Ik ging er van uit dat ik in 2020 wel genoeg albums van vrouwelijke singer-songwriters in het folky segment had gehoord, maar langzaam maar zeker werd ik toch steeds meer verrast door het debuut van Kass Richards, die tot dusver vooral bekend was van de band U.S. Girls. Deze Kass Richards heeft een solodebuut afgeleverd dat opvalt door zachte en heldere vocalen, maar dat in eerste instantie vooral indruk maakt met een hele bijzondere instrumentatie waarin nogal wat instrumenten worden gebruikt en waarin akoestische snareninstrumenten prachtig samenvloeien met orgels en antieke synths. Het levert een eigenzinnige en eigentijdse variant van de Appalachen folk op.
Kass Richards is een singer-songwriter uit Boston, Massachusetts, die de afgelopen jaren deel uit maakte van de band rond Meg Remy, U.S. Girls (overigens absoluut aan te bevelen). Met The Language Shadow levert ze haar solodebuut af en het is een debuut dat me uitstekend bevalt.
Kass Richards timmerde tot dusver vooral aan de weg als multi-instrumentalist en laat ook op haar eerste soloalbum horen dat ze op flink wat instrumenten uit de voeten kan. Het zijn vooral akoestische snareninstrumenten waaronder de dulcimer uit de Appalachen, die de muziek van Kass Richards voorzien van een folky ondertoon.
The Language Shadow valt ook nog eens op door de heldere vocalen die je op zoveel folk albums tegen komt, maar het debuut van de Amerikaanse singer-songwriter is zeker geen standaard folk album. De akoestische snareninstrumenten krijgen op The Language Shadow gezelschap van uiteenlopende orgels en van antieke synthesizers als de Moog en de Mellotron en om het geluid nog wat spannender te maken zijn er ook nog bijdragen van de “electric ghost guitar” en een cello.
Kass Richards kiest op haar debuut vooral voor stemmige en vaak wat donkere klanken en het zijn klanken die je door het grote aantal instrumenten dat wordt gebruikt makkelijk betoveren. Zeker wanneer het geluid wat donkerder van tint wordt, zijn het klanken die kunnen worden beschreven met termen als bezwerend, vervreemdend of zelfs spookachtig, maar Kass Richards verrast net zo makkelijk met klanken die kunnen worden gekarakteriseerd als wonderschoon en sprookjesachtig.
De bijzondere instrumentatie zorgt er in ieder geval voor dat Kass Richards anders klinkt dan de meeste van haar soortgenoten en dat is een groot goed. De instrumentatie kleurt bovendien prachtig bij haar vaak fluisterzachte, maar op hetzelfde moment ook emotievolle zang, die al even onderscheidend is als de instrumentatie.
Hier en daar maakt Kass Richards muziek die zo lijkt weggelopen uit de Appalachen, maar waar door Appalachen folk geïnspireerde muziek vaak net zo stokoud klinkt als de originelen, slaagt Kass Richards er in om haar versie van Appalachen folk flink te moderniseren. Dat doet ze vooral door elektronica toe te voegen aan haar geluid, maar ook als de instrumentatie sober en akoestisch wordt gehouden, heb ik bij beluistering van The Language Shadow geen associaties met de muziek die honderd jaar geleden werd gemaakt in de Amerikaanse bergketen.
De songs op The Language Shadow werden in eerste instantie vrij sober opgenomen in Canada met technicus Shae Brossard en later verder ingekleurd, waarbij de Canadese singer-songwriter Basia Bulat samen met Kass Richards de productie voor haar rekening nam. Het zal niet meevallen om in de laatste weken van het jaar, waarin veel muziekliefhebbers aan het terugblikken zijn, op te vallen met nieuwe muziek, maar The Language Shadow van Kass Richards is een knap gemaakt en bijzonder klinkend album dat absoluut aandacht verdient.
Ik had het album bij hele vluchtige beluistering opzij geschoven als wat te zweverig, maar in de herkansing hoorde ik toch vooral aardse klanken die over de potentie beschikken om dit fraaie album steeds iets verder op te tillen. Erwin Zijleman
De muziek van Kass Richards is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://kassrichards.bandcamp.com/album/the-language-shadow.