De tijd waarin de Britse band Tunng opdook met het nieuwe folktronica genre ligt inmiddels een tijd achter ons, maar waar veel pioniers in het genre wat bleven steken in de pioniersdagen, is Tunng zich altijd blijven ontwikkelen. Het leverde twee jaar geleden het uitstekende Songs You Make At Night op en dat album wordt nu gevolgd door het ambitieuze of zelfs pretentieuze Tunng Presents … DEAD CLUB. Los van alle verhalen rond het album, onder andere vastgelegd in podcasts, komt Tunng op de proppen met een buitengewoon avontuurlijk album waarop de Britse band wederom de muzikale grenzen verlegd. Soms toegankelijk, soms ongrijpbaar, maar altijd van hoog niveau.
De Britse band Tunng dook een kleine vijftien jaar geleden op en schaarde zich met haar debuutalbum onder de pioniers van het nieuwe folktronica genre. Dat genre is Tunng al lang ontgroeid, wat twee jaar geleden resulteerde in het bijzonder fraaie en absoluut jaarlijstjeswaardige Songs You Make At Night, waarop ook onder andere psychedelica, progrock, synthpop, electropop en avant garde hun weg hadden gevonden naar de muziek van Tunng.
Deze week keert de Britse band terug met een nieuw album of eigenlijk met een project. Tunng Presents … DEAD CLUB is een buitengewoon ambitieus project over de dood, verlies en rouw, dat bestaat uit een serie podcasts en een album. Aan de podcasts heb ik me slechts kort gewaagd, maar het album Tunng Presents … DEAD CLUB laat zich ook prima als een op zichzelf staand product beluisteren. Het is een album dat door het concept net wat minder toegankelijk is dan zijn voorganger, maar aan de andere kant wordt de lijn van Songs You Make At Night ook doorgetrokken.
Tunng is nog niet helemaal vergeten dat het ooit behoorde tot de pioniers van de folktronica. Ook veel songs op het nieuwe album klinken folky en elektronica speelt een belangrijke rol op het album. Toch is het te simpel om het etiket folktronica op Tunng Presents … DEAD CLUB te plakken. De Britse band experimenteert er ook dit keer flink op los en verwerkt wederom invloeden uit de psychedelica en de progrock.
Tunng Presents … DEAD CLUB klinkt hier en daar als de muziek die Genesis met Peter Gabriel in de gelederen niet meer heeft gemaakt, wat me direct brengt bij associaties met de muziek van Elbow. Tunng heeft de elektronische basis van haar eerste albums deels afgezworen en maakt op haar nieuwe album indruk met een organisch geluid waar elektronica doorheen is geweven.
Zeker wanneer wordt gekozen voor wat langere instrumentale passages of wanneer spoken word door de muziek van Tunng wordt gemixt, is Tunng Presents … DEAD CLUB een behoorlijk experimenteel album, maar het album heeft ook absoluut zijn toegankelijkere momenten. Het hele project is behoorlijk ambitieus of zelfs pretentieus, maar het losse album bevalt me uitstekend.
Het is bijzonder hoe Tunng bij vlagen behoorlijk minimalistische klanken kan verrijken met warme vocalen of hoe de band haar muziek steeds toch wat rijker inkleurt, tot bijna groots en meeslepend aan toe. Het is zeker geen makkelijk album, al is het maar omdat Tunng hier en daar maar van de hak op de tak blijft springen, maar door de vele verrassende wendingen intrigeert het album hopeloos.
Tunng Presents … DEAD CLUB is ondanks al het avontuur overigens ook een album met lekker in het gehoor liggende popliedjes, wat verder bijdraagt aan het vat vol tegenstrijdigheden dat het album is. Zeker de zang op het album, met een hoofdrol voor de fraaie wijze waarop mannen en vrouwenstemmen elkaar versterken, geeft het nieuwe album van Tunng een aards karakter, al kan de muziek op het album de vaste grond onder je voeten in één keer wegnemen.
Ik heb Tunng Presents … DEAD CLUB inmiddels vele malen gehoord, maar het album biedt nog weinig houvast. Ondertussen betovert de nieuwe muziek van Tunng meer en meer. Dit had ik 15 jaar geleden toch niet gezocht achter de Britse band. Erwin Zijleman
De muziek van Tunng is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://tunng.bandcamp.com/album/tunng-presents-dead-club.
