Watkins Family Hour dook in 2015 op als gelegenheidsband van Sarah en Sean Watkins, die destijds nog deel uitmaakten van de band Nickel Creek. Samen met flink wat gelouterde gastmuzikanten leverden de twee een geïnspireerd klinkend debuutalbum vol aansprekende covers op. Op het twee jaar geleden verschenen Brother Sister waren vooral Sarah en Sean Watkins zelf te horen, maar op het deze week verschenen Vol. II is de gastenlijst weer goed gevuld, deels met namen die ook op de cover van het debuutalbum van de band prijkten en deels met andere bevriende muzikanten uit de muziekscene van Los Angeles. Het levert wederom een uitstekend album op, dat zowel in muzikaal als in vocaal opzicht kwaliteit ademt.
Watkins Family Hour is een project van broer en zus Sarah en Sean Watkins, die aan het begin van het huidige millennium furore maakten met de ‘progressive bluegrass’ band Nickel Creek. Sarah en Sean Watkins maakten hiernaast deel uit van de gelegenheidsband Mutual Admiration Society en brachten meerdere soloalbums uit, waarvan met name die van Sarah Watkins zeer de moeite waard zijn. In 2015 verscheen het titelloze debuutalbum van Watkins Family Hour, dat werd gemaakt werd met een flink aantal gastmuzikanten, die ook allemaal te zien waren op de cover van het album.
Watkins Family Hour was oorspronkelijk overigens een project dat alleen was te zien en te horen op de planken van het Largo theater in Los Angeles, waar wekelijks een aantal muzikanten aanschoven, onder wie muzikanten van naam en faam als Jackson Browne, Fiona Apple, Benmont Tench, Greg Leisz en Don Heffington, die met uitzondering van eerstgenoemde allemaal waren te horen op het met louter covers gevulde en zeer goed ontvangen debuutalbum van Watkins Family Hour.
In 2020 doken Sarah en Sean Watkins weer op met het tweede album van Watkins Family Hour, Brother Sister. Zoals de titel al doet vermoeden was de rol van gastmuzikanten dit keer veel minder groot, maar het album, dat verraste met eigen songs en de prachtig bij elkaar kleurende stemmen van broer en zus Watkins, deed zeker niet onder voor het debuutalbum van de band.
Deze week keert Watkins Family Hour terug met haar derde album, dat de enigszins verwarrende titel Vol. II heeft gekregen. Vol. II is, veel meer dan het twee jaar geleden verschenen Brother Sister, de opvolger van het titelloze debuutalbum uit 2015. Ook dit keer vertolkt Watkins Family Hour uitsluitend songs van anderen en waar Sarah en Sean Watkins op hun vorige album bijna alles zelf deden, is dit keer de sterrencast van het debuutalbum weer van de partij.
Op Vol. II keren oudgedienden Fiona Apple en Benmont Tench terug en dit keer krijgen ze gezelschap van onder andere Jon Brion, Jackson Browne, Madison Cunningham en Lucius, die overigens ook nog genoeg ruimte overlaten voor de prachtige stemmen en muzikale hoogstandjes van Sarah en Sean Watkins.
Net als op het debuut van de band, is de keuze van de songs op Vol. II even smaakvol als verrassend. Het album bevat een aantal songs die je verwacht bij de muzikanten die zijn te horen op het album, maar ook songs van onder andere Elliott Smith en tUnE-yArDs hebben een plekje gekregen op Vol. II.
Ik was en ben zeer gecharmeerd van Brother Sister, maar het is goed om de topmuzikanten van het debuutalbum weer eens te horen, al had de rol van Fiona Apple van mij wel wat groter mogen zijn. De bijdragen van gastmuzikanten zorgen voor flink wat afwisseling op een album, waarop met name Sarah Watkins niet vergeet om haar plekje in de spotlights op te eisen, wat zeker geen straf is.
Met zoveel topmuzikanten aan boord is het niet verrassend dat Vol. II fantastisch klinkt, maar het meeste kippenvel wordt wat mij betreft veroorzaakt door de geweldige zang op het album. Watkins Family Hour was ooit niet meer dan een gelegenheid om met een aantal bevriende muzikanten op ongedwongen wijze muziek te maken, maar op Vol. II klinkt Watkins Family Hour buitengewoon geïnspireerd en wordt met veel gevoel gezongen, waardoor de band rond Sarah en Watkins wederom veel meer is dan een gelegenheidsband of een uit de hand gelopen project. Erwin Zijleman
