance valt direct op met een donkere basis van bas en drums, die wordt doorsneden met bijzonder klinkende gitaarlijnen van de mij onbekende Milo Jones en natuurlijk met de prachtige stem van Eleni Mandell.
De wat uitwaaiende en galmende gitaarlijnen keren terug in alle songs op Wake Up Again en geven de muziek van Eleni Mandell iets ruimtelijks maar ook iets eigenzinnigs. Ik heb altijd al een enorm zwak gehad voor de zang op haar albums, maar op Wake Up Again zingt Eleni Mandell nog net wat intenser, wat de impact van haar songs verder vergroot.
Eleni Mandell deelt haar songwriting skills tegenwoordig kennelijk met anderen, maar blijft zelf een klasse apart. Haar nieuwe album staat vol met songs die je vastgrijpen en die je vervolgens zelf niet meer los wilt laten. Het zijn songs die aanspreken door de teksten en de zang, maar ook de instrumentatie op Wake Up Again is weer een kunststukje.
Eleni Mandell beheerst de zeldzame kunst om Amerikaanse rootsmuziek binnen een paar minuten om te laten slaan in stekelige indie-rock en schakelt ook net zo makkelijk weer terug of verleidt met jazzy klanken. Ook Wake Up Again laat zich hierdoor nauwelijks in een hokje duwen of het moet het hokje albums van een bijzondere schoonheid zijn.
Ik was direct diep onder de indruk van het bijzonder klinkende gitaarwerk op het nieuwe album van Eleni Mandell en van haar zang en beiden worden eigenlijk alleen maar mooier en trefzekerder, waardoor Wake Up Again al snel uitgroeit van een prima plaat tot een van de parels in het bijzondere oeuvre van Eleni Mandell, wat gezien de hoge en constante kwaliteit van haar albums absoluut iets wil zeggen.
Wake Up Again duikt in de meeste releaselijsten van deze week niet op en zelf pikte ik het album ook bij toeval op. Doodzonde, want Wake Up Again behoort deze week, deze maand en dit jaar tot de beste albums. Eleni Mandell is de naam, luister zeker eens naar haar prachtige muziek. Erwin Zijleman
De muziek van Eleni Mandell is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://elenimandell.bandcamp.com/album/wake-up-again.