Sault duikt momenteel op in nogal wat jaarlijstjes en dat is niet voor niets. Het Britse muzikantencollectief intrigeert hopeloos met een mix van soul, R&B, psychedelica, triphop, disco, funk, Afrobeat en pop en dat is nog maar het topje van de ijsberg. De ene keer is het aanstekelijk en toegankelijk, de volgende keer klinkt het fragmentarisch en experimenteel, maar als je eenmaal gewend bent aan het geluid van Sault worden de twee albums van de band alleen maar beter. Het zijn albums die passen tussen memorabele R&B albums van de afgelopen jaren, maar Prince zou dit ook zomaar gemaakt kunnen hebben als hij nog onder ons was geweest.
Er zijn inmiddels al flink wat jaarlijstjes gepubliceerd, waaronder die van gerenommeerde muziektijdschriften en muziekwebsites. Ik zie veel verschillen tussen deze lijstjes, maar ook wel wat overeenkomsten. Zo duikt Sault hoog op in vrijwel alle lijstjes en meestal niet met één, maar met twee albums.
Dat laatste is niet nieuw, want Big Thief deed vorig jaar hetzelfde. Nieuw is wel dat de muziek van Sault me vrijwel volledig is ontgaan het afgelopen jaar, net als het feit dat het wat geheimzinnige collectief dit jaar twee albums heeft uitgebracht. Deze albums hebben deels dezelfde titel en zijn ook in een nagenoeg identieke hoes gestoken, wat mijn verwarring enigszins begrijpelijk maakt.
Ik heb een van de albums en misschien zelfs wel allebei de albums in de week van de release kort beluisterd, maar Sault maakte toen op mij geen onuitwisbare indruk. Dat is op zich niet zo gek, want Sault maakt geen muziek die zich onmiddellijk opdringt, zeker als je niet heel bekend bent met R&B of een grote liefde voor het genre hebt.
Sault is volgens de informatie op het Internet een R&B collectief rond de kernleden Dean "Inflo" Josiah Cover en Cleopatra "Cleo Sol" Nikolic. Samen met een aantal gastmuzikanten werd in de zomer Untitled (Black Is) uitgebracht. Het is een album dat niet misstaat in het hokje R&B, maar Sault laat zich niet altijd in dit hokje duwen. Untitled (Black Is) flirt immers net zo nadrukkelijk met onder andere soul, psychedelica en pop.
Het Britse collectief varieert hierbij tussen lekker in het gehoor liggende popsongs en wat fragmentarisch klinkende songs die wat meer het experiment opzoeken. Bij hele vluchtige beluistering deed het me zoals gezegd niet zoveel, maar Sault maakt muziek die de tijd moet krijgen om te groeien.
Ik werd het eerst overtuigd door de wat zwoelere soul en R&B tracks die redelijk tussen de lijntjes kleuren, maar bij herhaalde beluistering viel er steeds meer op zijn plek en deed de muziek van Sault me qua avontuur wel wat denken aan de albums van Solange, die binnen de R&B in een ander universum opereert dan de popprinsessen binnen het genre.
Welke vergelijking je ook kiest, het zijn vergelijkingen die altijd maar even stand houden. Sault schakelt moeiteloos tussen avontuurlijke R&B, zwoele soul, de kosmische soul uit de jaren 60 of juist hedendaagse pop, maar Sault kan ook zomaar opschuiven richting de Afrobeat die een aantal decennia geleden door Fela Kuti op de kaart werd gezet.
Na Untitled (Black Is) verscheen in de herfst ook nog eens Untitled (Rise), dat nog eens 50 minuten toevoegt aan de 56 minuten van zijn voorganger. De albums verschillen niet heel erg van elkaar, al klinkt Rise hier en daar wat toegankelijker met funky impulsen.
Het levert alles bij elkaar een luistertrip van zeven kwartier op. Het is een luistertrip die uitnodigt tot het uitpluizen van al het moois, maar je kunt de muziek van Sault ook wel op de achtergrond laten voortkabbelen, waarbij vooral de ritmes zich zullen opdringen.
In tegenstelling tot bij Big Thief vorig jaar, vind ik twee albums van Sault wel wat veel van het goede en had het beste van beide albums wat mij betreft ook best kunnen worden gecombineerd op een enkel album, al zou dat misschien ten koste gaan van de psychedelisch aandoende intermezzo’s, die absoluut van waarde zijn in de muziek van het Britse collectief.
Of Sault ook hoog in mijn jaarlijst gaat opduiken weet ik nog niet, maar dat de twee albums van de band te goed zijn om over het hoofd te zien is voor mij wel zeker. En vooralsnog worden de albums van de Britse band alleen maar interessanter. Erwin Zijleman
De twee albums van Sault zijn verkrijgbaar via de Mania webshop:
De muziek van Sault is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://saultglobal.bandcamp.com/music.