Het is lastig te geloven dat het debuut van Neneh Cherry al meer dan dertig jaar oud is. Destijds was het een album vol wereldhits, maar het is ook een album dat de popmuziek tot op de dag van vandaag heeft beïnvloed. Neneh Cherry vermengde op haar debuut meerdere genres en goot er een aanstekelijk popsausje overheen. Het is bij dit soort albums altijd even afwachten hoe ze de tand des tijds hebben doorstaan, maar Raw Like Sushi doorstaat de test glansrijk. De popsongs op het album klinken nog net zo fris en energiek als 30 jaar geleden en leverden een debuut op dat net zo interessant is als de experimentelere albums die Neneh Cherry decennia later zou maken.
Ze maakte kort deel uit van The Slits en wat langer van de cultband Rip Ric + Panic, maar had al snel meer ambities dan een rol op de achtergrond. In het najaar van 1988 dook Neneh Cherry op met haar eerste solosingle en in de zomer van 1989 volgde haar debuutalbum, Raw Like Sushi.
Het debuut van Neneh Cherry was uitermate succesvol en maakte van de jonge Zweedse muzikante direct een wereldster. Neneh Cherry verraste met een fris eigen geluid vol invloeden en verpakte deze invloeden ook nog eens in bijzonder aanstekelijke songs, die haar een imposante rij wereldhits opleverde.
Iets meer dan 30 jaar na de release van het debuut van Neneh Cherry wordt de 30e verjaardag van Raw Like Sushi gevierd met een heruitgave, die naast het originele album vooral remixes bevat. Ik ben geen groot liefhebber van remixes, maar ben verrast door de mate waarin de originele tracks van Raw Like Sushi de tand des tijds hebben doorstaan.
De mix van onder andere pop, R&B, rap, dub, hiphop, jazz, wereldmuziek, soul en triphop (een genre dat destijds nog niet officieel was uitgevonden) liet in 1989 een nieuw geluid horen en het is een geluid dat tot op de dag van vandaag invloedrijk is. Neneh Cherry maakte aan het eind van de jaren 80 een blauwdruk voor de hedendaagse popmuziek, maar het is ook popmuziek die in artistiek opzicht zeer interessant is. Raw Like Sushi klinkt nog net zo fris, sprankelend en eigentijds als ruim 30 jaar geleden en bewijst het ongelijk van een ieder die haar in 1989 in het hokje kleurloze popmuziek duwde.
Neneh Cherry was sinds haar debuut niet overdreven productief, maar alles dat ze sindsdien heeft uitgebracht is van hoog niveau. De laatste paar albums van de Zweedse muzikante waren experimenteler en jazzier, maar ook de aanstekelijke songs van Raw Like Sushi gaan er na al die jaren nog in als koek. Het album valt direct vanaf de openingstrack Buffalo Stance op door een enorme hoeveelheid passie en energie, waarna in sneltreinvaart alle singles van het album voorbij komen. Ook de songs die het destijds niet tot single schopten zijn zeer de moeite waard en doen niet onder voor de songs die zich dertig jaar geleden al in het geheugen nestelden.
Ik had Raw Like Sushi echt al vele jaren niet meer beluisterd, maar wat is het nog altijd een sterk album. De extra’s zijn alleen interessant als je een zwak hebt voor remixes, wat wel in het tijdsbeeld van het album past, maar met alleen het originele album heb je wat mij betreft het beste wel in handen. Hernieuwde beluistering van Raw Like Sushi bevestigt niet alleen de invloed die het album heeft gehad, maar rechtvaardigt wat mij betreft ook de conclusie dat Neneh Cherry met haar debuut een ware klassieker afleverde. Erwin Zijleman