Bij eerste beluistering kabbelde Love Is The King van Jeff Tweedy voort zonder heel veel indruk te maken, maar hoe vaker ik naar het nieuwe soloalbum van de Amerikaanse muzikant luister, hoe beter het wordt. Love Is The King werd gemaakt tijdens de Amerikaanse lockdown en dat hoor je. Jeff Tweedy en zijn zonen maken ontspannen muziek en het is muziek die overloopt van nostalgie en melancholie. Love Is The King is betrekkelijk sober ingekleurd, maar bij aandachtige beluistering is er veel moois te horen op een album dat het talent van Jeff Tweedy nog eens onderstreept. Het is een wat traditioneler klinkend album, zodat het avontuur bewaard kan worden voor Wilco.
Het is inmiddels een imposante stapel albums waarop de naam van Jeff Tweedy prijkt. De Amerikaanse muzikant stond aan het begin van de jaren 90 aan de basis van de alt-country met zijn band Uncle Tupelo en bouwt vanaf de tweede helft van de jaren 90 aan het indrukwekkende oeuvre van Wilco. Hiernaast zijn er projecten als Loose Fur en is er natuurlijk het solowerk van Jeff Tweedy.
Dat solowerk werd vorige week verder uitgebreid met Love Is The King en het is het zoveelste kunststukje van Jeff Tweedy. Love Is The King volgt op de soloalbums Warm en Warmer en op het fraaie Ode To Joy van Wilco.
Het is een album dat overigens ook best onder de naam Tweedy had kunnen worden uitgebracht. Onder deze naam maakte Jeff Tweedy in 2014 immers een uitstekend album (Sukierae) met zijn zoon Spencer en deze Spencer Tweedy is ook van de partij op Love Is The King. Jeff en Spencer tekenen op Love Is The King voor alle instrumenten, terwijl een andere zoon van Jeff Tweedy, Sammy, hier en daar wat achtergrondzang toevoegt. In essentie is Love Is The King daarom het tweede album van Tweedy en het is een uitstekend album geworden.
Het is een album dat werd gemaakt tijdens de Amerikaanse lockdown die Jeff Tweedy en zijn zonen aan het huis gekluisterd hield. Ik zal niet beweren dat Love Is The King een typisch lockdown album is, maar het is wel een album met een bijzondere sfeer. Jeff en Spencer Tweedy maken op ontspannen wijze muziek en dat levert op het eerste gehoor een album op dat zich vrij langzaam voortsleept.
Het is een album dat gevuld is met muziek die vooral invloeden uit de folk en de country laat horen, met hier en daar wat inspiratie uit de rockversies van beide genres. Het is op het eerste gehoor ontspannen huisvlijt die niet heel opwindend klinkt, maar Love Is The King is een album vol groeibriljanten.
Zeker wanneer je het album met de koptelefoon beluistert hoor je hoe mooi de ingehouden maar toch ook veelkleurige instrumentatie is. Het is een instrumentatie die fraai kleurt bij de vaak wat zachte vocalen van Jeff Tweedy.
Love Is The King is een album vol melancholie dat past in deze tijd, maar het is ook een album dat past in het rijke oeuvre van Jeff Tweedy. De Amerikaanse muzikant bewaart zijn spannendste muziek voor Wilco, maar ook de wat traditioneler aandoende rootsmuziek op Love Is The King is van hoog niveau.
Ik was bij eerste beluistering niet direct overtuigt van dit niveau, maar hoe vaker ik naar het album luister, hoe nadrukkelijker de huisvlijt van de familie Tweedy zich opdringt. Love Is The King klinkt hier en daar als een album dat ook in de jaren 70 had kunnen worden gemaakt en verruilt de alternatieve country van Uncle Tupelo weer voor de oorspronkelijke country van weleer.
De vrouw van Jeff Tweedy heeft vastgelegd hoe het album werd gemaakt, wat beelden oplevert van een gezin dat thuis opgesloten zit en de tijd vult met het maken van muziek. Dit soort beelden ontbreekt meestal, maar het heeft mijn kijk op Love Is The King nog wat sympathieker gemaakt. Volgend jaar is het hopelijk weer tijd voor een spannend Wilco album, maar dit jaar past de ingetogen muziek zonder opsmuk van de familie Tweedy misschien wel beter. Erwin Zijleman
Love Is The King van Jeff Tweedy is verkrijgbaar via de Mania webshop:
De muziek van Jeff Tweedy is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://jefftweedy.bandcamp.com/album/love-is-the-king.