19 januari 2021

Midnight Sister - Painting The Roses

Midnight Sister stort een fascinerende hoeveelheid invloeden over je heen en maakt het je niet altijd makkelijk, maar op hetzelfde moment is Painting The Roses een wonderschone luistertrip
Painting The Roses van Midnight Sister is een album waarmee je bijna drie kwartier kunt ontsnappen aan de dagelijkse realiteit. Het duo uit Los Angeles is goed voor dromerige en vaak beeldende klanken die makkelijk betoveren, maar hiermee is het verhaal van het tweede album van Midnight Sister nog lang niet verteld. Painting The Roses staat immers ook bol van de invloeden en de verrassende wendingen en stuurt steeds weer een net wat andere kant op. Van dromerig en filmisch tot bijna theatraal of tot muziek die de invloeden uit de 70s funk en disco niet schuwt. Het levert een album op dat zich niet in een hokje laat duwen en je keer op keer in positieve zin verrast.


Midnight Sister is een duo uit Los Angeles dat bestaat uit de klassiek opgeleide muzikant Ari Balouzian en kunstenaar en filmmaker Juliana Giraffe. De twee debuteerden in de herfst van 2017 in de pop met Saturn Over Sunset, dat ik op zich wel interessant vond, maar uiteindelijk toch niet goed genoeg vond om door mij een krent uit de pop genoemd te worden. 

Het deze week verschenen Painting The Roses vind ik een flink stuk beter. Het duo uit Los Angeles heeft op haar tweede album een eigen geluid gevonden en het is een eigen geluid dat zowel vermaakt als intrigeert. 

Bij oppervlakkige beluistering hoor je vooral heerlijk dromerige songs die hier en daar kunnen ontaarden in beeldende klanken die het goed zouden doen bij een film. Dat laatste is gezien de achtergrond van de twee leden van Midnight Sister niet verbazingwekkend en zeker wanneer op Painting The Roses wordt gekozen voor stevig aangezette blazers- of strijkersarrangementen of vocale uitspattingen hoor je ook de klassieke achtergrond van Ari Balouzian duidelijk terug. 

Midnight Sister verleidt zoals gezegd met enige regelmaat met mooie en dromerige klanken, maar het duo uit Los Angeles is niet van plan om het je de hele speelduur makkelijk te maken. Juliana Giraffe is om te beginnen zeker geen doorsnee zangeres. Hier en daar kan ze mooi en fluisterzacht zingen, maar ze schuwt ook het net wat experimentelere werk niet en drukt dan nadrukkelijk haar stempel op de muziek van Midnight Sister met expressieve of zelfs wat theatrale vocalen. 

Ook in muzikaal opzicht laat Painting The Roses zich lang niet altijd makkelijk in een hokje duwen. Filmmuziek (terug tot de eerste versie van Wizard of Oz) is een al eerder genoemd ingrediĆ«nt in de muziek van Midnight Sister, maar het duo flirt ook opzichtig met 70s en 80s disco en funk (denk aan Tom Tom Club), met 50s girlpop, 40s jazz en 30s theater en filmmuziek. Hier blijft het zeker niet bij, want bij iedere beluistering van het album duiken er weer nieuwe lagen en invloeden op en schakelt het duo als een kameleon tussen zeer uiteenlopende genres en tijdperken. 

Het gekke is dat ik bijna zeker weet dat ik een heel album van Midnight Sister niet zou kunnen uitzitten als het duo een one-trick-pony zou zijn, maar door de grote diversiteit en een hoog van de hak op de tak karakter is Painting The Roses een album geworden dat je langzaam maar zeker helemaal wilt doorgronden. 

Het is een album vol wonderschone arrangementen die je niet alleen betoveren maar ook blijven intrigeren, waarna de zang van Juliana Giraffe het af mag maken. De Amerikaanse zangeres luisterde tijdens haar jeugd naar verluidt alleen naar disco en naar David Bowie en ook invloeden van laatstgenoemde sijpelen met enige regelmaat door op Painting The Roses. 

In muzikaal en productioneel opzicht zit het allemaal fantastisch in elkaar, maar ook de songs van het duo uit Los Angeles zijn dik in orde. Het zijn songs die in veel gevallen de rijke tradities van de popmuziek uit Los Angeles eren, maar die zich zo nu en dan ook ver buiten de Amerikaanse landsgrenzen durven te bewegen. 

De verleiding van Midnight Sister is zwoel en meedogenloos, maar de muziek van het Amerikaanse duo schuurt ook en verlegt bovendien continu de grenzen. Zeker niet het makkelijkste album dat deze week is verschenen en bovendien een album dat lastig is te duiden, maar ik heb zomaar het idee dat de bodem van de schatkist die Painting The Roses is nog lang niet in zicht is. Wat een bijzonder album. Erwin Zijleman

De muziek van Midnight Sister is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://midnightsister.bandcamp.com.


Painting The Roses van Midnight Sister is verkrijgbaar via de Mania webshop: