Melanie De Biasio klinkt op al haar tot dusver verschenen albums weer anders, maar haar nieuwe album Il Viaggio is echt totaal niet te vergelijken met zijn voorgangers. Weg zijn de invloeden uit de jazz, weg is ook de aardse sfeer van No Deal en Lilies. Il Viaggio staat vol met mooie en vaak wat zweverige soundscapes, wat een fraai en beeldend album oplevert. Het is een album dat in muzikaal opzicht steeds weer andere wegen in slaat en dat doet Melanie De Biasio ook met haar stem, die anders klinkt dan op haar vorige albums, maar die wederom indruk maakt. Il Viaggio is zeker geen makkelijk album, maar neem er de tijd voor en er ontvouwt zich een volgende meesterwerk van deze bijzondere muzikante uit Charleroi.
De Belgische muzikante Melanie De Biasio debuteerde in 2007 met A Stomach Is Burning. Het met stemmige maar ook avontuurlijke jazz gevulde album liet horen dat de muzikante uit Charleroi een geweldige zangeres is, maar het album maakte nog niet de diepe indruk die opvolger No Deal in 2014 zou maken.
No Deal, dat overigens al in 2013 voor het eerst verscheen, zou uitgroeien tot een van de allermooiste albums van 2014 dankzij een bijzondere fascinerende instrumentatie en vooral dankzij een indringende stem, die vanaf de eerste tot en met de laatste noot diepe indruk maakte. Met flarden Beth Gibbons, Shirley Bassey, Nina Simone en Billie Holiday zorgde Melanie De Biasio zeven tracks lang voor kippenvel en dat doet No Deal nog steeds.
In 2016 volgde het uit één lange en vooral instrumentale track bestaande Blackened Cities, dat lastiger bleek te verteren, maar bij vlagen fascinerend mooi was. Op het in 2017 verschenen Lilies keerde Melanie De Biasio terug naar het geluid van No Deal, al hadden invloeden uit de jazz wel wat aan terrein verloren. Het album deed echter niet onder voor het jaarlijstjesalbum uit 2014.
Na bijna zes jaar stilte keert Melanie De Biasio deze week terug met Il Viaggio. Het is in meerdere opzichten een zeer ambitieus album geworden. Het begint al bij de speelduur van 1 uur en 22 minuten, waarbij opvalt dat de laatste twee tracks respectievelijk 20 en 18 minuten nodig hebben. Het is een lange zit, maar je hoeft je echt geen moment te vervelen. Ook in thematisch opzicht is Il Viaggio een ambitieus album. Il Viaggio, wat ‘de reis’ betekent vertelt het verhaal van haar grootouders, die Italië verlieten voor een beter bestaan in België.
In muzikaal opzicht is het nieuwe album van Melanie De Biasio echt mijlenver verwijderd van zijn voorgangers. Invloeden uit de jazz zijn vrijwel volledig verdwenen uit de muziek van de Belgische muzikante en hebben plaats gemaakt voor neoklassieke passages en vooral voor even donkere als bedwelmende soundscapes, al is er ook ruimte voor uiterst ingetogen songs, die zijn ingekleurd met sobere klanken en hier en daar wat natuurgeluiden.
Il Viaggio doet me in muzikaal opzicht meer dan eens denken aan de muziek van The Cocteau Twins, maar dan zonder de stem van Elizabeth Fraser. Il Viaggio staat vol met prachtige klanken, maar Melanie De Biasio kiest nergens voor de makkelijkste weg, waardoor er verschrikkelijk veel te ontdekken valt op haar nieuwe album, waarop steeds meer op zijn plek valt.
Ook op Il Viaggio maakt de muzikante uit Charleroi indruk als zangeres, maar de zang, deels in het Engels en deels in het Italiaans, is maar voor een deel te vergelijken met de zang op No Deal en Lilies. De Belgische muzikante zingt in een aantal songs meer ingetogen en gebruikt haar stem in een aantal andere tracks juist meer als instrument. In beide gevallen hoor je een groot zangeres.
Il Viaggio is een album dat meer tijd vraagt dan No Deal en Lilies en het is een album dat alleen tot zijn recht komt wanneer je er met volledige aandacht naar luistert. Met de ogen dicht en een koptelefoon op de oren neemt Melanie De Biasio je mee op haar reis van de woeste natuur van de Italiaanse Abruzzen tot de grauwe industriestad Charleroi. Het is een reis langs muzikale uitersten, want Il Viaggio kan zowel verstild als ruw klinken en varieert van toegankelijk tot behoorlijk experimenteel.
Zeker de laatste twee tracks op het album zijn ver verwijderd van de standaard popsong en moeten het nog wat meer hebben van de beeldende kracht van de nieuwe muziek van Melanie De Biasio. Het pakt ook hier prachtig uit. Il Viaggio voldeed na No Deal en Lilies echt geen moment aan mijn verwachtingen, maar hoe vaker ik naar dit bijzonder intrigerende album luister, hoe mooier het wordt. Erwin Zijleman
