Het vorige album van Joy Oladokun vond ik echt een enorme verrassing. Het met flink wat producers en muzikanten van naam en faam gemaakte albums liet zich breed beïnvloeden en stond vol met aansprekende popsongs die lak hadden aan de grenzen tussen genres. De Amerikaanse muzikante maakte haar nieuwe album zonder al teveel hulp van buitenaf, maar het resultaat is er niet minder om. Observations From A Crowded Room schuift wat op richting soul, R&B en pop, maar de smeltkroes aan invloeden is zeker niet verdwenen. Joy Oladokun had al alles om een wereldster te worden en bevestigt deze status met haar uitstekende nieuwe album.
Ik werd in het voorjaar van 2023 zeer aangenaam verrast door Proof Of Life van Joy Oladokun. Het bleek al het derde album van de Amerikaanse muzikante, die in de Verenigde Staten al met veel succes aan de weg timmerde sinds de release van haar tweede album Defense Of My Own Happiness in 2021.
Joy Oladokun maakte Proof Of Life samen met een imposante lijst sterproducers en gastmuzikanten van naam en faam, maar ze stal zelf de show met haar aanstekelijke songs en haar bijzondere stem, die af en toe aan Tracy Chapman deed denken. Mede door de inzet van meerdere producers was Proof Of Life een album dat alle kanten op ging, maar met name de wat meer ingetogen en binnen de kaders van de Amerikaanse rootsmuziek bewegende songs op het album waren prachtig.
Joy Oladokun versterkte met Proof Of Life haar status in de Verenigde Staten, maar in Nederland is de muzikante uit Arizona nog altijd behoorlijk onbekend. In de aanloop naar de release van het nieuwe album van Joy Oladokun heb ik Proof Of Life de afgelopen week nog eens beluisterd en ik was direct weer onder de indruk van de geweldige songs op het album en van het diverse maar toch ook eigen geluid van de Amerikaanse muzikante.
Observations From A Crowded Room (eigenlijk alleen met hoofdletters geschreven), de deze week verschenen opvolger van het terecht zo geprezen Proof Of Life, ligt deels in het verlengde van de in de Verenigde Staten zo succesvolle voorganger, maar Joy Oladokun slaat ook andere wegen in. Waar op haar vorige album folk en country een centrale rol speelden, staan soul en R&B centraal op het nieuwe album van Joy Oladokun. Observations From A Crowded Room mag echter zeker geen soul of R&B album worden genoemd, want net als op haar vorige album is de Amerikaanse muzikante ook dit keer zeer veelzijdig.
Waar Joy Oladokun zich op Proof Of Life omringde met gelouterde producers en gastmuzikanten, koos ze er dit keer voor om het meeste zelf te doen. Dat heeft ze knap gedaan, want Observations From A Crowded Room doet in muzikaal en productioneel opzicht niet onder voor zijn voorganger, maar klinkt wel een stuk consistenter dan het wel erg veelkleurige Proof Of Life.
Observations From A Crowded Room bevat 15 tracks, waaronder een driteal tracks met alleen gesproken woord. Het moet het persoonlijke karakter van het album onderstrepen, maar ze halen wat mij betreft de vaart uit het album. Op de resterende tracks heb ik minder aan te merken, want Joy Oladokun laat ook dit keer horen dat ze buitengewoon aanstekelijke songs kan schrijven.
Veel songs op het album lopen over van hitpotentie, maar de songs van Joy Oladokun zijn ook songs met inhoud. Het is dit keer misschien wat minder roots en wat meer pop, maar 13 in een dozijn of kauwgomballenpop is het nooit. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal heerlijk, maar ook de zang van Joy Oladokun maakt weer makkelijk indruk en klinkt nog wat soepeler en overtuigender dan op het vorige album van de Amerikaanse muzikante.
Afgaande op de aandacht voor Observations From A Crowded Room lijkt Joy Oladokun ook in de Verenigde Staten nog altijd geen superster, maar met een prima album als dit kan het alleen maar een kwestie van tijd zijn. En dat geldt ook voor Nederland. Erwin Zijleman