Ik maakte deze week pas kennis met het debuut van de Britse muzikante Eliza Shaddad. Het is een prima debuut, maar haar nieuwe album is nog veel beter. The Woman You Want laat een veelzijdig geluid horen met invloeden uit de folk, pop en rock en het is een geluid waarin met name het gitaarwerk nadrukkelijk de aandacht opeist. De veelzijdige stem van Eliza Shaddad eist deze aandacht nog wat nadrukkelijker op. Vergeleken met het debuut klinkt het tweede album van de Britse muzikante wat toegankelijker, maar de songs op The Woman You Want zitten vol verrassende wendingen, waardoor het album eigenlijk alleen maar interessanter wordt.
The Woman You Want is het tweede album van de Britse singer-songwriter Eliza Shaddad en de opvolger van het in 2018 verschenen Future. Dat laatste album heb ik deze week pas voor het eerst beluisterd en het bevalt me wel. Op haar debuut klinkt de muzikante met Schotse en Soedanese wortels soms een beetje als PJ Harvey in haar beginjaren, maar Future laat ook horen dat Eliza Shaddad een veelzijdig en getalenteerd muzikante is.
Dat hoor je nog veel beter op het deze week verschenen The Woman You Want, dat nog een stuk sterker is dan het debuut, dat ik drie jaar geleden helaas niet heb opgemerkt. Het debuut van Eliza Shaddad deed me zoals gezegd denken aan PJ Harvey en dat is een naam die ook zo nu en dan opkomt bij beluistering van The Woman You Want. Dat ligt vooral aan het gitaarspel op het album, maar ook de manier van zingen doet wel wat denken aan PJ Harvey en dan vooral PJ Harvey in haar jongere jaren.
Vergeleken met Future klinkt het tweede album van de Britse muzikante wat minder ruw of wat gepolijster, het is maar net hoe je het bekijkt. Het tweede album van Eliza Shaddad heeft bovendien een wat consistenter geluid, al laat ze nog steeds horen dat ze meerdere kanten op kan.
Op Future was hier en daar nog wel te horen dat Eliza Shaddad een geschoold jazzmuzikante is, maar op The Woman You Want is vooral gekozen voor lekker in het gehoor liggende popliedjes zonder al teveel experiment. Dat is misschien jammer, maar aan de andere kant is de muzikante met Schotse en Soedanese wortels zeer bedreven in het schrijven en vertolken van lekker in het gehoor liggende maar ook interessante popliedjes.
Het zijn popliedjes waarin invloeden uit de pop en rock worden gecombineerd met een folky twist en het zijn popliedjes die aan van alles doen denken, al kan ik er niet precies de vinger op leggen. Minstens twee keer had ik associaties met de muziek van ‘Til Tuesday, het bandje waarmee Aimee Mann in de jaren 80 opdook, maar meer dan een associatie is het niet en het is er bovendien een die zomaar plaats kan maken voor Portishead, om nog een naam te noemen.
Net als het debuut van Eliza Shaddad valt ook album nummer twee op door prima gitaarwerk, waarvoor onder andere de van Michael Kiwanuka bekende Micheal Jablonka tekent. Het is gitaarwerk dat is ondergebracht in een verder vrij sober geluid, waarin de ritmesectie de basis legt en veel ruimte wordt vrijgehouden voor de stem van de Britse muzikante.
Ondanks de schoonheid van de arrangementen en alle subtiliteiten in de instrumentatie is het wat mij betreft deze stem die het album boven het maaiveld uittilt. Eliza Shaddad beschikt over een mooie zuivere stem, maar het is ook een krachtige stem en een stem die makkelijk van kleur kan verschieten.
Het album opent met een aantal behoorlijk toegankelijke songs, maar de muzikante, die tegenwoordig vanuit Cornwall opereert, zoekt naarmate het album vordert ook steeds vaker het experiment en laat dan een verrassend bonte mix van invloeden horen. Het zijn de toegankelijke songs op het album die het makkelijkst de aandacht trekken, maar Eliza Shaddad maakt uiteindelijk de meeste indruk met de songs die laten horen dat we te maken hebben met een zeer talentvolle muzikante, die absoluut een breed publiek verdient met dit album. Erwin Zijleman
De muziek van Eliza Shaddad is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Britse muzikante: https://elizashaddad.bandcamp.com/album/the-woman-you-want.